คุณพ่อ ยัง มารี ดังโตแนล บิดา พ่อวิญญาณ ที่เคารพ รักอย่างที่สุด
“ถ้าพ่อพอจะช่วยอะไรได้บ้าง บอกพ่อได้นะ....อันนี้ผมก็ยินดี...”

นี่คือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ระหว่างผมกับคุณพ่อ ดังโตแนล ซึ่งในเวลานั้นความรู้สึกของผมแย่มากๆ เพราะ เตี่ย และ แม่ ตายห่างกันในเวลาไม่ถึงปี ความคิดและความรู้สึกที่ผุดขึ้นมาเวลานั้นคือ ผมเหมือนกับนกที่ถูกปล่อยออกจากกรง   ไม่รู้จะไป ไหน? จะอยู่กับใคร? เพราะตลอดเส้นทางชีวิตเณร มีเพียงบ้านเณร กับ บ้านที่มีแม่นั่งรออยู่.... เวลานี้ไม่มีแล้ว ดังนั้น   คุณพ่อดัง ได้เข้ามาทำหน้าที่เป็น “พ่อและแม่” ที่ใจดีต่อผมเสมอจนวาระสุดท้าย

ในฐานะมิสชันนารีที่ทำหน้าที่เป็น อาจารย์ และคุณพ่อวิญญาณ ผู้ที่รักชีวิตการเป็นอาจารย์ และผู้ทุ่มเทชีวิตให้กับการอบรมสามเณรใหญ่ ผู้ที่ถ่ายทอดความรู้ทางโลก และผู้ปลูกฝังจิตตารมณ์ธรรมฑูต เป็นบุคคลแรกที่ชักนำให้ผมมีประสบการณ์งานธรรมทูต สิ่งที่คุณพ่อบอกผมเสมอคือ พ่อต้องอยู่ที่บ้านเณรแสงธรรม เพื่อที่จะช่วยให้สามเณรใหญ่ให้มีจิตตารมณ์ธรรมทูต... (อาจจะไม่จำเป็นต้องออกไปทำงานต่างบ้านต่างเมือง) แต่ขอให้พวกเขาเมื่อเป็นพระสงฆ์แล้วจะได้มีจิตสำนึกในงานธรรมฑูต   ติดต่อกับคนต่างศาสนา....

คุณพ่อดังโตแนล ผู้รักที่จะเป็นคนไทยหน้าตาฝรั่ง ยามที่ป่วยหนักผู้ใหญ่ขอให้กลับฝรั่งเศส สิ่งที่พ่อบอกกับผมคือ เวลานี้ผม เป็นคนไทย จะให้ผมกลับฝรั่งเศส ผมคงจะไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีก มันเจ็บปวดยิ่งกว่าฤทธิ์ของมะเร็งที่พ่อเผชิญอยู่  แต่สุดท้าย คุณพ่อขอเลือกตายที่เมืองไทย เป็นผู้ป่วยที่พยาบาลชื่นชมว่า “น่ารัก” เป็นคนตลกแม้ยามเจ็บปวด ยกมือขอบคุณทุกคนที่มาเยี่ยม คุณพ่อเตรียมตัวตายอย่างดี อดทนต่อความเจ็บปวดและแม้ลมหายใจสุดท้าย ท่านยังคงใช้ภาษาไทยเพื่อจะบอกลาผม....และทุกคน นี่คือ มิสชันนารีที่สละตัวเองอย่างแท้จริง เพื่อทุกประเทศที่ตนไปอยู่  พ่อมาแต่ตัวกับพระเจ้า พ่อกลับไปแต่ตัวกับพระเจ้า....  “รอย เท้าของพ่อช่างงามจริงหนอ” (รม 10:15)

สุดท้ายนี้ ผมขอบอกว่า ผมได้ทำหน้าที่ที่ผมได้สัญญาไว้กับคุณพ่อ “เราจะดูแลซึ่งกันและกัน” ผมได้ทำอย่างดีที่สุดแล้ว ประดุจลูกที่ดูแลพ่อแม่ของตัวเอง ผมได้บอกกับพ่อดังโตแนล เมื่อท่านนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย คุณพ่อตอบผมว่า ใช่แล้ว... ขอบคุณดำมาก... ผมขอขอบพระคุณพระเป็นเจ้า ที่ทำให้ผมได้ใช้ชีวิต  เรียนรู้  จิตตารมณ์   ของความเป็นพระสงฆ์ของพระคริสตเจ้ากับคุณพ่อท่านนี้ ผู้เป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ในสายตาของผม คุณพ่อวิญญาณที่ผมมอบความไว้วางใจแบบร้อยเปอร์เซ็นต์

ขอให้คุณพ่อได้อยู่กับพระเป็นเจ้า ผู้ซึ่งคุณพ่อเชื่ออย่างแท้จริงว่าเป็น “พระเจ้าผู้ทรงเปี่ยมด้วยความเมตตา กรุณา   และให้อภัยเสมอ”


 

ด้วยความรักและอาลัยยิ่ง
       คุณพ่อ ดำ