หมวด ๔ พระคุณการุณย์

Can.922 An indulgence is the remission in the sight of God of the temporal punishment due for sins, the guilt of which has already been forgiven. A member of Christ,s faithful who is properly disposed and who fulfils certain conditions, may gain an indulgence by the help of the Church which, as the minister of redemption, authoritatively dispenses and applies the treasury of the merits of Christ and the Saints.

Can.993 An indulgence is partial or plenary according as it partially or wholly frees a person from the temporal punishment due for sins.

Can.994 All members of the faithful can gain indulgences, partial or plenary, for themselves, or they can apply them by way of suffrage to the dead.

Can.995 $1 Apart from the supreme authority in the Church, only those can grant indulgences to whom    this    power   is   either acknowledged in the law, or given by the roman pontiff.

$2 No authority below the Roman Pontiff can give to others the faculty of granting indulgences, unless the authority  has been expressly given to the person by the Apostolic See.

Can.996 $1 To be capable of gaining indulgences a person must be baptised, not excommunicated, and in the state of grace at least on the completion of the prescribed work.

$2 To gain them, however, the person who is capable must have at least the general intention of gaining them, and must fulfil the prescribed works at the time and in the manner determined by the terms of the grant.

Can.997 As far as the granting and the use of indulgences is concerned, the other provisions contained in the special laws of the Church must also be observed.

๙๙๒ พระคุณการุณย์ คือ การยกโทษชั่วคราวต่อหน้าพระเจ้า เพื่อชดเชยบาปซึ่งเป็นความผิดที่ได้รับการอภัยแล้ว สมาชิกคริสตชนผู้ซึ่งทำตัวให้อยู่ในสภาพเหมาะสมและทำตามเงื่อนไขบางข้อที่กำหนดไว้ สามารถรับพระคุณการุณย์โดยทางพระศาสนจักร ซึ่งในฐานะเป็นศาสนบริกรของการไถ่กู้ นำเอาพระคลังแห่งบุญกุศลของพระคริสต์  และของบรรดานักบุญมาแจกจ่ายและใช้อย่างผู้ทรงอำนาจ

๙๙๓ พระคุณการุณย์มีทั้งชนิดบางส่วน ทั้งชนิดครบบริบูรณ์ ตามที่พระคุณการุณย์นั้นปลดโทษชั่วคราวบางส่วนหรือทั้งหมด เพื่อชดเชยบาป

๙๙๔ สัตบุรุษใดไม่ว่า สามารถรับพระคุณการุณย์ ไม่ว่าชนิดบางส่วนหรือชนิดครบบริบูรณ์ สำหรับตัวเองหรือสำหรับผู้ตาย ในลักษณะอุทิศให้

๙๙๕ วรรค ๑ นอกจากอำนาจสูงสุดของพระศาสนจักรแล้ว บุคคลที่สามารถให้พระคุณการุณย์ได้ คือ บุคคลที่มีอำนาจโดยกฎหมาย หรือโดยสมเด็จพระสันตะปาปาเท่านั้น

วรรค ๒ ไม่มีผู้มีอำนาจใด ที่ต่ำกว่าพระสันตะปาปา สามารถมอบให้ผู้อื่นมีอำนาจประทานพระคุณการุณย์ เว้นแต่ผู้นั้นได้รับอำนาจนี้จากสันตะสำนักอย่างแจ้งชัด

๙๙๖ วรรค ๑ เพื่อที่ใครจะสามารถรับพระคุณการุณย์ได้ เขาต้องได้รับศีลล้างบาป ไม่ถูกตัดขาดจากพระศาสนจักร และอยู่ในสถานะพระหรรษทาน อย่างน้อยในขณะที่ทำกิจกรรมที่กำหนดสิ้นสุดลง

วรรค ๒ เพื่อรับพระคุณการุณย์ ผู้ที่สามารถรับได้อย่างน้อยต้องมีเจตนารับพระคุณ และทำกิจการที่ต้องทำให้ครบถ้วน ในเวลาที่กำหนดและด้วยวิธีที่ต้องปฏิบัติ ตามแนวทางของการให้

๙๙๗ เกี่ยวกับการให้  และการใช้พระคุณการุณย์ ต้องถือตามข้อกำหนดอื่นๆ ซึ่งระบุในกฎหมายเฉพาะของพระศาสนจักรด้วย