เราทำงานพัฒนาของเรากับประชาชน
โดยส่วนตัวก็คาดหวังตลอดเวลา เพราะว่า เราจะทำงานได้ เราก็ต้องรู้จักประชาชน ต้องรู้จักงานที่เรากำลังจะทำ นอกนั้นแล้ว เราก็ยังต้องรู้ด้วยงานนั้นจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับหน่วยงานอื่น ๆ ที่เข้าไปช่วยประชาชนเหมือนกันได้อย่างไร จะเห็นได้ว่า ปัญหาหรือความต้องการของชาวบ้าน มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อิทธิพลจากภายนอก เช่น โลกไร้พรหมแดนมีอิทธิพลต่อชาวบ้าน ดังนั้นด้วยแรงผลักดันจากเรื่องนี้ เราสามารถเรียนรู้ที่จะเป็นเครื่องมือที่มีคุณประโยชน์และทันสมัยอยู่เสมอได้อย่างไร
งานเร่งด่วน
ก็คือ การทำให้องค์กรประชาชนนเข็มแข็ง มีการสรรหาผู้นำที่ดีและเราก็ยังเข้าไปช่วยสนับสนุน ไปเป็นเพื่อนกับเขาในการแก้ไขปัญหาในแต่ละชุมชนมีปัญหาและผลกระทบซึ่งมีความหนักเบาไม่เท่ากัน สำหรับตัวผู้นำของบางชุมชน หรือแม้แต่ในพระศาสนจักรเอง หลายครั้้งก็ยังไม่ได้ตระหนักในการเข้าไปในการให้ความช่วยเหลือ ก็พยายามทำให้ผุ้นำชุมชนเหล่านั้น เกิดสำนึกในเรื่องนี้
สิ่งท้าทายพวกเราในขณะนี้
ก็คือ สำหรับหน่วยงานที่ให้ความช่วยเหลือนั้น ทุก ๆ หน่วยงานได้รับผลกระทบทางด้านเศรษฐกิจ ดังนั้น ความสำนึกในการปรับองค์กรหน่วยงานของเราใ้ห้มีประสิทธิภาพในการทำงาน แต่อยู่บนพื้นฐานของความประหยัดจะทำได้อย่างไร
งานพัฒนาที่เรากำลังทำอยู่
มิใช่มาจากรากฐานของบรรพบุรุษที่เริ่มต้นไว้ แต่มีรากฐานมาจากพระเยซูเจ้าแลพระวรสารต่างหาก เราได้เห็นแล้วว่า เมื่อพระเจ้าต้องการช่วยมนุษย์ พระองค์ก็มารับเอากายเป็นมนุษย์ ดังนั้นเราที่เป็นตัวแทนของพระ เพื่อว่าจะรักคนอื่น เราจึงต้องอาศัยกิจกรรม
งานการไถ่กู้นั้น เหมือนกับนกที่ี่ต้องมีปีกสองข้าง ข้างหนึ่งเป็นปีกแห่งความรัก อีกข้างหนึ่งเป็นปีกแห่งกิจกรรม ดังนั้นนกจึงบินได้ ในพระวรสารก็มีตัวอย่างมากมายที่พูดถึงความรัก แต่ถ้าไม่มีกิจการ ก็ไม่มีประโยชน์ หรือทุกสิ่งที่ท่านได้ทำกับคนที่ต่ำต้อย ท่านได้ทำกับพระองค์ ฯลฯ โดยสรุปแล้ว งานเหล่านี้เป็นของพระ แต่ต้องมีกิจกรรมเพื่อที่จะทำให้พระองค์ได้ปรากฎกายออกมา ซึ่งก็จะทำให้เกิดการช่วยเหลือกันและกันขึ้น งานพัฒนาเป็นของทุกคน ทุกสถาบัน
ที่มา : จากหนังสือ 25 ปี ชีวิตสงฆ์ 1974-1999 ปีปีติมหาการุญ คริสตศักราช 2000
