หมวด ๑ การให้การของคู่คดี

Can.1530 The judge can always interrogate the parties so as to reveal the truth more effectively; in fact the judge must do so at the request of a party or to prove a fact which is to be established beyond doubt for the sake of the public interest.

Can.1531 $1. A party legitimately interrogated must answer and tell the whole truth.

$2. But if a party has refused to answer, it is for the judge to evaluate what can be drawn from that refusal concerning the proof of the facts.

Can.1532 Unless a serious cause persuades otherwise, the judge is to administer an oath to the parties to tell the truth or at least to confirm the truth of their testimony in cases where the public good is at stake; the judge, in accord with prudential judgment, can do the same in other cases.

Can.1533 The parties, the promoter of justice and the defender of the bond can present to the judge items on which a party is to be interrogated.

Can.1534 To the extent it is possible the regulations of cann.1548, $2, n.1, 1552 and 1558-1565 on witnesses are to be observed in the interrogation of the parties.

Can.1535 A judicial confession is a written or oral assertion against oneself made by any party regarding the matter under trial and made before a competent judge, whether spontaneously or upon interrogation by the judge.

Can.1536 $1. If it is a question of some private matter and the public good is not at stake the judicial confession of one party relieves the other parties from the burden of proof.

$2. In case which concern the public good, however, a judicial confession and the declarations of the parties which are not confessions can have a probative force to be evaluated by the judge along with the other circumstances of the case; but complete probative force cannot be attributed to them unless other elements are present which thoroughly corroborate them.

Can.1537 Having weighed all the circumstances, it is for the judge to evaluate the worth of an extra-judicial confession which has been introduced into the trial.

Can.1538 A confession or any other declaration of a party lacks all probative force if it is proved that it was made through an error of fact or it was extorted by force or grave fear.

มาตรา ๑๕๓๐ ผู้พิพากษาสามารถสอบสวนคู่คดีได้เสมอ เพื่อจะได้เปิดเผยความจริงอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น อันที่จริง  ผู้พิพากษาต้องทำเช่นนั้น เมื่อได้รับการขอร้องโดยคู่คดีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือเพื่อพิสูจน์ข้อเท็จจริงที่ต้องเป็นที่ยอมรับ โดยไม่มีข้อสงสัย เพราะเห็นแก่ประโยชน์สาธารณะ

มาตรา ๑๕๓๑ วรรค ๑ คู่คดีที่ถูกถามโดยชอบด้วยกฎหมาย ต้องตอบ และบอกความจริงทั้งหมด

วรรค ๒ หากคู่คดีฝ่ายหนึ่งปฏิเสธที่จะตอบ มันเป็นเรื่องของผู้พิพากษาที่จะต้องประเมินว่า อะไรสามารถนำมาใช้จากการปฏิเสธที่เกี่ยวกับหลักฐานพิสูจน์ของข้อเท็จจริง

มาตรา ๑๕๓๒ เว้นไว้แต่ว่ามีเหตุผลหนักเสนอให้ทำอย่างอื่น ในกรณีที่เกี่ยวกับความดีสาธารณะ ผู้พิพากษาต้องจัดการให้คู่คดีสาบานว่าจะพูดความจริง หรืออย่างน้อยยืนยันว่าสิ่งที่ได้พูดนั้นเป็นความจริง ในกรณีอื่นๆ ผู้พิพากษาสามารถจัดการแบบเดียวกันตามการพิจารณาอย่างรอบคอบของตน

มาตรา ๑๕๓๓ คู่คดีผู้ผดุงความยุติธรรมและผู้ปกป้องพันธะสามารถเสนอเรื่องที่คู่คดีต้องถูกสอบถาม ต่อผู้พิพากษา

มาตรา ๑๕๓๔ ข้อกำหนดของกฎหมายมาตรา ๑๕๔๓ วรรค ๒ ข้อ ๑ มาตรา ๑๕๕๒ และ ๑๕๕๘–๑๕๖๕ ที่เกี่ยวกับพยานต้องถือปฏิบัติในการสอบถามคู่คดี  ด้วยวิธีการที่เหมาะสม

มาตรา ๑๕๓๕ การสารภาพทางกฎหมาย  คือการยืนยันเป็นลายลักษณ์อักษร หรือโดยปากเปล่าต่อต้านตนเอง ที่ทำโดยคู่คดีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่เกี่ยวกับเรื่องที่กำลังไตร่สวนในศาล และที่ทำต่อหน้าผู้พิพากษาผู้มีอำนาจ ไม่ว่าทำด้วยตนเอง หรือในการตอบคำถามของผู้พิพากษา

มาตรา ๑๕๓๖ วรรค ๑ หากเป็นเรื่องส่วนตัว และไม่เป็นเรื่องเกี่ยวกับความดีสาธารณะ การสารภาพทางกฎหมายของคู่คดีฝ่ายหนึ่ง ปลดปล่อยคู่คดีฝ่ายอื่นจากภาระของการพิสูจน์

วรรค ๒ อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่เกี่ยวกับความดีสาธารณะ การสารภาพทางกฎหมาย และการประกาศของคู่คดีที่ไม่ใช่การสารภาพ สามารถมีผลบังคับที่ใช้ได้ เพื่อให้ผู้พิพากษานำไปประเมินค่าพร้อมกับกรณีแวดล้อมอื่นๆ ของคดี แต่ผลบังคับที่ใช้ได้อย่างสมบูรณ์ ไม่อาจถือว่าเป็นการสารภาพ เว้นไว้แต่ว่ามีองค์ประกอบอื่นที่สนับสนุนการสารภาพนั้นอย่างสมบูรณ์

มาตรา ๑๕๓๗ หลังจากพิจารณากรณีแวดล้อมทั้งหมดแล้ว ผู้พิพากษาต้องประเมินค่าของการสารภาพทางกฎหมายพิเศษ ที่ถูกนำเข้ามาในการไต่สวน

มาตรา ๑๕๓๘ การสารภาพ หรือการประกาศอื่นใดของคู่คดีฝ่ายหนึ่ง ขาดผลบังคับที่ใช้ได้ทั้งหมด หากพิสูจน์ได้ว่ามันเกิดขึ้นจากความผิดพลาดของข้อเท็จจริง  หรือถูกข่มขู่ด้วยกำลัง หรือด้วยความกลัวอันหนัก