ประมวลภาพแผนกวิถีชุมชนวัดอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ อบรมผู้นำ ครั้งที่ 1

          เมื่อวันที่ 7-8 พฤษภาคม  2011  แผนกวิถีชุมชนวัด ฝ่ายงานอภิบาล อัครสังฆมณฑลกรุงเทพ ฯ โดยคุณพ่อเชษฐา ไชยเดช ผู้จัดการแผนกวิถีชุมชนวัด   คุณพ่อถนอมศักดิ์ เลื่อนประไพ ผู้ช่วยผู้จัดการแผนกวิถีชุมชนวัด ร่วมกับแผนกองค์กรคริสตชนฆราวาส  โดยคุณพ่ออภิเดช สุภาจักร์  ผู้จัดการ แผนก ได้จัดโครงการพัฒนาผู้นำ 1 ณ บ้านผู้หว่าน สามพราน โดยมีคุณพ่อปิยะชาติ มะกรครรภ์  คุณพ่อเชษฐา ไชยเดช  คุณพ่อชัยยะ กิจสวัสดิ์ คุณพ่อประเสริฐ โลหะวิริยะศิริและซิสเตอร์สุวรรณี พันธ์วิไล เป็นวิทยากร   มีผู้เข้าร่วม โครงการพัฒนาผู้นำ 1 นี้จำนวน 39 คน

          วันแรกของการพัฒนาผู้นำนั้น เริ่มต้นด้วยวจนพิธีกรรมเปิดการอบรมโดยคุณพ่อเชษฐา ไชยเดช จากนั้นคุณพ่อได้กล่าวต้อนรับ และเชิญคุณพ่อชัยยะ กิจสวัสดิ์ วิทยากร มาบรรยายเกี่ยวกับพระคัมภีร์กับชีวิต คุณพ่อบรรยายได้อย่างน่าสนใจ    สนุกสนานและเข้าใจง่าย ทำให้ผู้มาร่วมฟังในเช้าวันนี้มีแต่รอยยิ้ม หลังจากนั้นผู้แทนกล่าวขอบคุณคุณพ่อและมอบของที่ระลึุกให้กับคุณพ่อโอกาสนี้

          ช่วงที่สอง คุณพ่อปิยะชาติ มะกรครรภ์ เป็นวิทยากร คุณพ่อได้มาบรรยายในการทำความเข้าใจเอกสาร AsIPA ชุด B  หัวข้อ “การแสดงออกที่เป็นรูปธรรมของพระศาสนจักร” และเกี่ยวกับเครื่องหมายสี่ประการของชุมชนคริสตชนย่อย   คุณพ่อได้เน้นเรื่องการออกไปเป็นผู้นำ มี 4ประการ คือ

          1.สมาชิกของชุมชนคริสตชนย่อยเป็นเพื่อนบ้านกัน และสาเหตุที่จะต้องเป็นเพื่อนบ้านก็คือเพื่อที่จะได้รับรู้และเข้าใจในปัญหาของกันและกันเพื่อแก้ไขและเสริมสร้างให้ชุมชนนั้นมีความเข้าใจและเกิดชุมชนคริสตชนที่เข้มแข็ง

           2.ชุมชนคริสตชนย่อยทำให้การแบ่งปันพระวรสารเป็นพื้นฐานของการประชุม   โดยการนำพระวาจามามีส่วนร่วมในกิจกรรมนั้นๆ ให้พระคัมภีร์เป็นศูนย์กลาง ซึ่งอาจมีในใช้การแบ่งปันพระวรสาร 7 ขั้นตอนหรือ lectiodivina รวมไปถึงGroup   Response และAmos Programmes โดยการแบ่งปันพระวรสารนั้นมำให้พระคริสตเจ้าประทับอยู่ท่ามกลางเรา   และทำให้เรากลายเป็นสาวกของพระคริสตเจ้า และได้ให้การบำรุงทางจิตวิญญาณแก่กลุ่ม

          3. การแสดงออกและกระทำสิ่งต่างๆร่วมกันของชุมชนคริสตชนย่อยออกมาจากความเชื่อ สำหรับข้อนี้คุณพ่อกล่าวว่า  ผู้นำที่จะออกไปนำผู้อื่นนั้นจะต้องมีความเชื่อ  เป็นแบบอย่างที่ดี

          4.ชุมชนคริสตชนย่อย ต้องเชื่อมเข้ากับพระศาสนจักรสากล  ในหัวข้อนี้คือ ความเป็นหนึ่งเดียวกับบรรดาคริสตชนอื่นๆ

          ในกลุ่มวิถีชุมชนวัดของเรา มีทั้งผู้นำ มีทั้งคนประสานงาน มีทั้งคนที่ไปเชิญคนอื่นมา มีทั้งคนไปเยี่ยม มีทั้งคนช่วยหลายๆสิ่งหลายๆอย่าง ซึ่งทุกๆ  งานสำคัญ แต่สุดท้ายหัวใจคือพระวาจาของพระเจ้า

          คุณพ่อกล่าวว่าพ่อจะขอแบ่งปันเพียงเท่านี้และต่อจากนั้นให้พี่น้องเงียบสักครู่หนึ่ง   และเราได้ฟังพระวาจาของพระเจ้าในวันนี้อะไรที่ประทับใจที่สุดและเก็บไว้ในใจขอบคุณพระองค์ และสิ่งไหนที่เราคิดว่าเรากลับไปแล้วเราจะทำ  จากพระวาจาของพระองค์ในช่วงเงียบตรงนี้เพื่อเราจะทำได้อย่างดี

          หลังจากรับประทานอาหารเรียบร้อยแล้วในเวลา19.30น. รวมตัวกันและรับฟังชีวิตจิตผู้นำวิถีชุมชุนวัด   จากคุณพ่อประเสริฐ โลหะวิริยะศิริ คุณพ่อได้สอนให้ ลดตัวตน (รูปแบบหนึ่งของจิตภาวนา)1.นั่งยึดอกหลังตรง 2.ตั้งจิตอธิษฐานวอนขอพระจิต     3.กล่าวบทแมนตรา เช่นของทางพุทธก็จะ้เป็น หายใจเข้าพุทธ หายใจออก โธ แต่วำหรับเราก็อาจจะเป็น หายใจเข้า เย หายใจออก ซู ก็ได้ ฯลฯ 4.ระยะเวลาในการฝึก เช้า-เย็น ครั้งละ 20-30 นาที 5.การมอบบุญ  6.โมทนาคุณพระ

          คุณพ่อยังได้พูดถึง ชีวิตฝ่ายจิตที่เป็นอันตรายคือ1.ไม่เห็นคุณค่าและความสวยงามของร่างกาย 2.ไม่เห็นคุณค่าของประวัติศาสตร์ของโลกว่าเป็นประวัติศาสตร์แห่งความรอดพ้น(จากบาป) -มองข้ามความอ่อนแอและขีดจำกัดของความเป็นมนุษย์และตกอยู่ในหลุมพรางของความเป็นเลิศ -เน้นความบาปและความบกพร่องในการกระทำมากกว่าการตระหนักรู้ถึงความบาปและความบกพร่องภายในใจ และความสัมพันธ์กับผู้อื่นและสังคม 3. ยากที่จะยอมรับตัวเองในแง่ของบูรณาการ(ร่างกาย วิญญาณและจิตใจ)  4. มักจะคิดว่าเราสามารถแลกความรักของพระด้วยการทำความดี ปฏิบัติตามกฎ ระเบียบอย่างเคร่งครัด5. แยกชีวิตออกเป็นส่วนๆ   ศาสนากับโลกวัตถุ กายกับใจ ฯลฯ หลังจากนั้นผู้แทนกล่าวขอบคุณและมอบของที่ระลึกให้กับคุณพ่อ

          จากนั้นคุณพ่อปิืยะชาติ ได้มามอบหมายกิจกรรมในค่ำคืนวันนี้ โดยให้ทุกคน แบ่งกลุ่มตามพระวาจาที่ได้รับ   และแบ่งเป็นฝั่งของเอกสารชุด A และเอกสารชุด B และให้ผู้นำฝึกและผลัดกันนำเสนอ สำหรับวันพรุ่งนี้และให้แต่ละกลุ่มได้commentในการ Present ว่าเป็นอย่างไรบ้าง ก่อนจะภาวนาก่อนนอนร่วมกัน กิจกรรมวันนี้เป็นไปอย่างเข้มข้น

      เช้าวันที่สอง (8 พฤษภาคม) เริ่มต้นด้วยการแบ่งปันพระวาจา ในเวลาเช้า06.15น. ผู้นำทุกท่านแจ่มใสพร้อมที่จะแบ่งปันพระวาจากัน และรำพึง พร้อมทั้งแบ่งปันสิ่งที่ได้รับในวันนี้ จากนั้นเป็นพิธีมิสซาโดยคุณพ่อปิยะชาติ มะกรครรภ์   คุณพ่อได้เทศน์ว่าพี่น้องที่รัก วันนี้เราได้ฟังพระวรสาร เป็นเรื่องหลังจากที่พระเยซูเจ้าไำด้กลับคืนชีพแล้ว มีหลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนแปลงเป็นต้นองค์พระเยซู เจ้าเองและบรรดาสาวกก็เปลี่ยนแปลงในเรื่องความกล้าหาญและความมั่นใจในองค์พระเยซูเจ้ามีมากขึ้น ในพระวรสารวันนี้เป็นการเดินทางไปเอมมาอุส เรื่องนี้ถือว่าเป็นแรงบันดาลใจให้กับศิลปิน หรือผู้ที่ไม่เชื่อในพระเป็นเจ้า   เรื่องเอมมาอุสนี้ทำให้หลายคนมีมุมมองที่จเข้าใจในพระเยซูมากมาย พ่อเชื่อว่าสำหรับพวกเราแต่ละคนเมื่อเช้า้เราได้อ่านพระวาจา และหลายๆกลุ่ม ได้แบ่งปัน สิ่งที่สำคัญคือว่าเมื่อเราแบ่งปันพระวาจาในสิ่งที่เราอ่านร่วมกัน และได้ฟังอีกครั้งในมิสซาและมันมีความหมายอย่างมากมายสำหรับเรา

      พระวาจาของพระเจ้าเป็นสิ่งที่ทำงานในตัวเราได้ แต่ละคนก็ประทับใจ มีคำที่สะกิดใจ พ่ออยากจะชี้ให้เห็นว่าศิษย์สองคนกำลัง  เดินทางไปเอมมาอุส สิ่งที่น่าสังเกต คือระหว่างเดินทางกลับ เขาไม่คุยกันในเรื่องสัพเพเหระ มีศิษย์หลายคนบอกว่าพระเยซูเจ้ากลับคืนชีพ และหลายคนก็ไม่เชื่อ พระเยซูเจ้าเลือกที่จะมาหา 2 คนนี้ และ2คนนี้คุยกันเรื่องพระคัมภีร์ และคุยกับพระเยซูเจ้า ศิษย์สองคนนี้พูดในเรื่องที่พระเยซูเจ้ารู้อยู่แล้ว

      เราใช้พระวาจาของพระเจ้าเป็นเครื่องนำทางของเรา เราอ่านพระคัมภีร์ ศึกษาและแบ่งปันสม่ำเสมอ หลายครั้งเราไม่ได้เร่่าร้อน คนที่จะพบพระเยซุเจ้า และดำเนินชีวิตเหมือนพระเยซูเจ้า และเพียงแค่มีพระเยซูเจ้า หลายคนอาจจะไม่ได้่พบพระเยซูเจ้า เพราะฉะนั้นพระเยซูเจ้าเตือนเราในวันนี้ บางทีพระเยซูเจ้าอาจมาในรูปที่เรามองไม่เห็น และจิตตารมณ์ของเราวิถีชุมชนวัดคือเราเป็นพี่น้องกันการที่เราได้รู้จักพระคัมภีร์มากกว่าคนอื่น

การที่เราได้รับการยกย่องจากคนอื่นว่าเป็นผู้นำ มันไม่ได้ทำให้เราอยู่ในโลกของความเป็นจริง เหมือนศิษย์สองคนพูดเหมือนกับพระเยซูเจ้าไม่รู้เรื่องนั่นเป็นเหตุให้เขาจำพระองค์ไม่ได้ถ้าเราให้เกียรติกันและกัน เราก็จะจำพระเยซูเจ้าได้ ในบุคคลที่เราพบ พระเยซูเจ้าเป็นแบบอย่างให้กับเราในวันนี้และเคารพต่อกันและกัน ทุกคนเป็นผู้ร่วมงานของเรา ทุกคนเป็นพระเยซูเจ้าที่เดินทางไปกับเรา ขอพระเยซุเจ้่าอวยพรพี่น้องทุกท่าน