|
เพราะไม่คิดว่าวันหนึ่งตัวเองคงจะต้องตายกระมัง
แต่ถ้าหากเราคิดว่าวันหนึ่งช้าเร็ว เราต้องจากโลกนี้ไป และคิดทุกวัน พ่อเชื่อว่าความคิดอันนี้แหละทำให้เราหวนคิดว่าวันเวลาที่เหลืออยู่ของเราที่อาจจะมีน้อยนิด หรือมากก็สุดแล้วแต่เราจะใช้วันเวลานั้น ตรงนี้ต่างหากที่เป็นข้อคิดสำหรับเรา
แต่พ่อเชื่อว่าการจากไปของคุณแม่คงเป็นเวลาที่เหมาะสมและเป็นสิ่งที่นำความสุขมาให้กับท่านแล้ว
เพราะท่านั้นจากไปอย่างสงบช่วงระยะเวลากว่า 10 ปีถามว่าหลายคนเวลาที่เห็นคนหนึ่งตายก็จะถามว่าเป็นอะไร คุณแม่ของพ่อก็ไม่ได้ตรวจพบว่าไม่ได้ เป็นโรคประจำตัวใดๆ ทั้งสิ้น แต่ก็นอนเหมือนกันคนที่อ่อนล้า
ทั้งร่ายกายและจิตใจและไม่อยากจะทำอะไรอยากจะอยู่นิ่งๆ อาจจะเป็นไปได้ที่ตลอดชีวิตในวัยที่มีกำลัง ท่านคงทุ่มเทหลายสิ่งหลายอย่างกับลูกๆ และคงจะเหนื่อยล้าแล้ว
และเมื่อวันหนึ่งที่คนรักของท่านคือบิดาของพ่อจากไปเมื่อ20ปีที่แล้ว ตั้งแต่นั้นมาตามภาษาชาวบ้านก็บอกว่าคนที่ขาดคนรักไปก็มักจะอยู่อย่างโดดเดี่ยว เหงา ไม่มีใคร และก็เหมือนกับหมดอะไรตายอยากในชีวิตก็ไม่อยากทำอะไรทั้งสิ่งก็อยู่เฉยๆ เฉยไปนานเข้าร่างกายก็อ่อนเปลี้ยเพลีย แรงไป ไม่ได้ใช้กำลังมันก็เลยกระดุกกระดิกไม่ได้ก็เลยต้องนอนอยู่แบบนี้เป็นเวลา 10กว่าปี ถามว่าท่านทุกข์ไหม เราตอบแทนท่านไม่ได้ ถามว่ามีความสุขไหมก็ตอบแทนท่านไม่ได้ เพราะไม่รู้ใจท่านว่าท่านคิดอย่างไร เวลาที่พ่อมีโอกาสมาเยี่ยมก็มาแหย่ท่านก็ยิ้ม หัวเราะแต่ท่านพูดไม่ได้ เราไม่รู้เลยว่า คนที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ อยู่ในสภาพแบบนี้รู้สึกอย่างไร ยุงกัด มดกัดก็บอกใครไม่ได้ ต้องนอนอยู่แบบนั้น นี่คือสภาพที่นอนอยู่อย่างสงบตั้งแต่มีชีวิตจนกระทั่งถึงวาระสุดท้าย
จากสิ่งนี้เองพ่อจะบอกว่าพระเจ้ารับคุณแม่ไปก็ถึงเวลาอันสมควรแล้ว เพียงพอ
แล้วใช้โทษบาปในโลกนี้นานพอแล้วนี่คือสิ่งหนึ่งที่อยากจะแบ่งปันปกติแล้วงานศพเราจะดูว่าผู้ที่เสียชีวิตให้แบบอย่างอะไรกับเราความจริงแม่ของพ่อไม่มีเกียรติประวัติใดๆเป็นชาวบ้านธรรมดาๆที่สุด
ใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายที่สุดไม่มีความทะเยอทะยาน ไม่มีความอยากได้อยากมั่งมี อยากร่ำอยากรวย อยู่แบบพอเพียงตามสภาพที่ตัวเองเป็นอยู่นี่เป็นบทเรียนที่แม่ได้ให้กับเราชีวิตธรรมดาๆเรียบง่าย
พอเพียงและจากสิ่งนี้เองสอนเราพี่น้อง ทั้ง 7 ไม่มีใครที่ทะเยอทะยานอยากมั่งมี อยากยิ่งใหญ่ เราอยู่ด้วยกันด้วยคำสอนที่แม่ให้ เราอยู่ด้วยความรัก เราอยู่ด้วยความเข้าใจ และจุนเจือกัน นี่คือบบอย่างที่แม่ให้
|
