|
Can. 945
$1. In accordance with the approved custom of the Church, any priest who celebrates or concelebrates a Mass may accept an offering to apply the Mass for a specific intention.
$2. It is earnestly recommended to priests that, even if they do not receive an offering, they celebrate Mass for the intentions of Christs faithful, especially of those in
need.
Can. 946
Christs faithful who make an offering so that Mass can be celebrated for their intention, contribute to the good of the Church, and by that offering they share in the Churchs concern for the support of its ministers and its activities.
Can. 947 Even the semblance of trafficking or trading is to be entirely excluded from Mass offerings.
Can. 948 Separate Masses are to be applied for the intentions of those for each of whom an offering, even if small, has been made and accepted.
Can. 949
One who is obliged to celebrate and apply Mass for the intention of those who made an offering, is bound by this obligation even if through no fault of his own the offering received has been lost.
Can. 950
If a sum of money is offered for the application of Masses, but with no indication of the number of Masses to be celebrated, their number is to be calculated on the basis of the offering prescribed in the place where the donor resides, unless the donors intention must lawfully be presumed to have been otherwise.
Can. 951
$1. A priest who celebrates a number of Masses on the same day may apply each Mass for the intention for which an offering was made, subject however to the rule that, apart from Christmas Day, he may retain for himself the offering for only one Mass; the others he is to transmit to purposes prescribed by the Ordinary, while allowing for some compensation on the ground of an extrinsic title.
$2. A priest who on the same day concelebrates another Mass may not under any title accept an offering for that Mass.
Can. 952
$1. The provincial council or the provincial Bishops meeting is to determine by decree, for the whole of the province, what offering is to be made for the celebration and application of Mass, and it is unlawful for a priest to demand a larger sum. However, he may accept for the voluntarily made, which is greater, or even less, than that which has been determined.
$2. Where there is no such decree, the custom existing in the diocese is to be observed.
$3. Members of religious institutes of all kinds must abide by the decree or the local custom mentioned in $$1 and 2.
Can. 953 No one may accept more offerings for Masses to be celebrated application of a Mass, an offering by himself than he can discharge within a year.
Can. 954
If in certain churches or oratories more Masses are requested than can be celebrated there, these may be celebrated elsewhere, unless the donors have expressly stipulated otherwise.
Can. 955
$1. One who intends to transfer to others the celebration of Masses to be applied, is to transfer them as soon as possible to priests of his own choice, provided he is certain that they are of proven integrity, He must transfer the entire offering received, unless it is quite certain that an amount in excess of the diocesan offering was given as a personal gift. Moreover, it is his obligation to see to the celebration of the Masses until such time as he has received evidence that the obligation has been undertaken and the offering received.
$2. Unless it is established otherwise, the time within which Masses are to be celebrated begins from the day the priest who is to celebrate them receives them.
$3. Those who transfer to others Masses to be celebrated are without delay to record in a book both the Masses which they have accepted and those which they have passed
on, noting also the offering for these Masses.
$4. Each priest must accurately record the Masses which he has accepted to celebrate and those which he has in fact celebrated.
Can. 956 Each and every administrator of pious causes or those in any way obliged to provide for the celebration of Mass, be they clerics or lay persons, are to hand over to
their Ordinaries, in a manner to be determined by the letter, such Mass obligations are have not been discharged within a year.
|
Can. 957
The duty and the right to see that Mass obligations are fulfilled belongs, in the case of the churches of the secular clergy, to the local Ordinary; in the case of churches of religious institutes or societies of apostolic life, to their Superiors.
Can. 958
$1. The parish priest, as well as the rector of a church or other pious place in which Mass offerings are usually received, is to have a special book in which he is accurately to record the number, the intention and the offering of the Masses to be celebrated, and the fact of their celebration.
$2. The Ordinary is obliged to inspect these books each year, either personally or through others.
๙๔๕ วรรค ๑ ตามประเพณีที่ได้รับรองแล้วของพระศาสนจักร อนุญาตให้พระสงฆ์ทุกองค์ที่ถวายหรือร่วมถวายบูชามิสซา สามารถรับเงินถวาย เพื่ออุทิศมิสซาให้ตามจุดประสงค์เฉพาะ
วรรค ๒ ขอแนะนำอย่างแข็งขัน ให้พระสงฆ์ถวายบูชามิสซาเพื่อจุดประสงค์ของ คริสตชน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ของคนยากจน แม้มิได้รับเงินถวาย
๙๔๖ บรรดาคริสตชนที่ถวายเงินเพื่อให้มีการถวายบูชามิสซา ตามจุดประสงค์ของตน ก็ได้บริจาคเพื่อความดีของพระศาสนจักร และมีส่วนร่วมกับพระศาสนจักร ในการเอาใจใส่ช่วยเหลือศาสนบริกร
และกิจการต่างๆ ของพระศาสนจักรด้วยเงินถวายนั้น
๙๔๗ แม้การปรากฏเหมือนใดๆ ของธุรกิจหรือการค้า ต้องขจัดออกไปอย่างเด็ดขาดจากเงินถวายมิสซา
๙๔๘ ต้องแยกถวายบูชามิสซาอุทิศตามแต่ละจุดประสงค์ของผู้ถวายเงิน แม้จำนวนเงินที่ถวายและรับไว้แล้ว สำหรับแต่ละจุดประสงค์นั้นจะเล็กน้อยก็ตาม
๙๔๙ ผู้ที่มีพันธะต้องถวายบูชามิสซา และอุทิศมิสซานั้นตามจุดประสงค์ของผู้ถวายเงิน มีข้อผูกพันต้องถวายบูชามิสซานั้น แม้เงินถวายนั้น ได้สูญหายไป โดยมิใช่เพราะความผิดของตน
๙๕๐ ถ้าจำนวนเงินที่ถวายเพื่อถวายบูชามิสซา แต่มิได้บ่งจำนวนมิสซาที่จะต้องถวาย จำนวนมิสซาต้องคำนวณบนพื้นฐานของการถวาย ที่กำหนดไว้ในสถานที่ผู้ถวายเงินมีภูมิลำเนาอยู่
เว้นแต่สันนิษฐานโดยชอบได้ว่า ผู้ถวายเงินมีจุดประสงค์เป็นอย่างอื่นได้
๙๕๑ วรรค ๑ พระสงฆ์ที่ถวายหลายมิสซา ในวันเดียวกัน สามารถถวายแต่ละมิสซาอุทิศให้จุดประสงค์ที่ของเงินถวายนั้น แต่ต้องปฏิบัติตามกฎที่ว่า
ผู้ถวายมิสซาสามารถรับเงินถวายสำหรับตัวเองได้ เพียงมิสซาเดียว ยกเว้นในวันพระคริสตสมภพ ส่วนเงินถวายอื่นๆ ต้องส่งมอบตามจุดประสงค์ที่ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่นกำหนดไว้ แต่ยอมให้รับค่าชดเชย
จากเหตุผลภายนอกอย่างอื่น
วรรค ๒ พระสงฆ์ที่ร่วมถวายสหบูชามิสซาที่สองในวันเดียวกัน ไม่สามารถอ้างสิทธิใดๆ เพื่อรับเงินถวายสำหรับมิสซาที่สองนั้น
๙๕๒ วรรค ๑ ที่ประชุมสภาแขวง หรือที่ประชุมพระสังฆราชระดับแขวง ต้องกำหนดโดยออกเป็นคำสั่งสำหรับทั่วทั้งแขวงว่า ต้องถวายเงินจำนวนเท่าไรเพื่อการถวายและการอุทิศมิสซา
และไม่อนุญาตให้พระสงฆ์เรียกร้องเอาเงินถวายที่มากกว่านั้น แต่อย่างไรก็ดี อนุญาตให้พระสงฆ์รับเงินถวายที่มีผู้ถวายให้ด้วยความเต็มใจ สำหรับอุทิศมิสซา เงินถวายนั้นอาจมากกว่า หรือแม้น้อยกว่าที่ได้กำหนดไว้
วรรค ๒ ที่ไดที่ไม่มีคำสั่งเช่นนั้น ให้ถือตามธรรมเนียมที่มีอยู่ในสังฆมณฑล
วรรค ๓ สมาชิกของสถาบันนักพรตใดๆ ต้องปฏิบัติตามคำสั่งเดียวกันนั้น หรือถือตามธรรมเนียมท้องถิ่น ดังที่มีกล่าวไว้ใน วรรค ๑ และ ๒
๙๕๓ ห้ามมิให้ใคร รับเงินถวายสำหรับมิสซาที่เขาต้องถวายด้วยตนเอง เกินกว่าที่เขาสามารถถวายได้ภายในหนึ่งปี
๙๕๔ ถ้าในวัด หรือวัดน้อยบางแห่งมีการขอมิสซาเกินกว่าที่สามารถถวายได้ที่นั่น มิสซาเหล่านั้นอาจถวายที่อื่นได้ เว้นไว้แต่ว่า ผู้ถวายเงินแสดงเจตนาอย่างชัดแจ้งเป็นอย่างอื่น
๙๕๕ วรรค ๑ พระสงฆ์ที่ประสงค์จะมอบมิสซาให้ผู้อื่นถวายตามจุดประสงค์ของผู้ขอ ต้องมอบมิสซานั้นเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ให้แก่พระสงฆ์ที่ตนเลือก ขอแต่ให้ท่านแน่ใจว่า
ผู้รับเหล่านั้นเป็นคนดี ท่านต้องมอบเงินถวายทั้งหมดที่ได้รับ เว้นแต่เป็นที่แน่นอนว่า จำนวนเงินที่เกินกว่าอัตราที่กำหนดไว้ในสังฆมณฑลเป็นเงินที่ให้มาเพราะเห็นแก่บุคคล ยิ่งกว่านั้น
ท่านยังมีหน้าที่รับผิดชอบการถวายบูชามิสซาเหล่านั้น จนกว่าจะได้รับหลักฐานว่า ทั้งหน้าที่ถวายบูชามิสซา และเงินถวายมีการรับเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
วรรค ๒ ระยะเวลาที่ต้องถวายบูชามิสซา เริ่มต้นจากวันที่พระสงฆ์ผู้จะถวายบูชามิสซาได้รับมิสซาเหล่านั้น เว้นแต่จะแน่ชัดเป็นอย่างอื่น
วรรค ๓ ผู้ที่มอบมิสซาที่ต้องถวายให้แก่ผู้อื่น ต้องบันทึกทั้งจำนวนมิสซาที่ได้ รับและจำนวนมิสซาที่ส่งไป พร้อมทั้งบันทึกจำนวนเงินถวายนั้นด้วย ลงในหนังสือโดยไม่ชักช้า
วรรค ๔ พระสงฆ์ทุกองค์ ต้องบันทึกจำนวนมิสซาที่ได้รับเพื่อถวาย และจำนวนมิสซาที่ได้ถวายแล้ว อย่างเที่ยงตรง
๙๕๖ ผู้บริหารทุกคน และแต่ละคนที่มีหน้าที่ดูแลเกี่ยวกับเรื่องการกุศลต่างๆ หรือผู้มีภาระอย่างใดๆ ก็ตาม ที่จะต้องจัดให้มีการถวายบูชามิสซา ไม่ว่าเป็นสมณะหรือฆราวาส
ต้องมอบภาระการถวายบูชามิสซาที่ทำไม่เสร็จภายในหนึ่งปีนั้น ให้แก่ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจของตน ตามวิธีที่ท่านได้กำหนดไว้
๙๕๗ หน้าที่และสิทธิที่จะตรวจดูว่า ภาระการถวายบูชามิสซา ได้ทำเสร็จเรียบร้อยหรือไม่นั้น ถ้าเป็นวัดของสงฆ์สังฆมณฑลเป็นหน้าที่ของผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่น
ถ้าเป็นวัดของสถาบันนักพรต หรือของคณะชีวิตแพร่ธรรมเป็นหน้าที่ของท่านอธิการของเขา
๙๕๘ วรรค ๑ เจ้าอาวาส รวมทั้งอธิการโบสถ์ หรืออธิการสถานการกุศลอื่นๆ ซึ่งในสถานที่เหล่านั้น มีการรับเงินถวายบูชามิสซาตามปกติ ต้องมีหนังสือบันทึกพิเศษ
เพื่อบันทึกจำนวนมิสซาที่จะต้องถวาย จุดประสงค์มิสซา เงินถวายที่ได้รับ และจำนวนมิสซาที่ได้ถวายแล้ว อย่างเที่ยงตรง
วรรค ๒ ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจ มีหน้าที่ต้องตรวจหนังสือเหล่านี้ทุกปี ไม่ว่าโดยตนเอง หรือโดยผู้อื่น
|
