52. พระเป็นเจ้าทรงพระทัยเมตตากรุณานักหนา ทั้งทรงพระปรีชาญาณหาที่เปรียบมิได้ ได้ทรงมุ่งจะทรงไถ่มนุษย์โลกให้จงได้.
ครั้นถึงกำหนดเวลา พระองค์จึงได้ทรงส่งพระบุตรของพระองค์ ให้มาบังเกิดจากสตรี
.. เพื่อบันดาลให้ชาวเราได้รับการเป็นบุตรบุญธรรม (กล. 4,4-5). ฉะนั้นพระบุตรของพระเป็นเจ้า เพราะทรงเห็นแก่เรามนุษย์ และเพื่อทรงช่วยให้ชาวเราได้รอด จึงได้ทรงรับเอาเนื้อหนังจากรพะนางพรหมจาริณีมารี ด้วยเดชะอิทธิฤทธิ์ของพระจิตเจ้า. พระอคาธัตถ์การช่วยให้รอดอันนี้ เปิดเผยขึ้นเพื่อชาวเรามนุษย์ และยังคงดำรงอยู่ต่อมาในพระศาสนจักร อันซึ่งพระสวามีเจ้าได้ทรงสถาปนาขึ้นให้เป็นพระวรกายของพระองค์ท่านเอง และในพระศาสนจักรนี้ บรรดาสัตบุรุษผู้เป็นพวกพ้องติดสอยห้อยตามพระคริสตเจ้า, องค์พระประมุขและร่วมมิตรภาพเป็นหนึ่งเดียวกับบรรดานักบุญทั้งหลายของพระองค์, ดังนั้น ผู้ที่ชาวเราทุกคนต้องเฉลิมฉลองระลึกถึงก็คือ ก่อนอื่นหมดพระนางพรหมจาริณีตลอดกาล, องค์พระแม่มารี, พระชนนีของพระเป็นเจ้าและของพระเยซูคริสตเจ้า, พระสวามีของชาวเรานั่นเอง
|