หมวด ๔ หน้าที่และสิทธิของสถาบันและของสมาชิก

๖๖๒ หลักสุดยอดของการดำเนินชีวิตนักพรต ต้องเป็นการติดตามองค์พระ- คริสตเจ้าดังที่เสนอแนะในพระวรสาร และที่ระบุไว้ในธรรมนูญของแต่ละสถาบัน

๖๖๓ วรรค ๑ การเพ่งภาวนาในสิ่งที่เกี่ยวกับพระเป็นเจ้า และการเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์อย่างสม่ำเสมอในการภาวนา ต้องเป็นหน้าที่ประการแรกและสำคัญที่สุดของนักพรตทุกคน

วรรค ๒ สมาชิกต้องร่วมถวายบูชามิสซาทุกวันเท่าที่จะทำได้ ต้องรับพระกายอันศักดิ์สิทธิ์ยิ่งของพระคริสตเจ้า และนมัสการพระเจ้าองค์เดียวกัน ผู้ประทับอยู่ในศีลมหาสนิท

วรรค ๓ นักพรตต้องใช้เวลาในการอ่านพระคัมภีร์ และรำพึงภาวนา ต้องสวดทำวัตรอย่างศรัทธาตามข้อกำหนดของกฎหมายเฉพาะโดยคงไว้ซึ่งพันธะของสมณะในมาตรา ๒๗๖ วรรค ๒ ข้อ ๓ และยังต้องปฏิบัติกิจศรัทธาอื่นๆ ด้วย

วรรค ๔ นักพรตต้องปลูกฝังความศรัทธาด้วยคารวะกิจพิเศษต่อพระนางพรหมจารีพระมารดาพระเจ้า ผู้ซึ่งเป็นแบบอย่างและผู้คุ้มครองชีวิตที่ถวายแล้ว รวมทั้งการสวดสายประคำด้วย

วรรค ๕ นักพรตต้องถือช่วงเวลาเข้าเงียบประจำปีอย่างสัตย์ซื่อ

๖๖๔ นักพรตควรเน้นการกลับใจเข้าหาพระเป็นเจ้า การพิจารณามโนธรรมแม้กระทั่งทุกวัน และการรับศีลอภัยบาปบ่อยๆ ด้วย

๖๖๕ วรรค ๑ นักพรตต้องดำเนินชีวิตรวมในบ้านนักพรตของตน และต้องไม่จากบ้านไป เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากอธิการของตน อย่างไรก็ตามหากเป็นเรื่องของการจากบ้านเป็นเวลานาน เมื่อมีเหตุผลอันสมควร อธิการชั้นผู้ใหญ่พร้อมด้วยความยินยอมของคณะที่ปรึกษา อาจอนุญาตให้สมาชิกดำเนินชีวิตอยู่นอกบ้านของสถาบันได้ แต่ไม่นานเกินกว่าหนึ่งปีเว้นแต่จะมีเหตุผลในเรื่องการดูแลสุขภาพที่อ่อนแอ หรือเรื่องการศึกษา หรือการปฏิบัติงานแพร่ธรรมในนามของสถาบัน

วรรค ๒ สมาชิกคนใดที่จากบ้านนักพรตอย่างไม่ถูกต้องตามกฎหมายด้วยเจตนาที่จะถอดถอนตนเองให้พ้นจากอำนาจของบรรดาอธิการ ต้องได้รับการติดตามตัวด้วยความห่วงใยจากบรรดาผู้ใหญ่และได้รับความช่วยเหลือให้กลับมาและให้มั่นคงอยู่ในกระแสเรียกของตนต่อไ

๖๖๖ จำเป็นต้องใช้ดุลยพินิจในการใช้สื่อสารมวลชน และสิ่งใดก็ตามที่เป็นผลร้ายต่อกระแสเรียกของตน และเป็นอันตรายต่อพรหมจรรย์ของบุคคลที่ได้ถวายตัวแล้วก็ต้องหลีกเลี่ยง

๖๖๗ วรรค ๑ ในทุกบ้านต้องรักษาเขตพรตที่เหมาะกับคุณลักษณะและพันธกิจของสถาบัน ตามกำหนดของกฎหมายเฉพาะของสถาบันโดยสงวนบางส่วนของบ้านนักพรตไว้เสมอสำหรับสมาชิกเท่านั้น

วรรค ๒ ในอารามที่ดำเนินชีวิตแบบเพ่งภาวนา ต้องรักษาระเบียบวินัยเกี่ยวกับเขตพรตอย่างเคร่งครัดกว่า

วรรค ๓ อารามนักพรตหญิงที่มุ่งชีวิตแบบเพ่งภาวนาเท่านั้น ต้องรักษาเขตพระสันตะปาปากล่าวคือตามกฎเกณฑ์ที่ให้ไว้โดยสันตะสำนัก อารามนักพรตหญิงอื่นๆ ต้องรักษาเขตพรตที่เหมาะกับคุณลักษณะเฉพาะของตนและที่ได้กำหนดไว้ในธรรมนูญ

วรรค ๔ เมื่อมีเหตุผลอันชอบพระสังฆราชสังฆมณฑลมีสิทธิ์ที่จะเข้าไปใน

เขตพรตของอารามนักพรตหญิงที่ตั้งในสังฆมณฑลของท่าน และเมื่อมีเหตุผลสำคัญและพร้อมด้วยความยินยอมของอธิการ พระสังฆราชสังฆมณฑลสามารถอนุญาตบุคคลอื่นเข้าในเขตพรตนั้นได้ และอนุญาตให้นักพรตหญิงออกจากเขตพรตนั้นสำหรับช่วงเวลาที่จำเป็นจริงๆ

๖๖๘ วรรค ๑ ก่อนการปฏิญาณตนครั้งแรก สมาชิกต้องยกการบริหารทรัพย์สินของตนให้ผู้ใดก็ได้ที่ตนพอใจ และจัดการอย่างอิสระกับการใช้ทรัพย์สินและกับผลประโยชน์จากทรัพย์สินเหล่านั้น เว้นไว้แต่ว่าธรรมนูญจะกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น ยิ่งกว่านั้นอย่างน้อยก่อนการปฏิญาณตนตลอดชีพ พวกเขาต้องทำพินัยกรรม ซึ่งมีผลทางกฎหมายบ้านเมืองด้วย

วรรค ๒ การเปลี่ยนแปลงในการจัดการกับทรัพย์สินเหล่านี้เมื่อมีเหตุผลอันชอบ และการกระทำกิจกรรมใดๆ ในเรื่องทรัพย์สินฝ่ายโลก จำเป็นต้องมีอนุญาตจากอธิการผู้มีอำนาจในเรื่องนี้ตามกฎเกณฑ์แห่งกฎหมายเฉพาะของสถาบัน

วรรค ๓ สิ่งใดก็ตามที่นักพรตได้มาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตนเอง หรือด้วยเหตุผลของสถาบัน ให้ถือว่าเป็นของสถาบัน รายได้อื่นๆ ของนักพรตซึ่งได้มาในรูปของเงินบำนาญ เงินช่วยเหลือ หรือเงินประกันในรูปใดก็ตาม ให้ถือว่าเป็นของสถาบันด้วย เว้นไว้แต่จะได้มีการกำหนดไว้เป็นอย่างอื่นในกฎหมายเฉพาะของสถาบัน

วรรค ๔ สมาชิกผู้ซึ่งจะต้องทำการสละทรัพย์สินทั้งหมดของตนอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากลักษณะพิเศษของสถาบันจะต้องทำการสละสิทธิ์ก่อนการปฏิญาณตนตลอดชีพ ในรูปแบบที่มีผลทางกฎหมายบ้านเมืองเท่าที่จะทำได้ด้วยและการสละสิทธิ์นั้นมีผลบังคับตั้งแต่วันปฏิญาณตน นักพรตที่ถวายตัวตลอดชีพที่ปรารถนาจะสละทรัพย์สินของตนบางส่วนหรือทั้งหมด ตามกฎเกณฑ์ของกฎหมายเฉพาะและโดยมีอนุญาตของอธิการสูงสุดต้องปฏิบัติเช่นเดียวกัน

วรรค ๕ ผู้ที่ได้ปฏิญาณตน ที่ได้สละสิทธิ์ในทรัพย์สินของตนทั้งหมดอย่างสิ้นเชิง ตามลักษณะพิเศษของสถาบัน สูญเสียซึ่งความสามารถที่จะได้มาและที่จะครอบครอง และดังนั้น ถ้านักพรตดังกล่าวทำกิจกรรมใดๆ ที่ขัดต่อสินบนความยากจน ก็ถือว่ากิจกรรมนั้นเป็นโมฆะ ยิ่งกว่านั้น สิ่งใดก็ตามที่ได้มาหลังจากการสละสิทธิ์แล้ว ย่อมตกเป็นของสถาบันตามกฎเกณฑ์แห่งกฎหมายเฉพาะของสถาบัน

๖๖๙ วรรค ๑ นักพรตต้องสวมเครื่องแบบของสถาบัน ตามกฎเกณฑ์แห่งกฎหมายเฉพาะ เพื่อเป็นเครื่องหมายแห่งการถวายตัวและเป็นพยานแห่งความยากจน

วรรค ๒ นักพรตสมณะของสถาบัน ซึ่งไม่มีเครื่องแบบเฉพาะของตนต้องสวมเครื่องแบบสมณะ ตามกฎเกณฑ์แห่งมาตรา ๒๘๔

๖๗๐ สถาบันควรจัดหาทุกสิ่งที่จำเป็นให้แก่สมาชิก ตามกฎเกณฑ์ของธรรมนูญ เพื่อบรรลุจุดหมายตามกระแสเรียกของตน

๖๗๑ นักพรตต้องไม่รับหน้าที่และตำแหน่งใดๆ นอกสถาบันของตน โดยไม่มีอนุญาตจากอธิการที่ถูกต้องตามกฎหมาย

๖๗๒นักพรตมีพันธะตามข้อกำหนดของมาตรา ๒๗๗, ๒๘๕, ๒๘๖, ๒๘๗ และ ๒๘๙ และยิ่งกว่านั้นสมณะนักพรตยังมีพันธะตามข้อกำหนดของมาตรา ๒๗๙ วรรค ๒ ด้วย ในสถาบันฆราวาส สิทธิสันตะสำนัก การอนุญาตที่ระบุไว้ในมาตรา ๒๘๕ วรรค ๔ อธิการชั้นผู้ใหญ่ของตนสามารถให้ได้

Can. 662 Religious are to have as their highest rule of life the following of Christ as proposed in the gospel and expressed in the constitutions of their institute

Can. 663 $1. Contemplation of divine things and assiduous union with God in prayer is to be the first and foremost duty of all religious.

$2. Members are to participate in the Eucharistic Sacrifice daily if possible, receive the Most Sacred Body of Christ and adore this same Lord present in the Sacrament.

$3. They should apply themselves to the reading of Sacred Scripture and to mental prayer; they are to celebrate the liturgy of the hours worthily according to the prescriptions of proper law, with due regard for the obligation of clerics in can. 276, $2, 3o, and they are to perform other exercises of piety.

$4. They are to cultivate a special devotion to the Virgin Mother of God, model and protector of all consecrated life, including the Marian rosary.

$5. They are faithfully to observe an annual period of spiritual retreat.

Can. 664 Religious are to apply themselves to conversion of heart to God, examine their conscience even daily, and frequently approach the sacrament of penance.

Can. 665 $1. Observing a common life, religious are to live in their own religious house and not be absent from it without the permission of their superior. However, if it is a question of a lengthy absence from the house the major superior for a just cause and with the consent of the council can permit the member to live outside a house of the institute, but not for more than a year, except for the purpose of caring for poor health, for the purpose of studies or of undertaking an apostolate in the name of the institute.

$2. Members unlawfully absent from the religious house with the intention of withdrawing from the power of their superiors are to be solicitously sought after by them and aided to return and persevere in their vocation.

Can. 666 Necessary discretion is to be observed in the use of media of communication, and whatever is harmful to one’s vocation and dangerous to the chastity of a consecrated person is to be avoided.

Can. 667 $1. In all houses cloister adapted to the character and mission of the institute is to be observed according to the determinations of proper law, with some part of the religious house always being reserved to the members alone.

$2. A stricter discipline of cloister is to be observed in monasteries ordered to the contemplative life.

$3. Monasteries of nuns which are totally ordered to the contemplative life must observe papal cloister, namely according to norms given by the Apostolic See. Other monasteries of nuns are to observe cloister adapted to their own character and defined in the constitutions.

$4. For a just cause the diocesan bishop has the faculty of entering the cloister of monasteries of nuns which are in his diocese, and, for a grave cause and with the consent of the superior, of permitting others to enter the cloister and nuns to leave the cloister for a truly necessary period of time.

Can. 668 $1. Members are to cede the administration of their goods to whomever they prefer before first profession, and unless the constitutions state otherwise, they are freely to make disposition for their use and their revenues. Moreover, they are to draw up a will, which is also valid in civil law, at least before perpetual profession.

$2. In order to change these dispositions for a just cause and to place any act whatsoever in matters of temporal goods they need the permission of the superior who is competent according to the norm of proper law.

$3. Whatever a religious acquires through personal work or by reason of the institute is acquired for the institute. Unless it is otherwise stated in proper law those things which accrue to a religious by way of pension, subsidy or insurance in any way whatever are acquired for the institute.

$4. Those who must renounce their goods completely because of the nature of the institute are to make a renunciation before perpetual profession in a form which, if possible, is also valid in civil law and takes effect from the day of profession. Religious in perpetual vows who wish to renounce their goods either in part or totally according to the norm of proper law and with permission of the supreme moderator are to do the same thing.

$5. Professed religious who have fully renounced all their goods because of the nature of the institute lose the capacity of acquiring and possessing, and therefore invalidly place acts contrary to the vow of poverty. Morcover, those things which accrue to them after the act of renunciation belong to the institute, according to the norm of proper law.

Can. 669 $1. Religious are to wear the habit of the institute made according to the norm of proper law as a sign of their consecration and as a testimony of poverty.

$2. Clerical religious of an institute which does not have its own habit are to wear clerical dress according to the norm of can. 284.

Can. 670 An institute must furnish for its members all those things which are necessary according to the norm of the constitutions for achieving the purpose of their vocation.

Can. 672 Religious are bound by the prescriptions of cann. 277, 285, 286, 287, and 289, and , moreover, religious clerics are bound by the prescriptions of can.

279, $2; in lay institutes of pontifical right, the permission mentioned in

can. 285, $4 can be granted by the proper major superior.