|
ทุกๆ ปีที่ผมได้มาสอนคำสอนช่วงซัมเมอร์ ทำให้ผมย้อนคิดถึงสมัยวัยเด็กที่ผมเป็นเด็กคำสอน ผมจำได้ว่าในทุกๆ เช้า
ผมจะคอยรบเร้าบอกให้แม่พาผมมาส่งที่วัด เพื่อผมจะได้มาพบกับเพื่อนๆ พบกับบราเดอร์ที่คอยจะคอยนำเพลง และเกมส์มาให้เราได้ร้องได้เล่นสนุกสนานทุกครั้งไป และยังได้เรียนรู้วิชาคำสอนที่ไม่น่าเบื่อ(เหมือนวิชาการที่โรงเรียน) ได้มีโอกาสแข่งกันเอาการบทสวด เพื่อว่าเมื่อท่องบทสวดได้แล้ว ผมจะได้รางวัลและได้รับศีลฯ และเมื่อถึงเวลามิสซาก็มาทุกวันโดยไม่ได้ขาดและ จะมีก็ช่วงเรียนคำสอนนี้เท่านั้นแหละครับที่จะทำได้
มาถึงวันนี้กลวิธีต่างๆ ที่ผมเคยเห็นเคยได้ยินมาก็ต้องถูกงัดขึ้นมาใช้กับ
เด็กคำสอนที่นี่ด้วย เพื่อจูงใจให้เด็กๆ ได้สนใจและไม่รู้สึกเบื่อหน่ายไปกับเนื้อหาคำสอนที่บางเรื่องก็ยากที่จะทำความเข้าใจได้ นอกจากนี้ยังมีเกมส์และบทเพลงต่างๆ ที่ได้ร้องได้เล่นไปพร้อมๆ กับเด็กคำสอน เพื่อเสริมเนื้อหาและการเรียนรู้ ในเรื่องต่างๆ อีกด้วย
ความน่ารักของเด็กคำสอนไม่ได้อยู่ที่พวกเขาตั้งใจ ให้ความร่วมมือดีเท่านั้น เด็กที่ไม่สนใจเรียน มาเล่นมาก่อกวน
และบางคนที่มาเรียนในขณะที่อ่านหนังสือยังไม่คล่องเลยก็เป็นความน่ารักสำหรับผมด้วยเหมือนกัน เพราะแม้จะ เหนื่อย แต่มันก็ท้าทายให้ผมได้ใช้ความพยายามเพื่อพวกเขาจะได้เรียนรู้จักพระ เยซูเจ้า และคำสอนที่จำเป็นสำหรับชีวิตของเขามากขึ้น
พระเยซูเจ้าทรงต้อนรับเด็กๆ
ทุกคนให้เข้ามาหาพระองค์ พระองค์ไม่ เคยเลือกเด็กที่ร่ำรวย เด็กเรียนเก่ง หรือเด็กนิสัยดีเท่านั้นนี่ครับ แต่เป็นเด็กทุกคนที่ปรารถนาจะเข้ามาใกล้ชิดพระองค์ ผมที่เป็นเครื่องมือของพระองค์ก็จะขอทำเช่นเดียวกัน
|
