ชีวิตในวัยเด็ก และกระแสเรียก คุณพ่อนิโคลาส บุญเกิด กฤษบำรุง มีชื่อเดิมว่า เบเนดิกโต ชุนกิม กฤษบำรุง เป็นบุตรคนแรกใน จำนวน 5 คน ของยอแซฟ โปชัง
และอักแนส เที่ยง กฤษบำรุงจากการตรวจสอบเอกสารของวัดนักบุ ญเปโตร (นครชัยศรี) สามพราน นครปฐม จากทะเบียนศีลแต่งงานของวัด ทราบว่า ยอแซฟโปชัง แล ะอักแนส เที่ยง รับศีลแต่งงานเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1893 ทะเบียนศีลแต่ง งานเลขที่ 186 โดยคุณพ่อจืลส์ กียู ซึ่งเป็นคุณพ่อเจ้าอาวาสอยู่ในเวลานั้น จากทะเบียนศีลล้างบาปของคุณพ่อนิโค ลาส ทราบว่าท่านเกิดเมื่อวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1895 ได้รับศีลล้างบาปวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1895 โดยคุณพ่อเรอเน แปร์รอส (ผู้ซึ่งต่อมาได้เป็นประมุขปกครองมิสซังสยาม-กรุงเทพฯ ระหว่างปี ค.ศ. 1909-1947) ทะเบียนศีลล้างบาปเลขที่ 1645 ได้รับศาสนนามว่า"เบเนดิกโต"
ชีวิตในวัยเด็กของท่านมิได้มีกล่าวไว้มากนักในเอกสารต่างๆ ท่านคงจะได้เรียนในโรงเรียนประชา บาลของวัดนักบุญเปโตรเช่นเดียวกับเด็กอื่นๆ ในสมัยนั้น กระแสเรียกเป็นเครื่องหมายว่าท่านมีความผู กพันอยู่กับวัดมากพอสมควร คุณพ่อเจ้าอาวาสในเวลานั้นได้แก่
คุณพ่อยอแซฟแฟร์เลย์ จึงส่งท่านเ ข้าบ้าน เณรเล็กพระหฤทัยแห่งพระเยซูเจ้า บางช้าง (บางนกแขวก) ในปี ค.ศ. 1908 ความสัมพันธ์ที่มีต่ อวัดนั้น ยังเห็นได้จากพินัยกรรมของบิดาของท่าน ซึ่งทำขึ้นโดยมีพระสังฆราชเรอเน แปร์รอส เป็นพยาน นอกจากนี้ ยังเห็นได้จากจดหมายของคุณพ่อเจ้าอาวาสวัดนักบุญ เปโตรอีกองค์หนึ่งคือคุณพ่อเอวเยน เล็ตแชร์ ซึ่งเขียนรายงานถึงพระสังฆราชแปร์รอส เกี่ยวกับชีวิตของโปชังที่วัดนักบุญเปโตร ซึ่งมีอยู่ หลายฉบับด้วยกัน ตามหลักสูตรการเรียนเพื่อบวชเป็นพระสงฆ์ในสมัยนั้น คุณพ่อนิโคลาสได้เรียนอยู่ในบ้านเณร บางช้าง เป็ นเวลา 8 ปี และต้องทำหน้าที่ครูสอนศาสนาเป็นเวลา 4 ปี หลังจากนั้นจึงถูกส่งไปเรีย นที่บ้าน เณรใหญ่ที่ปีนังเป็นเวลาทั้งสิ้นอีก 6 ปี จึงได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์เมื่อวันที่ 24 มกราคม ค.ศ. 1926 ณ วัดอัสสัมชัญ กรุงเทพฯ รวมเวลาที่เรียนในบ้านเณรจนกระทั่งบวช 18 ปี เป็นที่น่าสังเกตว่า ในระหว่าง 6 ปี ที่คุณพ่อนิโคลาสอยู่ที่บ้านเณรใหญ่ที่ปีนังนั้นเป็นหน้าที่ของ คุณพ่ออธิก ารบ้านเณรจะต้องเขียนรายงานผลการเรียน
ความประพฤติของสามเณร ให้แก่พระสังฆร าชของสามเณรเหล่านั้นได้ทราบเป็นประจำทุกปี จากรายงานต่างๆ เหล่านี้ เราพบเฉพาะรายงานระห ว่างปี ค.ศ. 1920-1924 ทั้งจากจดหมายเหตุของบ้านเณรใหญ่ที่ปีนัง และจากจดหมายที่พบในหอจดหม ายเหตุอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ จากรายงานเหล่านี้ เราทราบว่าคุณพ่อนิโคลาสเป็นผู้มีความประ พฤติดี การเรียนอยู่ในขั้นดีพอใช้ สุขภาพดี มีความขยันหมั่นเ พียรเป็นที่น่าพอใจมาก อุปนิสัยโดยทั่วไป ดี แต่มีนิสัยค่อนข้างอวดดี, หงุดหงิดง่าย, อารมณ์อ่อนไหว, และหัวดื้อ
คุณพ่ออธิการบ้านเณรใหญ่ที่ปีนังเวลานั้นคือ คุณพ่อยืสแตง ปาแยส (เป็นอธิการระหว่างปี ค.ศ. 1917-1931) ได้เขียนจดหมายถึงพระสังฆราชแปร์รอสว่า "ชุนกิมทำให้ข้าพเจ้าไม่พอใจมาก ความประพฤติภายนอกของเขาดีมาก แต่เขาเป็นคนอวดดี และ ข้าพเจ้าเชื่ อว่าเขาไม่มีการตัดสินที่ถูกต้อง
วันหนึ่งด้วยความใจร้อน ข้าพเจ้าเกรี้ยวกราดเขาด้วย ความฉุนเฉียว และบอกให้เขารู้ถึงข้อบกพร่อง 4 อย่างของเขา ข้าพเจ้ายังเสริมอีกว่า ถ้าเขาไม่เปลี่ยนแปลงนิสัย เขาจะไปไม่ถึงศักดิ์สงฆ์เลย เขาสัญญากับข้าพเจ้าว่าจะปรับปรุงตัวเอง และขอร้องให้ข้าพเจ้าคอยตักเตือน ข้าพเจ้าหวังว่าเขาจะเปลี่ยนแปลง"
และในปีต่อมา คุณพ่อปาแยสได้เขียนรายงานความก้าวหน้ามาว่าดังนี้ "ชุนกิมทำได้ดี ยังคงค่อนข้างหัวดื้ออยู่บ้าง เขามีเจตนาดีไม่ถือตามความพอใจของตน และ ยังทำตามคำแนะนำที่เราให้เขา" ที่สุด ในรายงานปี ค.ศ. 1925 คุณพ่อปาแยสได้ชมสามเณรชุนกิมว่า
ได้ปรับปรุงตัวดีขึ้นเป็นคนมี น้ำใจ มีค วามศรัทธา เอาจริงเอาจังในการทำงานโดยไม่ย้อท้อ และรู้จักทำตนให้เป็นที่พอใจ ในจดหมาย ลงวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 1925 "ชุนกิมปรับปรุงตัวดีขึ้น เขาเป็นคนศรัทธา เอาจริงเอาจัง และไม่กลัวการทำงาน เป็นคน ค่อนข้างมักน้อย" จากรายงานที่น่าสนใจเหล่านี้ ทำให้เราเรียนรู้ได้ว่า คุณพ่อนิโคลาสมีนิสัยเป็นตัวของตัวเอง และ ยังมีข้อบกพร่องตามประสามนุษย์ แต่เมื่อท่านตระหนักถึงหน้าที่สงฆ์ในอนาคต ก็สามารถละทิ้งน้ำใจตนเอ ง ปรับปรุงตัวจนเป็นที่พอใจของการอบรมให้เป็นพระสงฆ์ได้ และจากบุคลิกของท่านดังกล่าวนี้ ก็ ยังนำประโยชน์ในการทำงานแพร่ธรรมของท่านในเวลาต่อมาอย่างมาก
ชีวิตการฝึกฝนตนเองที่บ้านเณรใหญ่ที่ปีนังนี้ ได้รับการเอาใจใส่จากผู้ใหญ่ของบ้านเณรเป็นอย่างดี จาก รายงานการประชุมของคณะที่ปรึกษาบ้านเณรใหญ่ที่ปีนัง คณะผู้ใหญ่ได้พิจารณาอนุมัติเมื่อวันที่ 5
พฤษภาคม ค.ศ. 1923 ให้ เบเนดิกโต ชุนกิม กฤษบำรุง และเพื่อนสามเณรไทยอีก 4 คน คือ เปาโล กลิ่น ผลสุวรรณ, เปโตร กิ๊น มิลลุกูล, เปโตร ถัง ลำเจริญพร และอเล็กซานเดอร์ ปลาด วิเศษรัตน์ รับศีล น้อยขั้นศีลโกน เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 1923 โดยพระสังฆราชเมอแรลและในปีต่อมา สามเณรทั้ง 5 คนนี้ ก็ได้รับอนุมัติให้รับศีลน้อย 4 ศีล คือ ผู้เปิดประตูวัด, ผู้อ่านพระคัมภีร์, ผู้ขับไล่ผีปีศาจ และผู้ถือ เทียนเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1924 พิธีดังกล่าวจัดขึ้นวันที่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1924โดยพระสังฆราช เมอแรลเช่นเดียวกัน วันที่ 16 สิงหาคม ค.ศ. 1925 สามเณรทั้ง 5 คน ก็ได้รับศีลบวชขั้นอุปานุสงฆ์ และ วันที่ 24 กันยายน ค.ศ. 1925 ได้รับศีลบวชขั้นอนุสงฆ์ หรือสังฆานุกร
นอกจากนี้ จากบันทึกรายงานการประชุมเดียวกัน เรายังทราบด้วยว่าสังฆานุกรทั้ง 5 คนนี้ ได้ออก เดินทางกลับประเทศไทยเพื่อรับศีลบวชเป็นพระสงฆ์ โดยออกเดินทางจากปีนังเมื่อวันที่ 11
มกราคม ค.ศ. 1926 และตามที่เราทราบแล้ว สังฆานุกรทั้ง 5 คน ได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์เมื่อวันที่ 24 มกราคม ค.ศ. 1926 ที่วัดอัสสัมชัญ โ ดยพระสังฆราชแปร์รอส และนับจากนี้เป็นต้นไป เราจะรู้จักคุณ พ่อใหม่ทั้ง 5 องค์นี้ ในชื่อว่า คุณพ่อนิโคลาส บุญเกิด (ชุนกิม) กฤษบำรุง, คุณพ่อเลโอนารด์ สิง หนาท (กลิ่น) ผลสุวรรณ, คุณพ่ออัมบรอซิโอ อมร (กิ๊น) มิลลุกูล, คุณพ่อปีโอ ธำรง (ถัง) ลำเจริญพร แ ละคุณพ่อเฮนรี่ สุนทร (ปลาด) วิเศษรัตน์ | 