บทอ่านจากหนังสืออพยพ                                             อพย 24:3-8
     โมเสสไปบอกให้ประชากรรู้พระวาจาทุกคำและข้อกำหนดทั้งหมดขององค์พระผู้เป็นเจ้า ประชากรทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “พวกเราจะปฏิบัติตามพระวาจาทุกคำที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเรา” โมเสสบันทึกพระวาจาทุกคำขององค์พระผู้เป็นเจ้าไว้ เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น เขาสร้างพระแท่นบูชาไว้ที่เชิงภูเขา และตั้งหินสิบสองก้อนไว้เป็นตัวแทนทั้งสิบสองเผ่าของอิสราเอล เขาให้ชายหนุ่มชาวอิสราเอลเป็นผู้ถวายเครื่องเผาบูชา และฆ่าโคถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นศานติบูชา โมเสสรองเลือดครึ่งหนึ่งใส่ชามไว้ แล้วพรมเลือดอีกครึ่งหนึ่งบนพระแท่นบูชา เขาเอาหนังสือพันธสัญญาขึ้นมาอ่านให้ประชากรฟัง ประชากรตอบว่า “พวกเราจะเชื่อฟังและปฏิบัติตามพระวาจาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส” โมเสสนำเลือดในชามประพรมประชากรพูดว่า “นี่คือโลหิตแห่งพันธสัญญาที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกระทำกับท่าน ตามพระวาจาเหล่านี้ทั้งหมด”

เพลงสดุดี                                                                      สดด 116:12-13,14-16,17-18
     ก) ข้าพเจ้าจะตอบแทนองค์พระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไร
ให้สมกับที่ทรงดีต่อข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าจะชูถ้วยแห่งความรอดพ้น
และเรียกขานพระนามองค์พระผู้เป็นเจ้า
     ข) ข้าพเจ้าจะปฏิบัติตามคำปฏิญาณที่ให้ไว้แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ต่อหน้ามวลประชากรของพระองค์
ความตายของผู้จงรักภักดีต่อองค์พระผู้เป็นเจ้ามีค่ายิ่งนักเฉพาะพระพักตร์พระองค์
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้พระองค์
ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้พระองค์ เป็นบุตรของหญิงรับใช้พระองค์
พระองค์ทรงปลดโซ่ตรวนที่จองจำข้าพเจ้า
     ค) ข้าพเจ้าจะถวายเครื่องบูชาขอบพระคุณ
และจะเรียกขานพระนามองค์พระผู้เป็นเจ้า
ข้าพเจ้าจะปฏิบัติตามคำปฏิญาณที่ให้ไว้แด่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ต่อหน้ามวลประชากรของพระองค์

บทอ่านจากจดหมายถึงชาวฮีบรู                                    ฮบ 9:11-15
     พี่น้อง พระคริสตเจ้าเสด็จมาเป็นมหาสมณะผู้นำพระพรต่างๆ ที่พระเจ้าทรงสัญญาจะประทานมาให้ พระองค์เสด็จผ่านกระโจมที่ยิ่งใหญ่กว่าและสมบูรณ์กว่า ทั้งมิใช่กระโจมที่สร้างขึ้นด้วยมือมนุษย์ คือมิใช่กระโจมซึ่งเป็นสิ่งสร้างของโลกนี้ พระองค์เสด็จเข้าสู่สถานที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างยิ่งเพียงครั้งเดียวตลอดไป สิ่งที่พระองค์ทรงนำไปด้วยมิใช่เลือดแพะและเลือดลูกโค แต่ทรงนำพระโลหิตของพระองค์เข้าไป และทรงกระทำให้การไถ่กู้นิรันดรสำเร็จ ถ้าการประพรมบุคคลที่มีมลทินด้วยเลือดแพะ เลือดลูกโค รวมกับเถ้าของโคเพศเมีย ยังทำให้บุคคลนั้นบริสุทธิ์ร่วมศาสนพิธีได้ พระโลหิตของพระคริสตเจ้าย่อมทำได้มากกว่านั้น พระคริสตเจ้าทรงถวายพระองค์โดยปราศจากตำหนิมลทินแด่พระเจ้าเดชะพระจิตเจ้าผู้ทรงดำรงอยู่ตลอดนิรันดร พระโลหิตชำระจิตใจของเราให้บริสุทธิ์จากกิจการที่ตายแล้วเพื่อจะได้รับใช้พระเจ้าผู้ทรงชีวิต

     ดังนั้น พระคริสตเจ้าทรงเป็นคนกลางของพันธสัญญาใหม่ เพื่อให้ผู้ที่ได้รับเรียกเป็นทายาทกองมรดกนิรันดรได้รับตามพระสัญญา เพราะพระองค์ทรงยอมรับความตายเพื่อลบล้างการล่วงละเมิดตามเงื่อนไขของพันธสัญญาเดิมแล้ว

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                               มก 14:12-16,22-24
     วันแรกของเทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ เมื่อเขาฆ่าลูกแกะปัสกา บรรดาศิษย์ทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “พระองค์มีพระประสงค์ให้เราจัดเตรียมการเลี้ยงปัสกาที่ไหน” พระองค์จึงทรงใช้ศิษย์สองคนไป สั่งเขาว่า “จงเข้าไปในกรุง แล้วจะพบชายคนหนึ่งกำลังเดินแบกหม้อน้ำอยู่ จงตามเขาไป เขาเข้าไปที่ไหน จงถามเจ้าของบ้านว่า ‘พระอาจารย์ถามว่า ห้องที่เราจะกินปัสกากับบรรดาศิษย์นั้นอยู่ที่ไหน’ เขาจะชี้ให้ท่านเห็นห้องใหญ่ชั้นบนปูพรมไว้เรียบร้อย จงจัดเตรียมปัสกาไว้สำหรับพวกเราที่นั่นแหละ” ศิษย์ทั้งสองคนออกเดินทางเข้าไปในกรุง พบสิ่งต่างๆ ดังที่พระองค์ทรงบอกไว้ จึงจัดเตรียมปัสกา
     ขณะที่ทุกคนกำลังกินอาหารอยู่นั้น พระองค์ทรงหยิบขนมปัง ตรัสถวายพระพร ทรงบิขนมปัง ประทานให้เขาเหล่านั้น ตรัสว่า “จงรับเถิด นี่เป็นกายของเรา” แล้วพระองค์ทรงหยิบถ้วย ตรัสขอบพระคุณ ประทานให้เขาและทุกคนดื่มจากถ้วยนั้น พระองค์ตรัสกับเขาว่า “นี่เป็นโลหิตของเรา โลหิตแห่งพันธสัญญาที่หลั่งออกเพื่อคนจำนวนมาก เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่ดื่มน้ำจากผลองุ่นใด จนกว่าจะถึงวันที่เราจะดื่มเหล้าองุ่นใหม่ในพระอาณาจักร”

ข้อคิด
     วันนี้สมโภชพระวรกายและพระโลหิตของพระคริสเจ้า พระวาจาจากหนังสืออพยพมีประเด็นของการรื้อพันธสัญญาและในการรื้อฟื้นสิ่งสำคัญคือการพรมเลือดและเลือดนี้คือเลือดที่เป็นเครื่องหมายแห่งพันธสัญญา และพันธสัญญานี้อันที่จริงคือ “ความรัก” พระเยซูเจ้าในเวลาปัสกาของชาวยิว บรรดาศิษย์เข้ามาถามว่าจะให้เตรียมงานเลี้ยงปัสกาที่ไหน และที่เหลือเป็นพระองค์พระองค์ที่ทรงสั่ง ทรงชี้นำ และให้พวกเขาไปจัดการ พวกเขาได้พบตามที่พระองค์ตรัสสั่ง ถ้าเราสังเกต ปัสกาในการเลี้ยงของชาวยิว เจ้าบ้าน เจ้าของบ้าน ผู้สำคัญสุดจะเป็นคนกำหนดเรื่องการจัดการเลี้ยงปัสกา และที่นี่ในวันนี้ ถ้าเราดูดีๆ พระองค์เป็นผู้กำหนด ทรงสั่ง ทรงให้จัดเตรียมปัสกา แต่ที่ต่างกันคือขนมปังคือพระกายของพระองค์ที่บิและถ้วยที่ดื่มคือเหล้าองุ่นที่พระองค์ตรัสว่าเป็นพระโลหิต สรุปว่า ทุกอย่าง ปัสกานี้สำเร็จเป็นไป เป็นแบบใหม่ที่ยืนยงตลอดไป คือ พระองค์เองเจ้าของปัสกา และทรงเป็นอาหารและเครื่องดื่มแห่งความยินดีในพันธสัญญาของพระองค์