ลักษณะ ๖ การประกาศสำนวนคดี  การสรุปคดี  การโต้แย้งคดี

Can.1598 $1. After the proofs have been collected the judge by a decree must, under pain of nullity, permit the parties and their advocates to inspect at the tribunal chancery the acts which are not yet known to them; a copy of the acts can also be given to advocates upon request; however, in cases concerned with the public good, in order to avoid very serious dangers, the judge can decree that a given act is not to be shown to anyone, with due concern, however, that the right of defense always remains intact.

$2. In order to complete the proofs the parties may propose additional proofs to the judge; when these have been collected there is an occasion for repeating the decree mentioned in $1 if the judge thinks it necessary.

Can.1599 $1. When everything pertinent to the production of proofs has been completed, it is time for the conclusion of the case.

$2. The conclusion takes place whenever the parties declare that they have nothing more to add, or the time set by the judge for proposing proofs has expired, or the judge declares that the case is sufficiently instructed.

$3. The judge is to issue a decree that the conclusion of the case has been completed, in whatever manner it took place.

Can.1600 $1. After the conclusion of the case, the judge can still call the same or other witnesses, or arrange for other proofs which had not been previously asked for, only:

1. in cases in which it is a question solely of the private good of the parties and if all the parties give consent;

2. in other cases, after hearing the parties and provided that there exists a serious reason and all danger of fraud or subornation is removed;

3. in all cases, whenever it is likely that the future sentence may turn out to be unjust because of the reasons listed in can.1645, $2, nn.1-3, if new proof is not admitted.

$2. However, the judge can order or allow that a document be exhibited which, perhaps, could not have been exhibited earlier, through no fault of the interested party.

$3. The new proofs are to be published with due regard for can.1598, $1.

Can.1601 After the conclusion of the case, the judge is to determine an appropriate period of time for the presentation of defense briefs or observations.

Can.1602 $1. The defense briefs and observations are to be in writing unless the judge with the consent of the parties decides that an oral debate before the tribunal is sufficient.

$2. If the defense briefs together with the principal documents are to be printed, the prior authorization of thejudge is required but with the obligation of secrecy if it exists.

$3. The regulations of the tribunal are to be observed as regards the length of the defense briefs, the number of copies and other additional matters of this kind.

Can.1603 $1. After the defense briefs and observations have been communicated to each one, both parties are permitted to present rejoinders within a short period of time set by the judge.

$2. This right is granted to the parties only once unless it seems to the judge that it must be granted a second time for a serious reason; however, in that case, the grant made to one party is considered made also to the other party.

$3. The promoter of justice and the defender of the bond have the right to reply again to the rejoinders of the parties.

Can.1604 $1. It is absolutely forbidden that information given to the judge by the parties or the advocates or other persons remain outside the acts of the case.

$2. If the discussion of the case has been done in writing, the judge can determine that moderate oral debate take place before the tribunal to elucidate certain questions.

Can.1605 A notary is to be present at the oral debate mentioned in cann.1602, $1 and 1604, $2, so that, if the judge orders it or if a party requests it and the judge consents, the notary can immediately record in writing the points discussed and the conclusions.

Can.1606 If the parties neglect to prepare a defense brief within the time available to them, or if they entrust themselves to the knowledge and the conscience of the judge, the judge can pronounce sentence at once after requesting the observations of the promoter of justice and of the defender of the bond when they are involved in the trial, if the issue is plainly and fully known from the acts and proofs.

มาตรา ๑๕๙๘ วรรค ๑ เมื่อได้รวบรวมหลักฐานพิสูจน์แล้ว โดยคำสั่ง ผู้พิพากษาต้องอนุญาตให้คู่คดีและทนายของพวกเขาตรวจสำนวนคดีที่ยังไม่รู้ที่สำนักงานศาล ถ้าไม่ทำเช่นนั้นถือว่าเป็นโมฆะ สำเนาสำนวนคดีสามารถให้แก่ทนายได้ด้วย ถ้าเขาร้องขอ อย่างไรก็ตาม ในคดีที่เกี่ยวกับประโยชน์ส่วนรวม เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายร้ายแรง ผู้พิพากษาสามารถออกคำสั่งห้ามเปิดเผยสำเนาสำนวนคดีแก่ผู้ใด อย่างไรก็ตาม ผู้พิพากษาต้องสำนึกว่าสิทธิการป้องกันตัวยังคงอยู่เหมือนเดิมเสมอ

วรรค ๒ คู่คดีอาจนำเสนอหลักฐานพิสูจน์เพิ่มเติมให้สมบูรณ์แก่ผู้พิพากษาได้อีก; เมื่อหลักฐานพิสูจน์ถูกรวบรวมแล้ว ผู้พิพากษายังมีโอกาสออกคำสั่งตามวรรค ๑ ซ้ำได้อีก ถ้าเขาเห็นว่ามันจำเป็น

มาตรา ๑๕๙๙ วรรค ๑ เมื่อทุกสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการหาข้อพิสูจน์ครบถ้วนแล้ว ก็ถึงเวลาสรุปคดี

วรรค ๒ การสรุปคดีเกิดขึ้นเมื่อคู่คดีประกาศว่า พวกเขาไม่มีอะไรจะเพิ่มเติมอีก หรือเวลาที่ผู้พิพากษาได้กำหนดให้ยื่นหลักฐานพิสูจน์สิ้นสุดลงหรือผู้พิพากษาประกาศว่าคดีมีข้อมูลเพียงพอแล้ว

วรรค ๓ ไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตาม ที่คดีได้มาถึงข้อสรุปของมัน ผู้พิพากษาต้องออกคำสั่งประกาศสรุปคดี

มาตรา ๑๖๐๐ วรรค ๑ หลังจากการสรุปคดีแล้ว ผู้พิพากษายังสามารถเรียกพยานคนเดิมหรือคนอื่น หรือจัดหาหลักฐานอื่นๆ ซึ่งยังมิได้ขอมาก่อน เฉพาะเมื่อ

๑.ในคดีที่เกี่ยวกับเฉพาะเรื่องประโยชน์ส่วนตัวของคู่คดี และถ้าคู่คดีทุกฝ่ายให้การยินยอม

๒.ในคดีอื่นๆ หลังจากได้ฟังคู่คดีแล้ว และมีเหตุผลหนัก และเมื่อได้ขจัดอันตรายของการหลอกลวง หรือการตกอยู่ใต้อำนาจออกไปแล้ว

๓.ในทุกคดี เมื่อเห็นว่า ถ้าหากหลักฐานใหม่ไม่ถูกรับเข้ามา คำพิพากษาอาจออกมาอย่างไม่เป็นธรรม เพราะเหตุผลต่างๆ ที่มีอยู่ในกฎหมายมาตรา ๑๖๔๕ วรรค ๒ ข้อ ๑ ถึง ข้อ ๓

วรรค ๒ อย่างไรก็ตาม ผู้พิพากษาสามารถสั่ง หรืออนุญาตให้มีการเปิดเผยเอกสาร ซึ่งอาจเป็นเอกสารที่ไม่อาจเปิดเผยก่อนหน้านั้นได้ โดยมิใช่ความผิดของคู่คดีที่ได้รับประโยชน์

วรรค ๓ หลักฐานใหม่ต้องมีการประกาศ โดยได้ถือปฏิบัติตามกฎหมายมาตรา ๑๕๙๘ วรรค ๑ แล้ว

มาตรา ๑๖๐๑ เมื่อสรุปคดีแล้ว ผู้พิพากษาต้องกำหนดระยะเวลาที่เหมาะสม เพื่อยื่นการแก้ฟ้อง หรือข้อสังเกต

มาตรา ๑๖๐๒ วรรค ๑ การแก้ฟ้องและข้อสังเกต ต้องเขียนเป็นลายลักษณ์อักษร เว้นไว้แต่ว่า ผู้พิพากษา โดยการยินยอมของคู่คดีตัดสินว่า การถกเถียงโดยวาจาต่อหน้าศาลเป็นการเพียงพอแล้ว

วรรค ๒ ถ้าหากต้องมีการพิมพ์การแก้ฟ้องพร้อมกับเอกสารหลัก ต้องได้รับอนุญาตจากผู้พิพากษาเสียก่อน แต่ต้องถือปฏิบัติข้อบังคับเรื่องความลับ ถ้าหากมี

วรรค ๓ ต้องรักษาระเบียบการของศาลเกี่ยวกับความยาวของคำแก้ฟ้อง จำนวนสำเนาเอกสาร และสิ่งอื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน

มาตรา ๑๖๐๓ วรรค ๑ หลังจากได้แลกเปลี่ยนการแก้ฟ้องและข้อสังเกตแก่กันและกันแล้ว อนุญาตให้คู่คดีทั้งสองฝ่ายตอบภายในเวลาสั้นๆ ที่ผู้พิพากษากำหนด

วรรค ๒ สิทธินี้ ผู้พิพากษาจะให้แก่คู่คดีเพียงครั้งเดียว เว้นไว้แต่ว่า ผู้พิพากษาเห็นว่าต้องให้อีกเป็นครั้งที่สองเมื่อมีเหตุผลหนัก อย่างไรก็ตาม ในกรณีเช่นว่านี้ ถ้าหากให้คู่คดีฝ่ายหนึ่ง จะต้องให้อีกฝ่ายหนึ่งด้วย

วรรค ๓ ผู้ผดุงความยุติธรรม และผู้ปกป้องพันธะ มีสิทธิ์ตอบคำตอบของคู่คดีอีกครั้งหนึ่ง

มาตรา ๑๖๐๔ วรรค ๑ ห้ามอย่างเด็ดขาด ไม่ให้การให้ข้อมูลที่ให้แก่ผู้พิพากษา โดยคู่คดี หรือโดยทนายความ หรือโดยบุคคลอื่น อยู่นอกสำนวนคดี

วรรค ๒ ถ้าการถกเถียงได้ทำเป็นลายลักษณ์อักษรแล้ว ผู้พิพากษาสามารถ กำหนดให้ทำการโต้เถียงกันโดยวาจาแบบพอประมาณต่อหน้าศาลได้ เพื่อคลี่คลายปัญหาบางประการ

มาตรา๑๖๐๕ นายทะเบียนศาลต้องอยู่ในการโต้เถียงโดยวาจา ที่ระบุไว้ในกฎหมายมาตรา ๑๖๐๒ วรรค ๑ และ ๑๖๐๔ วรรค ๒ เพื่อว่าถ้าผู้พิพากษาสั่ง หรือถ้าคู่คดีร้องขอ และผู้พิพากษายินยอม นายทะเบียนสามารถจดบันทึกเรื่องที่ถกเถียงกันและข้อสรุปได้ทันที

มาตรา ๑๖๐๖ หากคู่คดีเพิกเฉยต่อการเตรียมการแก้ฟ้องภายในเวลาที่กำหนดให้เขา หรือถ้าพวกเขามอบตัวเขาไว้ในความรู้และมโนธรรมของผู้พิพากษา ผู้พิพากษาสามารถประกาศคำตัดสินได้ทันที หลังจากได้ขอข้อสังเกตจากผู้ผดุงความยุติธรรม และผู้ปกป้องพันธะ เมื่อพวกเขามีส่วนในขบวนการพิจารณาคดี ถ้าเรื่องเป็นที่ประจักษ์แจ้งจากสำนวนคดี และจากหลักฐานพิสูจน์