ภาค ๔  วิธีพิจารณาความอาญา

บท ๑ การสอบสวนเบื้องต้น

Can.1717 $1. Whenever the ordinary receives information which at least seems to be true of an offense, he shall cautiously inquire personally or through another suitable person about the facts and circumstances and about imputability unless this investigation appears to be entirely superfluous.

$2. Care must be taken lest anyone’s good name be endangered by this investigation.

$3. The one who conducts the investigation has the same powers and obligations as an auditor in the process; this person cannot act as a judge in the matter, if a judicial process is set in motion later.

Can.1718 $1. When sufficient evidence appears to have been collected, the ordinary shall decide:

1. whether the process for inflicting or declaring a penalty can be set in motion;

2. whether this is expedient in light of can.1341;must be used or unless the law forbids it whether he must proceed by a decree without a trial.

$2. The ordinary is to revoke or change the decree mentioned in $1 whenever it appears to him from new evidence that a different decision is called for.

$3. In issuing the decrees mentioned in $$1 and 2, the ordinary is to hear two or more judges or other experts in the law, if he prudently sees fit to do so.

$4. In order to avoid useless trials, before he makes a decision in accord with $1, the ordinary is to consider whether it is expedient that either he or the investigator equitably solve the question of damages with the consent of the parties.

Can.1719 The acts of the investigation, the decrees of the ordinary by which the investigation was opened and closed, and all that preceded it are to be kept in the secret archive of the curia if they are not necessary for the penal process.

มาตรา ๑๗๑๗ วรรค ๑เมื่อใดก็ตามที่ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจได้รับแจ้งเรื่องที่อย่างน้อยดูเหมือนว่ามีการกระทำผิดจริง ท่านต้องสอบสวนด้วยความระมัดระวังโดยตนเอง หรือโดยผู้เหมาะสมคนอื่นเกี่ยวกับข้อเท็จจริงและสภาพแวดล้อม และเกี่ยวกันสภาพที่ต้องรับผิด เว้นไว้แต่ว่า  การสอบสวนนั้นดูเหมือนว่าเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นจริงๆ

วรรค ๒ ต้องมีความระมัดระวังระหว่างการสอบสวนนี้  เพื่อมิให้ชื่อเสียงดีของผู้เกี่ยวข้องต้องมัวหมอง

วรรค ๓ ผู้ทำการสอบสวนนี้ มีอำนาจและพันธะเช่นเดียวกับผู้สอบคดีในขบวนพิจารณาคดี บุคคลนี้ไม่สามารถเป็นผู้พิพากษาในเรื่องนี้ได้  หากภายหลังมีการดำเนินการทางศาลเกิดขึ้น

มาตรา ๑๗๑๘ วรรค ๑ เมื่อปรากฏว่ามีการรวบรวมหลักฐานเพียงพอแล้ว ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจต้องตัดสินว่า

๑. สามารถจะเริ่มขบวนการลงโทษหรือประกาศโทษได้หรือไม่

๒. เหมาะสมจะดำเนินคดี ตามมาตรา ๑๓๔๑ ได้หรือไม่

๓. ต้องใช้ขบวนการทางศาลหรือไม่ หรือถ้าหากกฎหมายไม่ห้าม ท่านต้องดำเนินการโดยออกคำสั่งโดยไม่ต้องดำเนินขบวนการทางศาล

วรรค ๒ ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจต้องเลิกหรือเปลี่ยนคำสั่ง ตามวรรค ๑ เมื่อท่านเห็นจากข้อเท็จจริงใหม่ที่ทำให้ท่านต้องตัดสินเป็นอย่างอื่น

วรรค ๓ ในการออกคำสั่งตามวรรค ๑ และวรรค ๒ เมื่อผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจเห็นว่าเพื่อความรอบคอบ ท่านต้องฟังผู้พิพากษา ๒ ท่าน หรือผู้เชี่ยวชาญด้านกฎหมายคนอื่นๆ

วรรค ๔ เพื่อหลีกเลี่ยงขบวนการพิจารณาทางศาลที่ไม่จำเป็น ก่อนที่ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจจะตัดสินตามวรรค ๑ ท่านต้องพิจารณาว่าเหมาะสมหรือไม่ที่ท่านเองหรือผู้สอบสวนต้องตัดสินปัญหาเกี่ยวกับความเสียหายตามหลักความดีและความเป็นธรรม โดยคู่คดีให้การยินยอม

มาตรา ๑๗๑๙ สำนวนการสอบสวน คำสั่งต่างๆ ของผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจในเรื่องการเปิดและการปิดการสอบสวนและเรื่องอื่นๆ ที่มาก่อนการสอบสวน ต้องเก็บไว้ในห้องเอกสารลับของสำนักงานสังฆมณฑล ถ้ามันไม่จำเป็นสำหรับการดำเนินการทางอาญา