การถูกใส่ความ และถูกกล่าวหาด้วยเหตุผลทางการเมือง
คุณพ่อนิโคลาสถูกจับกุมและถูกกล่าวหาในหลายข้อหา ทั้งๆ ที่คุณพ่อมิได้กระทำเช่นนั้นเลย พระสังฆราชแปร์รอสรายงานเรื่องนี้ไว้ดังนี้ "วันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันอาทิตย์ คุณพ่อนิโคลาสได้ตีระฆังเพื่อเรียกคริสตังมาวัดฟังมิสซาในเวลา 8.30 ตอนเช้า ด้วยการกระทำอันนี้ ท่านได้ถูกกล่าวหาว่าฝ่าฝืนคำสั่งของนายอำเภอ ซึ่งห้ามตีระฆังในระหว่างเวลากลางคืน... ในที่สุด วันที่ 15 พฤษภาคม
ศาลพิเศษ (ไม่อนุญาตให้มีทนาย และตัดสิทธิ์ห้ามอุทธรณ์) ได้พิพากษาว่า คุณพ่อและคริสตัง 8 คน ถูกฟ้องกล่าวหาว่า "ได้ปฏิเสธ โดยไม่ยอมมอบปืนเพื่อช่วยเหลือในการสร้างทางรถไฟและสายโทรเลข, ได้ทำการประชุมลับเพื่อปลุกปั่นผู้สมรู้ร่วมคิดคนอื่นๆ ไม่ให้ช่วยเหลือรัฐบาลไทยต่อสู้กับอินโดจีน, ได้สวดภาวนาเพื่อชัยชนะของฝรั่งเศส,
ได้มีเจตนาในการตัดเส้นทางการคมนาคมและสายโทรเลข" พระสังฆราชแปร์รอสอธิบายต่อไปโดยพยายามชี้ให้เห็นว่า ข้อกล่าวหาเหล่านี้มีมากจนเกินไป เกินกว่าที่คุ ณพ่อนิโคลาสจะทำได้ภายในระยะเวลาเพียง 2 วัน ที่ท่านเดินทางผ่านมาที่ บ้านหัน "จำเลยทุกคนปฏิเสธข้อกล่าวหาเหล่านี้ทุกข้อว่าไม่เป็นความจริง (คุณพ่อนิโคลาสไม่ได้อยู่หรือผ่านไปที่บ้านหันในเวลา 2 วันที่ผ่านมา)"
อันที่จริง ก่อนหน้านี้คือวันที่ 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1941 พระสังฆราชแปร์รอสได้เขียนจดหมายถึงหลวงอ ดุล อดุลเดชจรัส อธิบดีกรมตำรวจ แจ้งให้ทราบว่าบาทหลวงไทยถูกจับและถูกกล่าวหาโดยผู้ที่เกลียดชัง และถูกขังโดยไม่มีความผิด "ขอท่านอธิบดีโปรดพิจารณาความ
จะได้ทราบว่าบาทหลวงบุญเกิดไม่มีความผิด ถูกคนเกลียดมาใส่ความว่าเป็นแนวที่ 5 ที่จริงไม่เคยเป็นเลย จึงเมื่อไม่มีผิด ก็ขอให้ปล่อยตามข้อ 13 แห่ง รัฐธรรมนูญ ถ้าหากว่ามีคนอ้างว่าบาทหลวงได้ผิด ก็ขอให้ชี้แจงว่าผิดข้อไหน และเอาหลักฐานพยานมายืน ยัน บาทหลวงจะได้แก้ตัว และแสดงความบริสุทธิ์ของตนได้ ไว้ใจว่าความยุติธรรมมีอำนาจเหนือการใส่ความ" ในหัวข้อถูกฟ้องในข้อหาเป็นแนวที่ 5 ได้อธิบายไว้อย่างชัดเจนว่า กระบวนการพิจารณาโดยมีการใช้พยานเท็จมากล่าวปรักปรำคุณพ่อนิโคลาสและคนอื่นๆ อีก 8 คนนั้น เป็นการกระทำที่ไม่น่าเชื่อถือ และยากที่จะเข้าใจได้ นายเจริญ ราชบัวขาว ซึ่งเป็นพยานผู้รู้เห็นเหตุการณ์
(eyewitness) ได้ให้การเช่นเดียวกันนี้ ยืนยันว่ามีการใช้พยานเท็จมาปรักปรำจำเลย | 