พระธรรมนูญ พระสมณกฤษฎีกา
และคำแถลงแห่งสภาสังคายนา เล่มที่ 4

 ให้คงมีนักพรตในอาศรมและอารามต่อไป

พระสมณกฤษฎีกา แห่ง สภาสังคายนาว่าด้วยการปรับปรุงและฟื้นฟูชีวิตนักบวช

คณะนักพรตที่ประจำอยู่ในอาศรมและอารามเป็นที่น่าเคารพยิ่ง ตลอดระยะเวลาอันยาวนานในประวัติศาสตร์ คณะแบบนี้ได้กระทำความดีจนมีชื่อเสียงทั้งในพระศาสนจักรและสังคมมนุษย์ เพราะฉะนั้นจึงควรรักษาคณะแบบนี้ไว้ด้วยความทะนุถนอม และให้จิตตารมณ์แท้จริงของ นักพรตส่องรัศมีออกมาอย่างเจิดจ้ายิ่ง ๆ ขึ้นเสมอไปทั้งในภาคตะวันออกและภาคตะวันตก หน้าที่สำคัญของนักพรตก็คือ นมัสการรับใช้พระเป็นเจ้าผู้ทรงศักดานุภาพ-อย่างต่ำต้อยแต่มีเกียรติภายในกำแพงอาศรม ไม่ว่าโดยอุทิศคนทั้งสิ้นในการแสดงคารวกิจต่อพระเป็นเจ้า โดยบำเพ็ญภาวนาหรือโดยรับทำการงานแพร่ธรรมหรือกิจเมตตา โดยถูกต้องตามระเบียบวินัยก็ตาม เพราะฉะนั้น ให้      นักพรตเหล่านี้รักษาวิธีดำเนินชีวิตแบบของตนไว้ และให้ฟื้นฟูประเพณีโบราณของตนในการรับใช้ แต่ให้ปรับปรุงวิธีดำเนินชีวิตให้เหมาะสมกับความต้องการสมัยนี้ เพื่อให้อาศรมจะได้เป็นสถาบันที่อุทิศตนเพื่อส่งเสริมความดีงามของคริสตชนให้สูงส่ง

คณะนักบวชบางคณะมีวินัยหรือธรรมฑูตที่กำหนดให้ดำเนินงานธรรมฑูต และภาวนาอธิษฐานพร้อมกัน และถือวินัยอาศรมพร้อมกันไป คณะเหล่านี้ควรปรับวิธีดำเนินชีวิตให้ตรงกับการเรียกร้องของงานธรรมฑูตที่ตนกระทำอยู่ เพื่อจะได้ถือวิธีดำรงชีวิตตามวินัยได้อย่างสัตย์ซื่อ ด้วยว่าชีวิตนักพรตนี้แหละ ได้รับใช้พระศาสนจักรมาด้วยผลดีเป็นอันมาก