ชีวิตวัยเด็ก

ปี ค.ศ. 1941 (พ.ศ. 2484)

เมื่อสงครามโลกครั้งที่สองอุบัติขึ้น พระองค์เข้าร่วมเป็นสมาชิกของหน่วยยุวชนฮิตเลอร์ (เด็กชายทุกคนในปี ค.ศ. 1941 (พ.ศ. 2484) ต้องเข้าร่วม) เมื่อกองทัพเยอรมันต้องการกำลังทหาร พระองค์ก็ถูกเกณฑ์เข้าไปเป็นพลปืนต่อต้านอากาศยาน ซึ่งพระองค์มีหน้าที่ดูแลเครื่องบินและต่อมาทรงย้ายไปประจำที่ศูนย์สื่อสารทางโทรศัพท์

ปี 1944(พ.ศ. 2487)

ทรงถูกเกณฑ์เข้าเป็นทหารอีกครั้งเพื่อประจำชายแดนที่ติดต่อกับฮังการี

พระองค์และเพื่อนร่วมชั้นก็ออกจากกองต่อต้านอากาศยาน แต่กลับถูกเกณฑ์อีกครั้งเพื่อไปประจำที่ชายแดนซึ่งติดต่อกับฮังการี พระองค์มีหน้าที่ติดตั้งอุปกรณ์ไว้ป้องกันกองทัพรถถังโซเวียต ในเดือนพฤศจิกายนปีนั้น พระองค์ก็ออกจากกองทัพและมุ่งหน้ากลับบ้าน สามสัปดาห์ผ่านไปพระองค์ก็ได้รับหมายเรียกให้รับการฝึกเป็นทหารราบ แต่ทรงไม่เคยต้องออกไปยังแนวหน้า

ในเดือนเมษายน 1945 (พ.ศ. 2488)

พระองค์ถูกจับในฐานะเชลยเนื่องจากทัพฝ่ายพันธมิตร และถูกปล่อยตัว

(ก่อนหน้านาซีจะยอมแพ้ไม่นาน) พระองค์ก็หนีทัพและกลับไปยังหมู่บ้านของพระองค์ แต่ภายหลังสงคราม พระองค์ถูกจับในฐานะเชลยเนื่องจากทัพฝ่ายพันธมิตรสรุปว่าพระองค์เป็นทหาร พระองค์ต้องไปเข้าค่ายกักกันเชลยศึก พระองค์ออกจากค่ายเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2488 พระองค์ได้เริ่มเดินด้วยเท้าเป็นระยะทาง 120 กิโลเมตรเพื่อกลับหมู่บ้าน แต่ได้รับการช่วยเหลือจากรถส่งนมที่พาพระองค์ไปส่งที่เมืองเธราน์ชไตน์ (Traunstein) เมื่อพระองค์กลับถึงบ้าน ก็ได้พบกับพี่ชายซึ่งได้รับการปล่อยตัวมาจากค่ายเชลยศึกในอิตาลีเช่นเดียวกัน

การศึกษา / การบวช

ปี ค.ศ. 1939 (พ.ศ. 2482)

พระองค์ได้เข้าไปศึกษาเพื่อเตรียมตัวเป็นบาทหลวงในบ้านเณร ในเมือง Traunstein

ในปี 1945 (พ.ศ. 2488)

หลังจากที่พระองค์กลับถึงบ้าน พระองค์ก็ได้เข้าศึกษาต่อที่บ้านเณร แห่งหนึ่งในเมืองไฟรซิงก์ (Freising) หลังจากนั้นก็ไปศึกษาที่มหาวิทยาลัยลุดวิก-แม็กซิมิเลียน (Ludwig-Maximilian) ในเมืองมิวนิก

ในที่สุด เมื่อปี 1951 (พ.ศ. 2494)

ได้รับการบวชเป็นพระสงฆ์พระองค์ก็ได้บวชเป็นบาทหลวงโดยมีผู้บวชให้คือ พระคาร์ดินัลเฟาฮาเบอร์ (Faulhaber) แห่งเมืองมิวนิก ระหว่างนั้นพระองค์ยังทรงเขียนวิทยานิพนธ์ขึ้น 2 ฉบับ โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับนักบุญออกัสติน (เสร็จเมื่อ พ.ศ. 2496) และนักบุญโบนาเวงตูร์ (เสร็จเมื่อ พ.ศ. 2500)

ในปี 1958 (พ.ศ. 2501)

พระองค์ก็ได้เป็นอาจารย์สอนที่วิทยาลัยไฟรซิงก์

ตั้งแต่ พ.ศ. 2502 ถึง พ.ศ. 2506

เป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยบอนน์

ในปี 1966 (พ.ศ. 2509)

เมื่อพระองค์ย้ายไปสอนที่มหาวิทยาลัยมุนสเตอร์ พระองค์ได้เป็นอาจารย์สอนวิชาเทววิทยา ณ มหาวิทยาลัยตูบิงเกน (T?bingen) (ระหว่างนี้เองที่พระองค์ได้เห็นขบวนการมากมายที่อาจทำให้คำสอนของคาทอลิกผิดเพื้ยนไป เช่นขบวนการเรียกร้องสิทธิของพวกรักร่วมเพศ)

 ในปี 1969 (พ.ศ. 2512)

พระองค์ก็กลับไปยังบาวาเรีย แคว้นเกิดของพระองค์เพื่อไปสอนที่มหาวิทยาลัยรีเกนสบูรก์ (Regensburg)

ในปี 1972 (พ.ศ. 2515)

พระองค์ได้ร่วมกับฮันส์ เอิร์ส วอน บาลธาซาร์, อองริ เดอ ลูบัค และวอลเตอร์ แกสแปร์ ก่อตั้งวารสารทางศาสนาขึ้นมาชื่อว่าคอมมูนิโอ (Communio, ปัจจุบันวารสารนี้ตีพิมพ์ใน 17 ภาษา และเป็นหนึ่งวารสารคาธอลิกที่สำคัญที่สุด) พระองค์ยังเป็นผู้ที่เขียนบทความลงในวารสารนี้อีกด้วย

ประวัติการทำงาน

ในเดือนมีนาคม 1977 (พ.ศ. 2520)

ทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นอัครสังฆราชแห่งเมืองมิวนิกและเมืองไฟรซิง

ในเดือนมิถุนายน ( 1977 )

ทรงได้รับการแต่งตั้งเป็นพระคาร์ดินัล โดยสมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 6 (ในการเลือกตั้งพระสันตะปาปาใน พ.ศ. 2548 พระองค์เป็นหนึ่งในพระคาร์ดินัลที่มีสิทธิเลือก 3 คนที่ไม่ได้รับการแต่งตั้งจากสมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2) พระองค์ทรงเป็น 1 ใน 14 พระคาร์ดินัลท่ามกลางพระคาร์ดินัลองค์ทั้งหมด 115 รูป ที่ทรงได้รับการแต่งตั้งจากสมเด็จพระสันตะปาปาปอลที่ 6 ให้เป็นพระคาร์ดินัล

หลังจากเข้ามารับใช้สำนักวาติกันพระองค์ทรงเคยดำรงตำแหน่งผู้เชี่ยวชาญด้านเทววิทยายาวนานถึง 24 ปี

ในปี 1981  (พ.ศ. 2524)

สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่2 ทรงแต่งตั้งให้พระองค์เป็นเจ้าสมณะกระทรวงซึ่งดูแลเรื่องหลักคำสอนอันเที่ยงแท้แห่งคริสตศาสนจักร (Congregation for the Doctrine of the Faith)

25 พฤศจิกายน ค.ศ. 1981
(พ.ศ. 2524)

สมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2 แต่งตั้งให้เป็นสมณมนตรีของสมณกระทรวงว่าด้วยข้อความเชื่อ นอกจากนี้ยังทรงเคยดำรงตำแหน่ง

ประธานคณะกรรมการพระคัมภีร์

คณะกรรมการเทววิทยาระดับนานาชาติในสันตะสำนัก

(พ.ศ. 2526)

ผู้ประสานงานสมัชชาพระสังฆราช ครั้งที่ 5

(พ.ศ. 2526)

ประธานของผู้แทน สมัชชาพระสังฆราช ครั้งที่ 6

6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1998 (พ.ศ. 2541)

ได้รับเลือกเป็นรองหัวหน้าคณะพระคาร์ดินัล

30 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002
(พ.ศ. 2545)

ได้รับเลือกเป็นหัวหน้า (Dean) คณะพระคาร์ดินัล

พ.ศ. 2529 – 2535

เป็นประธานคณะกรรมการจัดทำหนังสือคำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก

10 พฤศจิกายน ค.ศ. 1999
(พ.ศ. 2542)

ได้รับปริญญาเอกดุษฎีบัณฑิตจากมหาวิทยาลัยมาเรียซานติสสิมาอัสสุนตา
Maria Santissima Assunta

13 พฤศจิกายน ค.ศ. 2000
(พ.ศ. 2543)

ได้รับเกียรติเป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ของสถาบันวิทยาศาสตร์ในสันตะสำนัก (Pontifical Academy of Sciences)

ตำแหน่งที่ได้รับ

ทรงเคยเป็นสมาชิกในคณะกรรมการสมณกระทรวงของสันตะสำนัก
( Curial Membership )

• พระศาสนจักรตะวันออก
• พิธีกรรม
• พระสังฆราช
• การประกาศพระวรสารสู่ปวงชน
• การศึกษาคาทอลิก
• และเลขาธิการของรัฐวาติกัน (Second Section) ด้านความสัมพันธ์กับรัฐอื่น

ได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปา
เมื่อวันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2548
(ปี 2005 )

พระองค์ก็ทรงได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปา เมื่ออายุ 78 ปี เป็นสมเด็จพระสันตะปาปาที่มีอายุมากที่สุดที่เคยได้รับเลือก เป็นพระสันตะปาปาองค์ที่ 265  พระองค์ทรงเป็นชาวเยอรมัน เป็นสมเด็จพระสันตะปาปาองค์ที่ 8 ที่ทรงเป็นชาวเยอรมัน ต่อจากสมเด็จพระสันตะปาปาเอเดรียนที่ 6

นับตั้งแต่สมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่ 7 (พ.ศ. 2273) และเป็นสมเด็จพระสันตะปาปาชาวเยอรมันพระองค์แรกตั้งแต่สมเด็จพระสันตะปาปาเอเดรียนที่ 6 (1522–1523) (สมเด็จพระสันตะปาปาเอเดรียนที่ 6 ทรงเป็นชาวเยอรมันด้วย เพราะในสมัยของพระองค์ เนเธอร์แลนด์ถูกรวมอยู่ในจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (The Holy Roman Empire) ซึ่งปกครองโดยบรรพบุรุษของชาวเยอรมันในปัจจุบัน) (สมเด็จพระสันตะปาปาองค์สุดท้ายก่อนหน้าพระองค์ที่มาจากดินแดนที่อยู่ในเขตเยอรมนีปัจจุบัน คือสมเด็จพระสันตะปาปาวิกเตอร์ที่ 2 ซึ่งดำรงตำแหน่งในปี 1055-1057)

หลังจากสมเด็จพระสันตะปาปาจอห์น ปอลที่ 2 สิ้นพระชนม์ในวันที่ 2 เมษายน 2548

การเลือกตั้งพระสันตะปาปาคราวนี้ใช้เวลาเพียง 2 วันเท่านั้น และมีการลงคะแนนทั้งหมด 4 ครั้ง ซึ่งถือว่าเร็วมากเมื่อเทียบกับการเลือกตั้งพระสันตะปาปาครั้งที่ผ่านๆ มา