หมวด ๓ ผู้รับศีลเจิมคนป่วย

Can. 1004  $1. The anointing of the sick can be administered to any member of the faithful who, having reached the use of reason, begins to be in danger by reason of illness or old age.

$2. This sacrament can be repeated if the sick person, having recovered, again becomes seriously ill or if, in the same illness, The danger becomes more serious.

Can.1005 If there is any doubt as to whether the sick person has reached the use of reason, or is dangerously ill, or is dead, this sacrament is to be administered.

Can.1006 This sacrament is to be administered to the sick who, when they were in possession of their faculties, at least implicitly asked for it.

Can.1007 The anointing of the sick is not to be conferred upon those who obstinately persist in a manifestly grave sin.

๑๐๐๔ วรรค ๑ คริสตชนทุกคนที่รู้ความ สามารถรับศีลเจิมคนป่วยได้ เมื่อเริ่มอยู่ในอันตราย เพราะความเจ็บป่วย หรือเพราะความชรา

วรรค๒ ศีลศักดิ์สิทธิ์นี้ สามารถโปรดซ้ำได้ ถ้าคนป่วยเมื่อหายป่วยแล้ว กลับป่วยหนักอีก หรือถ้าการป่วยนั้นยืดเยื้อและทรุดหนักลงกว่าเดิม

๑๐๐๕ ในกรณีที่มีการสงสัยว่า คนป่วยถึงอายุรู้ความหรือยัง หรือการป่วยนั้นมีอันตรายหรือไม่ หรือคนป่วยตายหรือยัง ให้โปรดศีลศักดิ์สิทธิ์นี้๑๐๐๖ ต้องโปรดศีลศักดิ์สิทธิ์นี้แก่คนป่วยซึ่งเมื่อยังมีจิตสำนึกอยู่ เขาได้แสดงออกว่า อยากรับศีลเจิมนี้ แม้อย่างไม่ชัดแจ้ง

๑๐๐๗ ต้องไม่โปรดศีลเจิมคนป่วยให้ บรรดาผู้ดื้อดึงอยู่ในบาปหนักที่ชัดแจ้ง