" เทวดายังกล่าวต่อไปว่า " ทันใดนั้น ราชินีแห่งสวรรค์นี้ ทรงถวายตัวเองเป็นเครื่องบูชาเพื่อพระเป็นเจ้า และประธานความรักของเธอแด่พระองค์จนตลอดชีวิต ไม่มีใครสามารถล่วงรู้ และเข้าใจได้ว่า ทำอย่างไรจึงจะสามารถทำให้เป็นที่พอพระทัยพระเจ้าได้
ต่อมาก็มีนักแต่งหนังสือหลายคนกล่าวว่า
แม่พระตระหนักถึงบิดามารดาของเธอคือนักบุญยออากิม และนักบุญอันนา ได้สัญญาจะถวายลูกๆ ที่มีแด่พระเป็นเจ้า ดังนั้นท่านทั้งสองจึงถวายเด็กหญิงมารีอาแด่พระเป็นเจ้าในพระวิหาร
เรื่องน้ำมหาวินาศ เราก็ทราบว่าสิงสาราสัตว์และครอบครัวโนอาห์เท่านั้น ที่ได้รัยการเอาตัวรอด " โนอาห์ปล่อยนกพิราบ แต่น้ำยังไม่แห้ง นกพิราบจึงต้องบินกลับมายังเรือโนอาห์อีก " ( ปฐก. 8,9 )
แม่พระเปรียบเสมือนเรือของโนอาห์ที่ช่วยมนุษย์ให้รอดพ้นจากความตายและความพินาศ เธอเป็นความหวังและความรอดที่มนุษย์พากันมาพึ่งพิง เพื่อเป็นที่หลบภัยของชาวเรา และของคนบาปทั้งหลาย
การทีแม่พระถวายตัวในพระวิหาร ก็เพื่อเปิดโอกาสให้เธอได้อยู่ใกล้ชิดกับพระเป็นเจ้า เป็นพระวิหารอันศักดิ์สิทธิ์ที่เธอจะได้ฟังเสียงของพระเป็นเจ้า เพื่อถวายเกียรติและรักพระองค์ยิ่งขึ้น
ดังนั้นแม่พระจึงเป็ฯที่รักและโปรดปรานของพระเป็นเจ้าตั้งแต่ยังเล็กๆ เหมือนที่พระศาสนจักรได้กล่าวในนามของเธอว่า " จงยินดีกับเราเถิด ผู้ที่รักพระเป็นเจ้า
เพราะเรามีแม่พระเป็นผู้ที่โปรดปรานของพระองค์
ด้วยเหตุผลนี้เอง เราจึงเปรียบแม่พระเป็นดั่งดวงจันทร์ ซึ่งมีแสงสว่างสุกใสมากกว่าดาวดวงอื่นที่ส่องสว่างให้แก่โลก
ดังนั้นแม่พระจึงเป็นผู้บริบูรณ์มากกว่าบรรดานักบุญ เพราะเธอเป็นที่โปรดปรานของพระเป็นเจ้า และเธอถวายตนเองในพระวิหารอย่างสิ้นเชิงตั้งแต่เล็กและไม่มีการสงวนสิ่งใดเป็นของตัวเองเลย
เหตุว่าแม่พระถวายตัวเองอย่างครบครันแด่พระป็นเจ้าในวิหารตั้งแต่ยังเล็กๆ ขอให้เราถวายตัวเราเองแด่แม่พระโดยไม่ลังเลใจหรือหวงแหนสิ่งใดและถวายตัวเราแด่พระเป็นเจเาด้วย ขอให้เราตั้งความหวังทั้งหมดของเราไว้กับแม่พระ
ผู้ทรงรักเราและประทานรางวัลแก่เราผู้เป็นข้ารับใช้ของพระองค์
|