หมวด ๒ หมายศาล และการประกาศหมายศาล

มาตรา ๑๕๐๗ วรรค ๑ ในคำสั่งที่ศาลตอบรับหนังสือฟ้องร้องของโจทก์ ผู้พิพากษา หรือประธานคณะผู้พิพากษาต้องเรียก หรือออกหมายศาลให้คู่ความอื่นๆ มาที่ศาลเพื่อระบุประเด็นปัญหา โดยกำหนดว่าคู่ความนั้นต้องตอบเป็นลายลักษณ์อักษร หรือต้องมาปรากฏตัวต่อหน้าศาลด้วยตนเอง เพื่อระบุประเด็นปัญหา เว้นแต่เมื่อดูคำตอบที่เป็นลายลักษณ์อักษรแล้ว ผู้พิพากษาเห็นว่าจำเป็นต้องเรียกคู่คดีทั้งสองฝ่ายมาพบกัน ผู้พิพากษาก็สามารถทำได้โดยใช้คำสั่งใหม่

วรรค ๒ ถ้าหนังสือฟ้องร้อง ถูกถือว่าได้รับแล้วตามข้อกำหนดของกฎหมายมาตรา ๑๕๐๖ ผู้พิพากษาต้องออกคำสั่งเรียกให้มาขึ้นศาลภายในเวลา ๒๐ วัน นับจากวันร้องเรียนของโจทก์ ให้กระทำการ

ตามที่ระบุไว้ในกฎหมายมาตรานั้น

วรรค ๓ ถ้าคู่คดีทั้งสองฝ่ายมา ปรากฏตัวต่อหน้าผู้พิพากษาเพื่อดำเนินคดีแล้ว ไม่จำเป็นต้องออกหมายศาล อย่างไรก็ตามนายทะเบียนศาลต้องบันทึกไว้ในสำนวนคดี ว่าคู่คดีได้มาขึ้นศาลแล้ว

มาตรา ๑๕๐๘ วรรค ๑ คำสั่งเรียกมาขึ้นศาลต้องแจ้งทันทีแก่จำเลย และในเวลาเดียวกัน แก่บุคคลอื่นที่ต้องมาปรากฏตัว

วรรค ๒ หนังสือฟ้องร้องเริ่มคดีความต้องแจ้งพร้อมกับหมายศาล เว้นไว้แต่ว่าเมื่อมีเหตุผลสำคัญ ผู้พิพากษาพิจารณาว่าไม่ต้องแจ้งหนังสือฟ้องร้องให้จำเลยทราบ ก่อนที่จำเลยจะให้การในศาล

วรรค ๓ ถ้าคดีความเป็นการฟ้องผู้ที่ไม่สามารถใช้สิทธิของตนได้อย่างเสรี หรือไม่สามารถจัดการเรื่องขัดแย้งได้อย่างเสรี หมายศาลต้องถูกแจ้งไปยังผู้พิทักษ์ ผู้อภิบาล หรือผู้ปกป้องพิเศษแล้วแต่กรณี หรือแก่บุคคลที่ต้องขึ้นศาลในนามของจำเลย ตามข้อกำหนดของกฎหมาย

มาตรา ๑๕๐๙ วรรค ๑ การประกาศหมายศาล คำสั่งศาล คำพิพากษาและกิจกรรมทางศาลอื่นๆ ต้องกระทำตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในกฎหมายเฉพาะ โดยอาศัยการบริการทางไปรษณีย์สาธารณะ หรือโดยวิธีการอื่นที่ปลอดภัยที่สุด

วรรค ๒ ข้อเท็จจริง และวิธีการแจ้งหมายศาล ต้องแสดงไว้ในสำนวนคดี

มาตรา ๑๕๑๐ จำเลยที่ปฏิเสธการรับเอกสารหมายศาล หรือขัดขวางไม่ให้หมายศาลมาถึงตน ให้ถือว่าได้รับหมายศาลโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว

มาตรา ๑๕๑๑ หากมิได้มีการแจ้งหมายศาลโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว ให้ถือว่าการกระทำของขบวนการพิจารณาเป็นโมฆะ โดยคงไว้ซึ่งข้อกำหนดของกฎหมายมาตรา ๑๕๐๗ วรรค ๓

มาตรา ๑๕๑๒ เมื่อมีการแจ้งหมายศาลโดยชอบด้วยกฎหมายแล้ว หรือคู่คดีได้มาปรากฏตัวต่อหน้าผู้พิพากษาเพื่อดำเนินคดีแล้ว

๑.เรื่องหยุด เพื่อให้เป็น ”เรื่องครบถ้วน”

๒.คดีนั้นเป็นเรื่องเฉพาะของผู้พิพากษาผู้นั้น หรือของศาลนั้น ซึ่งคดีถูกยื่นฟ้อง และเป็นศาลที่มีอำนาจในด้านอื่นๆ

๓.อำนาจทางกฎหมายของผู้พิพากษาที่ได้รับมอบอำนาจ เป็นแบบมั่นคงจนว่าไม่จบลง แม้ว่าสิทธิของผู้มอบอำนาจจะสิ้นสุดลงก็ตาม

Can.1507 $1. In the decree which accepts the libellus of the petitioner the judge or president must either call into court or cite the other parties for the joinder of issues (contestatio litis), determining whether they must respond in writing or present themselves personally before the judge in order to join the issues. But if from the written responses the judge perceives that it is necessary to call the parties together for a session, that can be determined in a new decree.

$2. If the libellus is considered as having been accepted in virtue of the norm of can.1506, the decree of citation must be made in court within twenty days from the party’s insistence on action as mentioned in that canon.$3. But if the litigating parties de facto present themselves before the judge in order to proceed with the case, there is no need for a citation; the notary, however, is to note in the acts that the parties were present for the trial.

Can.1508 $1. The decree of citation to the trial must be forwarded immediately to the respondent and at the same time to others who are to appear.

$2. The introductory libellus is to be joined to the citation unless for serious reasons the judge determines that the libellus is not to be made known to the respondent before the latter makes a deposition during the trial.

$3. If the suit is filed against a person who does not have the free exercise of personal rights or the free administration of the controverted items, the citation is to be made known to the guardian, curator or special procurator, as the case may be, or to the person who is bound to enter the trial in the respondent’s name according to the norm of law.

Can.1509 $1. Notification of citations, decrees, sentences and other judicial

acts are to be made in accordance with the norms determined in particular law through the public postal services or through another method which is the safest.

$2. The fact and method of notification must be clear in the acts.

Can.1510 A respondent who refuses to accept the document of citation or who prevents its arrival is considered as having been legitimately cited.

Can.1511 If the citation has not been legitimately communicated, the acts of the process are null, with due regard for the prescription of can.1507 $3.

Can.1512 Once the citation has been legitimately communicated or the parties have appeared before the judge to pursue the case:

1.the issue ceases to be res integra;

2.the case becomes proper to that judge or tribunal before whom the action was begun and is competent in other respects;

3.the jurisdiction of a delegated judge is firmly established so that it does not expire when the right of the one delegating ceases;

4 prescription is interrupted unless otherwise provided;

5 the litigation begins to be pending and therefore the principle becomes operative: while a suit is pending, nothing new is to be introduced.