ลักษณะ ๕ เรื่องแทรกซ้อน

Can.1587 An incidental case is had whenever, after the trial has begun by the citation, a question is proposed which is so pertinent to the case that it very often must be resolved before the principal question, although it is not expressly contained in the libellus introducing the suit.

Can.1588 An incidental case is proposed in writing or orally before the judge who is competent to settle the principal case with an indication of the connection between it and the principal case.

Can.1589 $1. The judge, having received the petition and heard the parties, is to decide very promptly whether the proposed incidental question seems to have a basis and a connection with the principal issue, or whether it must be rejected from the outset; and, if it is admitted, whether it is of such seriousness that it must be resolved by an interlocutory sentence or by a decree.

$2. On the other hand, if the judge decides that the incidental question is not to be resolved before the definitive sentence, the judge is to decree that it will be considered when the principal case is settled.

Can.1590 $1. If the incidental question must be resolved by sentence, the norms of the oral contentious process are to be observed, unless the judge

decides otherwise given the seriousness of the matter.

$2. But if it must be resolved by decree, the tribunal may turn the matter over to the auditor or to the presiding officer.

Can.1591 Before the principal case is closed, if there is just cause, the judge or the tribunal can revoke or reform the decree or the interlocutory sentence either at the request of a party or ex officio after hearing the parties.

มาตรา ๑๕๘๗ เรื่องแทรกซ้อนเกิดขึ้นได้หลังจากมีหมายเรียกให้คู่คดีขึ้นศาลแล้วปรากฏว่ามีปัญหาอื่นที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับคดีนั้นเกิดขึ้นบ่อยๆต้องได้รับการแก้ไข

ก่อนปัญหาหลัก แม้ว่าปัญหานั้นมิได้ระบุไว้อย่างชัดแจ้งในสำนวนฟ้อง เพื่อเริ่มคดีก็ตาม

มาตรา ๑๕๘๘ เรื่องแทรกซ้อน ต้องเสนอเป็นลายลักษณ์อักษร หรือด้วยวาจาต่อหน้าผู้พิพากษา ผู้มีอำนาจตัดสินคดีหลัก โดยระบุความเกี่ยวข้องระหว่างเรื่องแทรกซ้อนกับคดีหลัก

มาตรา ๑๕๘๙ วรรค ๑ เมื่อผู้พิพากษาได้รับคำร้อง หรือได้ฟังคู่คดีแจ้งเกี่ยวกับเรื่องแทรกซ้อนแล้ว ผู้พิพากษาต้องตัดสินใจทันทีว่า ปัญหาที่แทรกขึ้นมานี้มีมูลและเกี่ยวข้องกับประเด็นหลักหรือไม่ หรือจะต้องปฏิเสธเรื่องแทรกซ้อนนั้น หากผู้พิพากษายอมรับ เขาต้องตัดสินเรื่องแทรกซ้อนนี้ว่า เป็นเรื่องหนักที่ต้องได้รับการแก้ไขโดยการตัดสินด้วยวาจา หรือโดยคำสั่ง

วรรค ๒ ในทางตรงกันข้าม หากผู้พิพากษาตัดสินว่า ปัญหาแทรกซ้อนนี้ไม่ต้องแก้ไขก่อนการตัดสินคดี ผู้พิพากษาต้องออกคำสั่งว่าปัญหาแทรกซ้อนนี้จะได้รับการพิจารณา เมื่อคดีหลักได้รับการตัดสินแล้ว

มาตรา ๑๕๙๐ วรรค ๑ หากเรื่องแทรกซ้อนต้องรับการแก้ไขโดยการตัดสิน จะต้องถือตามตามกฎเกณฑ์ของการดำเนินคดีด้วยวาจา เว้นไว้แต่ว่า  ผู้พิพากษาจะตัดสินเป็นอย่างอื่น เพราะความหนักเบาของเรื่อง

วรรค ๒ หากเรื่องแทรกซ้อน ต้องได้รับการแก้ไขโดยคำสั่ง ศาลอาจมอบเรื่องให้ผู้สอบคดี หรือประธานคณะผู้พิพากษา

มาตรา ๑๕๙๑ ก่อนปิดคดีหลัก หากมีเหตุอันชอบ ผู้พิพากษา หรือศาลสามารถเรียกคืน หรือแก้ไขคำสั่ง หรือคำตัดสินด้วยวาจาได้ ทั้งโดยการขอของคู่คดีฝ่ายหนึ่ง หรือโดยหน้าที่ หลังจากได้รับฟังคู่คดีแล้ว