|
Can. 822 $1. The pastors of the Church, employing a right which be longs to the Church in fulfilling its responsibility, are to endeavor to make use of the instruments of
social communication.
$2. These same pastors are to see to it that the faithful are taught that they are bound in duty to cooperate so that the use of the instruments of social communication is
animated with ahuman and Christian spirit.
$3. All the Christian faithful are to be concerned about furnishing assistance in this pastoral activity in such a way that the Church effectively fulfills its responsibility
through such instruments; this is especially true for those who in any way have a role in the regulation or use of these instruments.
Can. 823 $1. In order for the integrity of the truths of the faith and morals to be preserved, the pastors of the Church have the duty and the right to be vigilant lest harm
be done to the faith or morals of the Christian faithful through writings or the use of the instruments of social communication; they likewise have the duty and the right to demand that writings to be
published by the Christian faithful which touch upon faith or morals be submitted to their judgment; they also have the duty and right to denounce writings which harm correct faith or good morals.
$2. The bishops as individuals or gathered in particular councils or conferences of bishops have the duty and the right mentioned in $1 with regard to the Christian faithful
committed to their care; the supreme authority of the Church has this duty and right in regard to the whole people of God.
Can. 824 $1. Unless otherwise established, the local ordinary whose permission or approval to publish books is to be sought according to the canons of this title is the proper
local ordinary of the author or the ordinary of the place in which the books are published.
2. Unless otherwise evident, the prescriptions of the canons of this title concerning books are to be applied to any writings whatsoever which are destined for public
distribution.
Can. 825 $1. Books of the Sacred Scriptures cannot be published unless they have been approved either by the Apostolic See or by the conference of bishops; for their
vernacular translations to be published it is required that they likewise be approved by the same authority and also annotated with necessary and sufficient explanations.
$2. With the permission of the conference of bishops Catholic members of the Christian faithful can collaborate with separated brothers and sisters in preparing and publishing
translations of the Sacred Scriptures annotated with appropriate explanations.
Can. 826 $1. The prescriptions of can. 838 are to be observed concerning liturgical books.
$2. For the reprinting in whole or in part of
liturgical books as well as their vernacular translation, the ordinary of the place in which they are published must attest that they correspond with the approved edition.
$3. Prayer books for the public or private use of the faithful may not be published without the permission of the local ordinary.
Can. 827 $1. With due regard for the prescription of can. 775, $2, catechisms and other writings dealing with catechetical formation or their translations need the approval of
the local ordinary for their publication.
$2. Books which treat questions of sacred scripture, theology, canon law, church history or which deal with religious or moral disciplines cannot be employed as the textbooks
on which instruction is based in elementary, middle or higher schools unless they were published with the approval of the competent ecclesiastical authority or subsequently approved by it.
$3. It is recommended that books which deal with the matters mentioned in $2 be submitted to the judgment of the local ordinary even if they are not employed as
textbooks forteaching; the same is true for writings in which something is found to be of special concern to religion or to good moral behavior.
$4. Books and other writings which treat of questions of religion or morals cannot be exhibited, sold, or distributed in churches or oratories unless they were published with
the permission of the competent ecclesiastical authority or they were subsequently approved by it.
Can. 828 It is unlawful to reprint collections of decrees or acts issued by some ecclesiastical authority unless prior permission of this same authority has been obtained and
its conditions observed.
Can. 829 The approval or permission to publish some work applies to its original text, but not to new editions or translations of it.
Can. 830 $1. The conference of bishops can compile a list of censors known for their knowledge, correct doctrine and prudence who could aid diocesan curios, or it can
establish a commission of censors which local ordinaries can consult; however, the right of each local ordinary to entrust the judging of books to persons approved by him still remains intact.
$2. In undertaking the office, the censor, laying aside any respect for persons, is to consider only the teaching of the Church concerning faith and morals as it is
proposed by the ecclesiastical magisterium.
$3. The censors opinion must be given in writing; if it is favorable, the ordinary, in his own prudent judgment, is to grant the permission to publish, giving his own name
and the time and place of the granting of the permission; if, however, he does not grant the permission, the ordinary is to communicate the reasons for his refusal to the author of the work.
Can. 831 $1. Without a just and reasonable cause the Christian faithful are not to write anything for newspapers, magazines or periodicals which are accustomed to attack
openly the Catholic religion or good morals; clerics and members of religious institutes are to do so only with the permission of the local ordinary.
|
$2. It is the responsibility of the conference of bishops to establish norms concerning the requirements for clerics and members of religious institutes to take part in radio
or television programs which deal with questions concerning Catholic teaching or morals.
Can. 832 In order for members of religious institutes to publish writings dealing with questions of religion or morals they also need the permission of their major superior in
accord with the norm of their constitutions.
๘๒๒ วรรค ๑ ผู้อภิบาลทั้งหลายของพระศาสนจักร เมื่อใช้สิทธิ์ที่เป็นของพระศาสนจักรในการปฏิบัติหน้าที่รับผิดชอบของตน ต้องพยายามใช้ประโยชน์จากเครื่องมือสื่อสารมวลชน
วรรค ๒ บรรดาผู้อภิบาลดังกล่าวนี้ ต้องเอาใจใส่สอนสัตบุรุษว่าพวกเขามีพันธะโดยหน้าที่ ต้องร่วมมือกันให้การใช้เครื่องมือสื่อสารมวลชนมีชีวิตชีวาด้วยจิตตารมณ์มนุษย์และคริสตชน
วรรค ๓ คริสตชนทุกคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรดาผู้มีหน้าที่จัดการ หรือมีส่วนใช้เครื่องมือเหล่านั้นแบบใดแบบหนึ่ง ต้องเอาใจใส่ให้ความช่วยเหลือแก่งานอภิบาลอย่างที่ว่า
พระศาสนจักรสามารถใช้เครื่องมือเหล่านี้ปฏิบัติหน้าที่ของตนอย่างมีประสิทธิผล
๘๒๓ วรรค ๑ เพื่อรักษาไว้ซึ่งความครบครันแห่งความจริงของความเชื่อและศีลธรรม ผู้อภิบาลของพระศาสนจักรมีหน้าที่และสิทธิ ระวังอย่าให้เกิดความเสียหายแก่ความเชื่อหรือศีลธรรมของคริสตชน
ด้วยข้อเขียนหรือการใช้เครื่องมือสื่อสารมวลชน เช่นเดียวกัน
ผู้อภิบาลดังกล่าวมีหน้าที่และสิทธิเรียกร้องให้ข้อเขียนที่คริสตชนพิมพ์เกี่ยวกับความเชื่อและศีลธรรม ได้รับการวินิจฉัยจากตนเอง พวกเขายังมีหน้าที่และสิทธิที่จะประณามข้อเขียน ซึ่งนำความเสียหายต่อความเชื่อที่ถูกต้องหรือศีลธรรมอันดีงาม
วรรค ๒ บรรดาพระสังฆราชในฐานะปัจเจกบุคคล หรือเมื่อประชุมร่วมกันในสภาเฉพาะ หรือสภาพระสังฆราชมีหน้าที่และสิทธิดังระบุไว้ในวรรค 1 เกี่ยวกับคริสตชนที่มอบไว้ในความดูแลของท่าน
ส่วนอำนาจสูงสุดของพระศาสนจักรมีหน้าที่และสิทธิเกี่ยวกับประชากรทั้งมวลของพระเจ้า
๘๒๔ วรรค ๑ เว้นแต่จะมีกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่น ซึ่งผู้แต่งหนังสือต้องขออนุญาตหรือการรับรองให้พิมพ์หนังสือตามมาตราต่างๆ
ของลักษณะนี้คือผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่นของผู้แต่งหนังสือนั้นเองหรือผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจของท้องที่ ที่หนังสือนี้ได้รับการพิมพ์
วรรค ๒ เว้นไว้แต่ว่าปรากฏชัดเป็นอย่างอื่น ข้อกำหนดทั้งหลายแห่งมาตราของลักษณะนี้ ที่เกี่ยวกับหนังสือ ต้องนำไปใช้กับข้อเขียนใด ๆ ไม่ว่าที่พิมพ์เพื่อจำหน่ายแก่สาธารณะ
๘๒๕ วรรค ๑ หนังสือพระคัมภีร์พิมพ์เผยแพร่ไม่ได้ ถ้ายังมิได้รับการรับรองจากสันตะสำนักหรือจากสภาพระสังฆราชก่อน เช่นเดียวกัน คำแปลเป็นภาษาพื้นเมืองจะพิมพ์เผยแพร่ได้
ต้องได้รับการรับรองจากอำนาจเดียวกันนั้นก่อน พร้อมทั้งมีคำอธิบายที่จำเป็นและเพียงพอกำกับไว้ด้วย
วรรค ๒ โดยมีอนุญาตของสภาพระสังฆราช คริสตชนคาทอลิกสามารถร่วมมือกับพี่น้องคริสตชนที่แยกตัวออกไปในการเตรียมและพิมพ์เผยแพร่คำแปลพระคัมภีร์ ที่มีคำอธิบายที่เหมาะสมกำกับไว้
๘๒๖ วรรค ๑ เกี่ยวกับหนังสือพิธีกรรม ให้ถือตามข้อกำหนดของมาตรา ๘๓๘
วรรค ๒ เพื่อจะพิมพ์หนังสือพิธีกรรม หรือคำแปลเป็นภาษาพื้นเมืองขึ้นใหม่ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนก็ตาม ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจของท้องที่ที่หนังสือนั้นจะพิมพ์ขึ้น
ต้องยืนยันว่าหนังสือนั้นตรงกับต้นฉบับที่ได้รับการรับรอง
วรรค ๓ หนังสือภาวนาเพื่อการใช้สาธารณะหรือส่วนบุคคลโดยเฉพาะของคริสตชน ห้ามพิมพ์เผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาตจากผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่น
๘๒๗ วรรค ๑ โดยคงไว้ซึ่งข้อกำหนดแห่งมาตรา 775 วรรค 2 หนังสือคำสอนและข้อเขียนอื่นๆ ที่เกี่ยวกับการ อบรมคำสอน
หรือคำแปลคำสอนนั้นต้องได้รับรองจากผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่นก่อนที่จะพิมพ์เผยแพร่
วรรค ๒ หนังสือที่อธิบายเกี่ยวกับปัญหาพระคัมภีร์ เทวศาสตร์ กฎหมายพระศาสนจักร ประวัติศาสตร์พระศาสนจักร หรือข้อบังคับทางศาสนา หรือทางศีลธรรม
ไม่สามารถใช้เป็นตำราสอนในโรงเรียนระดับประถม มัธยม หรือระดับสูงกว่านี้ ถ้าหนังสือเหล่านี้มิได้จัดพิมพ์ขึ้นโดยการรับรองจากผู้มีอำนาจฝ่ายพระศาสนจักร หรือมิได้รับการรับรองเมื่อพิมพ์แล้ว
วรรค ๓ ขอแนะนำให้นำหนังสือที่มีเนื้อหาซึ่งกล่าวถึง ในวรรค 2 เสนอให้ผู้ใหญ่ ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่นพิจารณา แม้ว่าหนังสือเหล่านั้นไม่ใช้เป็นตำราในการสอน
ให้ทำเช่นเดียวกันกับข้อเขียนทั้งหลายที่มีบางสิ่งบางอย่างที่เกี่ยวพันเป็นพิเศษกับศาสนา หรือพฤติกรรมอันดีงามทางศีลธรรม
วรรค ๔ หนังสือและข้อเขียนอื่นๆ ที่อธิบายถึงปัญหาเกี่ยวกับศาสนาหรือศีลธรรมไม่สามารถนำออกแสดง ขายหรือแจกจ่ายในวัดหรือโรงสวด
เว้นแต่หนังสือหรือข้อเขียนเหล่านั้นจัดพิมพ์ขึ้นโดยได้รับอนุญาตจากผู้ใหญ่ผู้มีอำนาจฝ่ายพระศาสนจักรหรือเมื่อจัดพิมพ์แล้วได้รับการรับรองจากผู้มีอำนาจเดียวกัน
๘๒๘ ไม่อนุญาตให้นำหนังสือประมวลคำสั่ง หรือกฎหมายต่างๆ ซึ่งออกโดยผู้ใหญ่ฝ่ายพระศาสนจักรบางท่าน มาพิมพ์ขึ้นใหม่ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากผู้ใหญ่เดียวกันนั้นก่อน
และต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขที่ท่านได้กำหนดไว้
๘๒๙ การรับรองหรืออนุญาต ให้พิมพ์งานเขียนชิ้นใดชิ้นหนึ่ง ใช้ได้เฉพาะต้นฉบับเท่านั้น แต่จะนำไปใช้สำหรับการพิมพ์ใหม่หรือการแปลไม่ได้
๘๓๐ วรรค ๑ สภาพระสังฆราชสามารถจัดทำบัญชีรายชื่อผู้ตรวจหนังสือ ซึ่งเด่นในด้านความรู้ คำสอนที่ถูกต้องและความรอบคอบ ซึ่งสามารถช่วยสำนักงานสังฆมณฑลต่างๆ
หรือสามารถตั้งคณะผู้ตรวจหนังสือ ซึ่งจะให้คำปรึกษาแก่ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่น อย่างไรก็ดี
ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจท้องถิ่นแต่ละท่านยังคงไว้ซึ่งสิทธิ์ทั้งครบที่จะมอบหมายให้บุคคลที่ท่านเองรับรองทำการพิจารณตรวจหนังสือ
วรรค ๒ ในการทำหน้าที่ผู้ตรวจต้องไม่เห็นแก่หน้าใคร แต่ต้องพิจารณาคำสอนของพระศาสนจักรที่เกี่ยวกับความเชื่อและศีลธรรมเท่านั้นตามคำสอนของอำนาจสอนของพระ ศาสนจักร
วรรค ๓ คำวินิจฉัยของผู้ตรวจหนังสือต้องทำเป็นลายลักษณ์อักษร ถ้าคำวินิจฉัยเห็นชอบ ผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจตามดุลพินิจอันรอบคอบของตน ต้องให้อนุญาตพิมพ์หนังสือนั้นโดยลงชื่อตนเอง
และบอกเวลา รวมทั้งสถานที่ที่ให้อนุญาตนั้น แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าผู้ใหญ่ผู้ทรงอำนาจไม่อนุญาต ท่านต้องแจ้งเหตุผลการปฏิเสธแก่ผู้เขียนหนังสือนั้น
๘๓๑ วรรค ๑ ถ้าไม่มีเหตุอันควรและชอบด้วยเหตุผล คริสตชนต้องไม่เขียนอะไรลงในหนังสือพิมพ์ นิตยสารหรือวารสาร ซึ่งชอบโจมตีพระศาสนจักรคาทอลิกหรือศีลธรรมอันดีอย่างเปิดเผย
ส่วนสมณะและสมาชิกสถาบันนักพรตจะเขียนได้ก็ต่อเมื่อได้รับอนุญาตจากผู้ใหญ่ผู้มีอำนาจท้องถิ่นเท่านั้น
วรรค ๒ เป็นหน้าที่ของสภาพระสังฆราช ที่จะวางกฎเกณฑ์เกี่ยวกับเงื่อนไขที่จำเป็นเพื่ออนุญาตให้สมณะหรือสมาชิกคณะนักพรตมีส่วนในการถกปัญหาทางวิทยุหรือโทรทัศน์
ซึ่งเกี่ยวข้องกับคำสอนคาทอลิกหรือศีลธรรม
๘๓๒ สมาชิกของคณะสถาบันนักพรต จะพิมพ์ข้อเขียนเกี่ยวกับปัญหาศาสนาหรือศีลธรรม ยังต้องได้รับอนุญาตจากอธิการใหญ่ของตนตามกฎเกณฑ์ของธรรมนูญก่อนด้วย
|
