บทที่ ๒  โทษชดเชย

Can.1336 $1. Besides other penalties which the law may establish, the following are expiatory penalties which can punish an offender in perpetuity, for a prescribed time or for an indeterminate time:

1. a prohibition or an order concerning living in a certain  place or territory;

2. deprivation of power, office, function, right, privilege, faculty, favor,title or insignia, even merely honorary;

3.a prohibition against exercising those things mentioned in n.2 or a prohibition against exercising them in a certain place or outside a certain place; which prohibitions are never under pain of nullity;

4.a penal transfer to another office;

5.dismissal from the clerical state.

$2. The only expiatory penalties which can be automatic (latae sententiae) are those enumerated in $1, n.3.

Can.1337 $1. A prohibition against living in a certain place or territory can affect either clerics or religious; an order to live in a certain place or territory, however, can affect secular clerics and religious within the limits of their constitutions.

$2. An order to live in a certain place or territory requires the consent of the ordinary of that place unless it is a question of a house of penance or correction set aside also for clerics from outside that diocese.

Can.1338 $1. The deprivations and prohibitions enumerated in can.1336, $1, nn.2 and 3, never affect the powers, offices, functions, rights, privileges, faculties, favors, titles or insignia which are not subject to the power of the superior who establishes the penalty.

$2. There is no such penalty as deprivation of the power of orders, but only the prohibition against exercising it or some acts of orders; there is likewise no such penalty as a deprivation of academic degrees.

$3. The prohibitions listed in can.1336, $1, n.3, are to be regulated by the norm given in can.1335 concerning censures.

มาตรา ๑๓๓๖ วรรค ๑ โทษชดเชย ซึ่งสามารถลงโทษผู้ผิด ไม่ว่าโดยตลอดไปหรือโดยกำหนดเวลา หรือโดยไม่กำหนดเวลา นอกจากโทษอื่นๆ ซึ่งกฎหมายอาจได้กำหนดไว้แล้ว โทษดังกล่าวมีดังต่อไปนี้

๑.การห้าม หรือคำสั่งให้พำนักอยู่ในสถานที่ หรือในเขตพื้นที่บางแห่ง

๒.การสูญเสียอำนาจ การงาน ตำแหน่งหน้าที่ สิทธิเอกสิทธิ์ อำนาจปฏิบัติ  ความดีความชอบ ยศ  หรือเครื่องหมายยศ แม้เป็นเครื่องหมายให้เกียรติเท่านั้น

๓.การห้ามปฏิบัติสิ่งทั้งหลายที่กล่าวไว้ในข้อ ๒ หรือการห้ามปฏิบัติสิ่งเหล่านั้นในสถานที่บางแห่ง หรือนอกสถานที่บางแห่ง ซึ่งการห้ามนั้นไม่เคยมีโทษกำกับไว้ว่า การปฏิบัตินั้นเป็นโมฆะ

๔.การลงโทษโยกย้ายไปทำงานแห่งอื่น

๕. การถอดจากสถานภาพสมณะ

วรรค ๒ โทษชดเชย สามารถเป็นโทษชนิดที่ไม่ต้องมีการพิจารณาตัดสินได้ เฉพาะโทษที่มีกล่าวไว้ในวรรค ๑ ข้อ ๓

มาตรา ๑๓๓๗ วรรค ๑ การห้ามพำนักอยู่ในสถานที่บางแห่ง หรือในพื้นที่บางเขตสามารถใช้บังคับทั้งสมณะ และนักพรต  ส่วนคำสั่งให้พำนักอยู่ในสถานที่บางแห่งหรือพื้นที่บางเขต สามารถใช้บังคับสมณะสังกัดสังฆมณฑล และนักพรตภายในขอบเขตของธรรมนูญของเขา

วรรค ๒ เพื่อออกคำสั่งให้พำนักในสถานที่บางแห่ง หรือพื้นที่บางเขตต้องได้รับการเห็นชอบของผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจของสถานที่นั้น เว้นแต่เป็นเรื่องเกี่ยวกับบ้านที่ตั้งขึ้นสำหรับใช้โทษบาป หรือเพื่อปรับเปลี่ยนความประพฤติ ของสมณะนอกสังฆ-มณฑลด้วย

มาตรา ๑๓๓๘ วรรค ๑ การสูญเสีย หรือการห้ามที่กล่าวไว้ในกฎหมายมาตรา ๑๓๓๖ วรรค ๑ ข้อ ๒ และ ๓ ไม่กระทบเลยต่ออำนาจ การงาน ตำแหน่งหน้าที่ สิทธิ เอกสิทธิ์ อำนาจปฏิบัติ ความดีความชอบ ยศ เครื่องหมายยศ ซึ่งไม่อยู่ใต้อำนาจของผู้ใหญ่ที่กำหนดโทษ

วรรค ๒ การลงโทษให้สูญเสียอำนาจศีลบวช ทำไม่ได้ แต่ทำได้เพียงการห้ามใช้อำนาจนั้น หรือห้ามทำกิจบางอย่างของอำนาจนั้น เช่นเดียวกัน  ไม่สามารถลงโทษให้สูญเสียวุฒิการศึกษาได้

วรรค ๓ การห้าม ที่กล่าวไว้ในกฎหมายมาตรา ๑๓๓๖ วรรค ๑ ข้อ ๓  ต้องควบคุมโดยกฎเกณฑ์ของกฎหมายมาตรา ๑๓๓๕ ที่ว่าด้วยโทษทางวินัย