21. ฉะนั้นบรรดาพระสังฆราชที่พวกพระสงฆ์กำลังห้อมล้อมร่วมพิธีท่ามกลางบรรดาผู้มีศรัทธา (38) ก็มีองค์พระสวามีเยซูคริสตเจ้า, พระสมณะสูงสุด (39) ประทับอยู่กับท่าน
พระองค์ประทับอยู่เบื้องขวาของพระเป็นเจ้าพระบิดาก็จริง, ถึงกระนั้นก็ไม่ใช่พระองค์อยู่ห่างไกลจากกลุ่มชน (40)
ของบรรดาพระสังฆราชของพระองค์, แต่เฉพาะอย่างยิ่งโดยอาศัยการรับใช้อันล้ำค่าของพวกพระสังฆราช (เทียบ 1 คร. 21,15), พระองค์ทรงประกาศพระวาจาของพระเป็นเจ้าแก่นานาชาติทั้งหลาย, และทรงประกอบศักดิ์สิทธิการแห่งความเชื่ออยู่เนืองนิตย์, อาศัยหน้าที่เยี่ยงบิดาของพวกพระสังฆราช (เทียบ 1 คร. 4,15), พระองค์ทรงรับสมาชิกใหม่เข้ามาสังกัดพระวรกายของพระองค์ โดยทางการเกิดใหม่อันสูงส่ง, ที่สุดอาศัยความปรีชาและความรอบคอบของบรรดาพระสังฆราช, พระองค์ทรงนำทางและจัดระเบียบให้ประชากรแห่งพันธสัญญาใหม่ ขณะระเหระหนอยู่ในโลกนี้ไปสู่ความบรมสุขนิรันดร. ท่านเหล่านี้นั่นแหละ ได้ถูกเลือกสรรให้เป็นชุมพาบาลสำหรับเลี้ยงฝูงแกะของพระสวามีเจ้า, ท่านเหล่านี้เป็นบริกรคนใช้ของพระคริสตเจ้า, เป็นผู้แจกจ่ายพระอคาธัตถ์ต่าง ๆ ของพระเป็นเจ้า (1 คร. 4,1) ท่านเหล่านี้ได้รับมอบหมายให้ทำการประกาศยืนยันข่าวดี (พระวรสาร) แห่งพระหรรษทานของพระเป็นเจ้า (เทียบ รม. 15,16; กจ. 20,24) ตลอดจนการประทานพระจิต และความยุติธรรมในพระเกียรติมงคล (เทียบ 2 คร. 3,8-9)
สำหรับจะปฏิบัติภารกิจอันยิ่งใหญ่เช่นนี้ให้สำเร็จลุล่วงไป
พวกอัครสาวกได้รับพระจิตผู้เสด็จมาอย่างอุดมเต็มเปี่ยมจากพระคริสตเจ้า (เทียบ กจ. 1,8 : 2,4; ยน. 20,22-23), แล้วพวกท่านเอง โดยทางการปกมือได้มอบพระคุณของพระจิตนี้ ให้แก่ผู้ช่วยของท่าน (เทียบ 1 มท. 4,14; 2 มท. 1,6-7), และการกระทำอันนี้ก็มอบต่อ ๆ กันมาในการอภิเษกพระสังฆราชจนถึงชาวเราทุกวันนี้. สภาพระสังคายนาสากลนี้จึงสอนว่า การอภิเษกพระสังฆราชประสาท (41) ความบริบูรณ์ของศักดิ์สิทธิการ - อนุกรม, แน่นอนความบริบูรณ์อันนี้ ทั้งประเพณีทางจารีตพิธีของพระศาสนจักร, ทั้งวาจาคำพูดของบรรดานักบุญปิตาจารย์ ก็เรียกว่า สังฆภาพอันสูงสุด, สุดยอดของบริกรศักดิ์สิทธิ์, การอภิเษกพระสังฆราช และพร้อมกันนี้ภาระหน้าที่บันดาลความศักดิ์สิทธิ์, ขณะเดียวกันก็ประสาทอำนาจหน้าที่สั่งสอนและหน้าที่ปกครองอีกด้วย, ถึงกระนั้นหน้าที่ทั้งสองนี้ ตามธรรมชาติของมันไม่อาจปฏิบัติได้ นอกจากจะร่วมสหพันธ์ทางพระฐานานุกรมอยู่กับหัวหน้าและสมาชิกของคณะ (42) พระกิตติที่แสดงออกมาเป็นต้น ในทางจารีตพิธีแห่งพระศาสนจักรทั้งฝ่ายตะวันออก ทั้งฝ่ายตะวันตก ตามที่ปฏิบัติกัน, เป็นที่ปรากฏเด่นชัดว่า การปกมือและการอภิเษกประสาทพระหรรษทานของพระจิตเจ้าและประทับตราอันศักดิ์สิทธิ์ให้, จนกระทั่งพระสังฆราช, ด้วยท่วงท่าอันสูงเด่นและแลเห็นได้ชัด ท่านรับเอาและสวมองค์ของพระคริสตเจ้าเอง, ผู้เป็นพระอาจารย์, พระชุมพาบาลและพระสมณะ, เป็นหน้าที่ของบรรดาพระสังฆราชที่จะนำผู้รับเลือกสรรใหม่ให้เข้าสู่สมาชิกคณะพระสังฆราช โดยทางการประสาทศักดิ์สิทธิการ อนุกรม.
|