หมวด ๘ ผลของการแต่งงาน

Can. 1134  From  a valid marriage arises a bond between the  spouses which by its very nature is perpetual and exclusive; furthermore, in a Christian marriage the spouses are  strengthened  and, as  it  were, consecrated for the duties and the dignity of their state by a special sacrament.

Can.1135 Each of the spouses has equal obligations and rights to those things which pertain to the partnership of conjugal life.

Can.1136 Parents have the most serious duty and the primary right to do all in their power to see to the physical, social, cultural, moral and religious upbringing of their children.

Can.1137 Children conceived or born of a valid or putative marriage are legitimate.

Can.1138 $1. The father is he whom a lawful marriage indicates unless evident arguments prove otherwise.

$2. Children are presumed to be legitimate if they are born at least 180 days after the celebration of the marriage or within 300 days from the date when conjugal life was terminated.

Can.1139 Illegitimate children are rendered legitimate through the subsequent valid or putative marriage of their parents, or through a rescript of the Holy See.

Can.1140 Insofar as canonical effects are concerned, legitimized children are equivalent in everything to legitimate children unless the law expressly states otherwise.

มาตรา ๑๑๓๔ ผลจากการแต่งงานที่ถูกต้องตามกฎหมาย ทำให้เกิดพันธะระหว่างคู่แต่งงาน ซึ่งโดยธรรมชาติของมัน พันธะนี้ถาวร และผูกขาดเฉพาะตัว นอกนั้น ในการแต่งงานของคริสตชน คู่แต่งงานได้รับการเสริมพลัง และประหนึ่งว่า ได้รับการอภิเษกจากศีลศักดิ์สิทธิ์พิเศษ เพื่อหน้าที่ และศักดิ์ศรีแห่งสถานภาพของตน

มาตรา ๑๑๓๕ คู่แต่งงานทั้งสองฝ่าย มีหน้าที่และสิทธิเท่าเทียมกัน ในสิ่งที่เกี่ยวกับการเป็นหุ้นส่วนของชีวิตแต่งงาน

มาตรา ๑๑๓๖ บิดามารดามีหน้าที่หนักที่สุด และมีสิทธิอันดับแรกที่จะให้การเลี้ยงดูบุตรของตน ในด้านร่างกาย สังคม วัฒน-ธรรม ศีลธรรม และศาสนาอย่างสุดกำลัง

มาตรา ๑๑๓๗ บุตรซึ่งปฏิสนธิหรือเกิดจากการแต่งงานที่ถูกต้องตามกฎหมาย หรือที่ถือว่าถูกต้องตามกฎหมาย เป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย

มาตรา ๑๑๓๘ วรรค ๑ บิดา คือบุคคลที่การแต่งงานอันชอบธรรมบ่งบอก เว้นแต่จะพิสูจน์ให้เห็นเป็นตรงข้าม ด้วยข้อพิสูจน์ที่ชัดแจ้ง

วรรค ๒ บุตรที่เกิดอย่างน้อย 180 วัน  หลังวันแต่งงาน  หรือภายใน  300 วันนับจากการสิ้นสุดของชีวิตแต่งงาน ให้สันนิษฐานว่าเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย

มาตรา ๑๑๓๙ บุตรที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายกลายเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมาย โดยการแต่งงานต่อมาของบิดามารดา ไม่ว่าเป็นการแต่งงานถูกต้องตามกฎหมาย หรือที่ถือว่าถูกต้องตามกฎหมาย หรือโดยคำตอบอนุมัติของสันตะสำนัก

มาตรา ๑๑๔๐ บุตรที่กลายเป็นบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายเท่าเทียมกับบุตรที่ชอบด้วยกฎหมายทุกอย่าง ในเรื่องเกี่ยวกับผลทางกฎหมาย เว้นแต่จะมีระบุไว้เป็นอย่างอื่นอย่างชัดแจ้งในกฎหมาย