วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ 6 เมษายน 2555 พิธีเคารพกางเขน ระลึกถึงพระมหาทรมานของพระเยซูเจ้า กัลวาิรีโอ ณ อาสนวิหารอัสสัมชัญ เริ่มขึ้นใน เวลา 14.00 น. โดยคุณพ่อสุรสิทธิ์ ชุ่มศรีพันธุ์ นำภาวนาในการเดินรูป 14 ภาค เพื่อระลึกถึงพระมหาทรมาน ณ แทบเชิงกางเขน

กางเขนซึ่งพระเยซูสิ้นพระชนม์เพื่อความรอดของเรานั้นยังคงเป็นเครื่องหมายของการถวายบูชาพระองค์เองอย่างสิ้นเชิงอยู่  ( สัญลักษณ์ กางเขน )

วันนี้เราได้รับฟังเรื่องพระมหาทรมานของพระเยซูเจ้า  จากบทพระวรสารนักบุญยอห์น ยน 18:1-19:42

เวลา 15.00 น. คุณพ่อธนากร เลาหบุตร เป็นประธาน นำกางเขนมาไว้บริเวณด้านหน้า เพื่อนมัสการกางเขน ร่วมกับคุณพ่อสุรสิทธิ์ ชุ่มศรีพันธ์ และคุณพ่อสมเกียรติ บุญอนันตบุตร และบรรดาสัตบุรุษ ในบรรยากาศของการร่วมรำลึกถึงเหตุการณการสิ้นพระชมน์ของพระผู้ไถ่

วันนี้เราร่วมรับศีีลมหาสนิทพร้อม ๆกัน ก่อนจะจบพิธีในเวลา 16.45 น.
 

แบบที่ 2 พระสงฆ์หรือสังฆานุกรพร้อมกับผู้ช่วยอื่นไปที่ประตูวัด รับกางเขนที่ไม่มีผ้าปิด ส่วนผู้ช่วยพิธีก็รับเทียนที่จุดแล้วแห่ผ่านกลางวัดไปยังสักการสถาน ผุ้ถือกางเขนชูกางเขนขึ้นที่ใกล้ประตูครั้งหนึ่ง กลางวัดครั้งหนึ่ง และระหว่างโต๊ะรับศีลอีกครั้งหนึ่ง พลางร้องเพลง “นี่คือไม้กางเขน” ทุกคนร้องตอบว่า “เชิญมากราบนมัสการร่วมกันเถิด” หลังจากนั้นทุกคนคุกเข่านมัสการเงียบ ๆ ครู่หนึ่ง ต่อไป นำกางเขนไปที่ระหว่างโต๊ะรับศีลพร้อมด้วยเชิงเทียน

พระสงฆ์สามารถเลือกวิธีหนึ่งได้ตามความเหมาะสม (ถ้าในวัดมีธรรมเนียมคลุมกางเขนและรูปพระน่าจะเลือกแบบที่ 1 แต่ถ้าที่วัดไม่มีธรรมเนียมคลุมกางเขนและรูปพระน่าจะเลือกแบบที่ 2 ...ผู้เขียน)

การนมัสการกางเขนให้สัตบุรุษนมัสการแต่ละคน เป็นเจตนาเฉพาะของพิธีในวันนี้ แต่ถ้ามีสัตบุรุษจำนวนมาก อาจให้ทุกคนนมัสการไม้กางเขนพร้อมกัน อย่างที่มีกำหนดไว้ในหนังสือพิธี ให้ใช้ไม้กางเขนเพียงอันเดียวสำหรับให้สัตบุรุษนมัสการ เพื่อให้เป็นสัญลักษณ์ที่สมบูรณ์ในพิธี ไม้กางเขนที่ใช้ควรมีขนาดใหญ่และสวยงามพอสมควร