ส่วน ๓ การสอบถามพยาน

Can.1558 $1. Witnesses must be examined at the tribunal unless it appears otherwise appropriate to the judge.

$2. Cardinals, patriarchs, bishops and those who, by the law of their state, enjoy a similar right, are to be heard in a place which they themselves select.

$3. The judge is to decide where those are to be heard for whom it is impossible or difficult to come to the tribunal because of distance, illness or other impediment with due regard

for the prescriptions of cann.1418 and 1469, $2.

Can.1559 The parties may not assist at the examination of witnesses unless the judge believes that they must be admitted, especially when the matter concerns the private good. On the other hand, their advocates or their procurators may assist unless the judge believes that the process must be carried on in secret because of the circumstances of things or persons.

Can.1560 $1. Each of the witnesses must be examined individually.

$2. If the witnesses disagree among themselves or with a party in a serious matter the judge can bring them together or have them come to an agreement with one another, precluding disputes and scandal insofar as it is possible.

Can.1561 The examination of a witness is conducted by the judge, a delegate or an auditor, who is to be assisted by a notary; as a result, if the parties, or the promoter of justice, or the defender of the bond, or the advocates who are present at the examination have further questions to be put to the witness, they are to propose these questions not to the witness  but  to  the judge  or  the

person taking the judge’s place who is to ask them, unless particular law provides otherwise.

Can.1562 $1. The judge is to call to the attention of the witness the serious obligation to tell the whole truth and only the truth.

$2. The judge is to administer the oath to the witness in accord with can.1532; but the witness who refuses to take it is to be heard without the oath.

Can.1563 The judge, first of all, is to establish the identity of the witness; the judge should seek out what is the relationship of the witness with the parties, and, when addressing specific questions to the witness regarding the case, the judge is also to inquire about the sources of the witness’ knowledge and the precise time the witness learned what is asserted.

Can.1564 The questions are to be brief, accommodated to the intelligence of the person being interrogated, not comprising several points at the same time, not captious, nor crafty, nor suggestive of the answer, free from every kind of offense and pertinent to the case being tried.Can.1565 $1. The questions must not be communicated to the witnesses ahead of time.

$2. However, if the matters which are to be testified to are so removed from memory that unless they are recalled earlier they cannot be affirmed with certainty, the judge may advise the witness of some matters if it is thought that this can be done without danger.

Can.1566 Witnesses are to give testimony orally; they are not to read from written memoranda, unless there is question of calculation and accounts; in such a case they may consult the notes which they brought with them.

Can.1567 $1. The answer is to be put in writing at once by the notary who must report the exact words of the testimony given, at least as regards those points which touch directly upon the matter of the trial.

$2. Use of a tape recorder is allowed provided that, afterwards, the answers are transcribed and are signed by those making the depositions, if possible.

Can.1569 $1. At the conclusion of the examination what the notary has put in writing from the deposition must be read to the witness or the witness must be given an opportunity to listen to the tape recording of the deposition with the option of adding to, suppressing, correcting or changing it.

$2. Finally the acts must be signed by the witness, the judge and the notary.

Can.1570 Although witnesses have already been examined, they can be recalled for another examination at the request of a party or ex officio but before the acts or the testimony have been published; this is true if the judge believes such a reexamination necessary or useful, provided, however, that there is no danger of collusion or corruption.

Can.1571 In accord with an equitable assessment of the judge, witnesses must be compensated both for the expenses they have incurred and for the income they have lost by rendering  testimony.

Can.1568 The notary is to make mention in the acts whether the oath was taken, omitted, or refused, also of the presence of the parties and of other persons, the questions added ex officio and, in general, everything noteworthy which may have occurred while the witnesses were being examined.

มาตรา ๑๕๕๘ วรรค ๑ การสอบถามพยานต้องทำที่ศาลนั้นเอง เว้นไว้แต่ว่า ผู้พิพากษามีความเห็นเป็นอย่างอื่น

วรรค ๒ พระคาร์ดินัล พระอัยกา พระสังฆราช    และบุคคลที่กฎหมายบ้าน

เมืองของตนให้สิทธิพิเศษเช่นเดียวกัน  ต้องถูกรับฟังในสถานที่ที่พวกท่านเลือกเอง

วรรค ๓ ผู้พิพากษาต้องตัดสินว่า บรรดาพยานต้องให้การที่ใด หากมีปัญหาเรื่องระยะทาง การเจ็บป่วย หรืออุปสรรคอื่นที่พยานไม่สามารถ หรือมีความลำบากในการมาศาล ทั้งนี้โดยคำนึงถึงข้อกำหนด

กำหนดของกฎหมาย มาตรา ๑๔๑๘ และ ๑๔๖๙ วรรค ๒

มาตรา ๑๕๕๙ คู่คดีไม่สามารถอยู่ในการสอบถามพยานได้ เว้นไว้แต่ว่า ผู้พิพากษาเห็นว่าพวกเขาต้องอยู่ โดยเฉพาะเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับความดีส่วนตัว อย่างไรก็ตาม ทนาย หรือผู้แทนอาจอยู่ได้ เว้นไว้แต่ว่า ผู้พิพากษาเห็นว่าการพิจารณานี้ต้องทำอย่างลับ โดยเหตุของสภาพแวดล้อมของเรื่อง และของบุคคล

มาตรา ๑๕๖๐ วรรค ๑ พยานต้องถูกสอบถามทีละคน และแยกกัน

วรรค ๒ หากพยานขัดแย้งกันเอง หรือกับฝ่ายหนึ่งของคู่คดี ในเรื่องที่สำคัญ ผู้พิพากษาสามารถนำพยานมาพบกัน หรือทำให้มาตกลงกัน โดยขจัดการทะเลาะกันเอง หรือการเป็นที่สะดุด เท่าที่ทำได้

มาตรา ๑๕๖๑ การสอบถามพยานทำโดยผู้พิพากษา ผู้แทนผู้พิพากษา หรือผู้สอบคดี ซึ่งต้องมีนายทะเบียนศาลอยู่ด้วย เพราะฉะนั้น คู่คดี หรือผู้ผดุงความยุติธรรม หรือผู้ปกป้องพันธะ หรือทนายที่อยู่ในการสอบถามพยาน หากมีคำถามเพิ่มเติมที่จะถามพยาน เขาต้องไม่ถามพยานโดยตรง แต่ต้องตั้งคำถามเหล่านี้ผ่านไปยังผู้พิพากษา หรือผู้ปฏิบัติหน้าที่แทนผู้พิพากษา ซึ่งต้องถามพยานเอง เว้นไว้แต่ว่ากฎหมายเฉพาะกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น

มาตรา ๑๕๖๒ วรรค ๑ ผู้พิพากษา ต้องเตือนพยานถึงข้อผูกมัดอันหนักที่จะต้องพูดความจริงทั้งหมด และพูดแต่ความจริงเท่านั้น

วรรค ๒ ผู้พิพากษา ต้องจัดให้พยานทำการสาบานตนตามกฎหมาย มาตรา ๑๕๓๒ อย่างไรก็ตาม ถ้าพยานปฏิเสธการสาบานตน เขาก็ยังเป็นพยานได้โดยไม่ต้องสาบาน

มาตรา ๑๕๖๓ ในการสอบถามพยานนั้น ก่อนอื่น ผู้พิพากษาต้องตรวจสอบหลักฐานของพยาน ผู้พิพากษาควรตรวจสอบความเกี่ยวพันของพยานกับคู่คดี และเมื่อตั้งคำถามพิเศษเฉพาะต่อพยานเกี่ยวกับคดีความ ผู้พิพากษาต้องสอบถามเกี่ยวกับแหล่งที่มาของความรู้ของพยาน และเวลาที่แน่นอนในเรื่องที่พยานยืนยัน

มาตรา ๑๕๖๔ คำถามต้องสั้น และเหมาะสมกับสติปัญญาของผู้ถูกถาม และไม่ครอบคลุมหลายประเด็นในการถามแต่ละครั้ง ต้องไม่เป็นคำถามที่เป็นการวางกับดัก หรือไม่เป็นกลลวง หรือไม่เป็นคำถามนำ ทั้งต้องไม่เป็นคำถามแบบยั่วยุ แต่ต้องเป็นคำถามเกี่ยวกับคดีที่กำลังดำเนินอยู่มาตรา ๑๕๖๕ วรรค ๑ ต้องไม่แจ้งคำถามให้พยานทราบล่วงหน้า

วรรค ๒ อย่างไรก็ตาม หากเรื่องที่ต้องให้การเป็นพยานเป็นเรื่องที่พยานจำไม่ค่อยได้ ซึ่งเขาไม่สามารถยืนยันอย่างแน่ชัด เว้นไว้แต่ว่า จะมีการทบทวนเรื่องเดิมนั้นเสียก่อน กรณีนี้ผู้พิพากษาอาจแนะนำเกี่ยวกับบางแง่มุมของเรื่องให้พยานทราบล่วงหน้าได้ เมื่อเห็นว่าการกระทำเช่นนี้ไม่เป็นอันตราย

มาตรา ๑๕๖๖ พยานต้องให้การโดยวาจา การให้การต้องไม่อ่านจากบันทึก เว้นไว้แต่ว่า เมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับการคำนวณและบัญชี ในกรณีเช่นนี้ พยานอาจอ่านบันทึกที่นำมาด้วยได้

มาตรา ๑๕๖๗ วรรค ๑ คำตอบที่ได้จากพยาน ต้องบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรทันทีโดยนายทะเบียนศาล ซึ่งต้องบันทึกคำให้การเป็นพยานนั้นเอง อย่างน้อยในเรื่องที่เกี่ยวโดยตรงกับเรื่องที่เป็นความกัน

วรรค ๒ อนุญาตให้ใช้เทปบันทึกคำพูดได้ แต่หลังจากนั้น ต้องนำคำตอบไปเขียนเป็นลายลักษณ์อักษร และหากทำได้ ให้พยานที่ให้การลงลายมือชื่อ

มาตรา ๑๕๖๘ นายทะเบียนศาล ต้องระบุไว้ในสำนวนคดีว่า มีการสาบานตน หรือการละเว้น หรือการปฏิเสธการสาบานตน

หรือไม่ และระบุการอยู่ของคู่คดี และของบุคคลอื่น ทั้งระบุคำถามที่เพิ่มเติมจากผู้พิพากษา และโดยทั่วไป ระบุทุกสิ่งทุกอย่างที่ควรค่าแก่การบันทึก ที่อาจเกิดขึ้นในขณะที่พยานถูกสอบถาม

มาตรา ๑๕๖๙ วรรค ๑ เมื่อจบการสอบถามแล้ว ต้องอ่านสิ่งที่นายทะเบียนศาลบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรจากการให้การให้พยานฟัง หรือให้พยานมีโอกาสฟังเทปที่บันทึกการให้การของตน โดยพยานสามารถเพิ่มเติม ตัด แก้ไข หรือเปลี่ยนแปลงถ้อยคำที่บันทึกนั้นได้

วรรค ๒ ที่สุด พยาน ผู้พิพากษา และนายทะเบียนศาล ต้องลงลายมือชื่อในบันทึกนั้น

มาตรา ๑๕๗๐ แม้ว่าพยานได้ให้การเรียบร้อยแล้ว พยานดังกล่าวอาจถูกเรียกตัวมาสอบถามใหม่ได้ เมื่อคู่คดีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือผู้พิพากษาโดยตำแหน่งขอร้อง แต่ต้องกระทำก่อนการประกาศสำนวนคดี หรือคำให้การเป็นพยาน การกระทำเช่นนี้อาจทำได้ หากผู้พิพากษาเห็นว่าจำเป็น หรือเป็นประโยชน์ ขอเพียงแต่ ต้องไม่มีอันตรายของการสมรู้ร่วมคิด หรือการติดสินบนใดๆ

มาตรา ๑๕๗๑ พยานต้องได้รับค่าตอบแทนสำหรับรายจ่ายที่อาจเกิดขึ้น และรายได้ที่อาจเสียไปเพราะการเป็นพยาน ทั้งนี้ให้อยู่ในดุลยพินิจของผู้พิพากษา