หมวด ๑ บ้านนักพรต การตั้งและการยุบ

Can. 608 A religious community must live in a house legitimately constituted under the authourity of the superior designated according to the norm of law; each house is to have at least an oratory in which the Eucharist is celebrated and reserved so that it truly is the center of the community.

Can. 609 $1. Houses of a religious institute are erected by the competent authority according to the constitutions with the previous written consent of the diocesan bishop.

$2. In order to erect a monastery of nuns the permission of the Apostolic See is also required.

Can. 610 $1. The erection of houses takes place with due regard for their usefulness for the Church and institute and safeguarding those things which are required for the correct living out of the religious life of the members according to the specific purposes and spirit of the institute.

$2. No house is to be erected unless it can be prudently judged that the needs of the members will be suitably provided for.

Can. 611 The consent of the diocesan bishop to erect a religious house of any institute brings with it the right:

1. to lead a life according to its own character and the purposes of the institute;

2. to exercise the works proper to the institute according to the norm of law, with due regard for any conditions attached to the consent;

3. for clerical institutes to have a church, with due regard for the prescription of can. 1215, $3, and to perform sacred ministries, observing what is by law to be observed.

Can. 612 In order that a religious house be converted to apostolic works different from those for which it westablished the consent of the diocesan bishop is required; but this is not so if it is a matter of a change which refers only to internal government and discipline, with due regard for the laws of the foundation.

Can. 613 $1. A religious house of canons regular and monks under the governance and care of its own moderator is autonomous unless the constitutions state otherwise.

$2. A moderator of an autonomous house is by law a major superior.

Can. 614 Monasteries of nuns which are associated with an institute of men maintain their own order of life and governance according to the constitutions. Mutual rights and obligations are to be so defined that the association is spiritually enriching.

Can. 615 An autonomous monastery which has no other major superiobeyond its own moderator and is not associated with any other institute of religious in such a way that the superior of the latter enjoys true power over such a monastery determined by the constitutions is committed to the special vigilance of the diocesan bishop according to the norm of law.

Can. 616 $1. A legitimately erected religious house can be suppressed by the supreme moderator according to the norm of the constitutions after having consulted the diocesan bishop. The proper law of the institute is to provide for the goods of the suppressed house, with due regard for the wills of the founders and donors or for legitimately acquired rights.

$2. The suppression of the only house of an institute pertains to the Holy See, to which is also reserved the right to determine what is to be done in that case with its goods.

$3. The suppression of an autonomous house, such as that described in can. 613, belongs to the general chapter, unless the constitutions state otherwise.

$4. The suppression of an autonomous monastery of nuns pertains to the Apostolic See, with due regard for the prescriptions of the constitutions with regard to its goods.

๖๐๘ หมู่คณะนักพรตต้องอาศัยอยู่ในบ้าน ซึ่งตั้งขึ้นอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ภายใต้อำนาจของอธิการซึ่งได้รับการแต่งตั้งตามกฎเกณฑ์ของกฎหมาย แต่ละบ้านอย่างน้อยควรมีห้องภาวนา      ซึ่งใช้ถวายบูชามิสซาและเก็บศีลมหาสนิท เพื่อเป็นศูนย์กลางของหมู่คณะอย่างแท้จริง

๖๐๙ วรรค ๑ บ้านของสถาบันนักพรตตั้งขึ้นโดยผู้ใหญ่ผู้มีอำนาจตามธรรมนูญของสถาบัน พร้อมกับได้รับการยินยอมเป็นลายลักษณ์อักษรจากพระสังฆราชสังฆมณฑลก่อน

วรรค ๒ เพื่อตั้งอารามนักพรตหญิง    จำเป็นต้องได้รับการอนุมัติจากสันตะสำนักด้วย

๖๑๐ วรรค ๑ ในการตั้งบ้านนักพรตต้องคำนึงถึงประโยชน์ของพระศาสนจักรและของสถาบัน รวมทั้งหลักประกันให้สมาชิกสามารถดำรงชีวิตนักพรตได้อย่างถูกต้องตามจุดมุ่งหมายและจิตตารมณ์เฉพาะของสถาบัน

วรรค ๒ ต้องไม่ตั้งบ้านใดขึ้น เว้นแต่สามารถตัดสินอย่างรอบคอบได้ว่า จะมีการจัดการให้สมาชิกมีสิ่งจำเป็นอย่างเหมาะสม

๖๑๑ คำยินยอมของพระสังฆราชสังฆ-มณฑลให้ตั้งบ้านนักพรต ไม่ว่าของสถาบันใด หมายรวมถึงสิทธิที่จะ

๑. ดำเนินชีวิตตามลักษณะและจุดมุ่งหมายเฉพาะของสถาบัน

๒. ปฏิบัติกิจการที่เป็นงานของสถาบันโดยเฉพาะ ตามกฎเกณฑ์ของกฎหมาย   โดยรักษาเงื่อนไขที่ติดมากับคำยินยอมนั้น

๓. สำหรับสถาบันนักพรตที่เป็นสมณะมีสิทธิ์มีวัด โดยคงไว้ซึ่งมาตรา ๑๒๑๕ วรรค ๓ และมีสิทธิ์ที่จะปฏิบัติศาสนบริการ โดยปฏิบัติสิ่งต้องปฏิบัติตามกฎหมาย

๖๑๒ เพื่อเปลี่ยนบ้านนักพรตให้ปฏิบัติงานแพร่ธรรมที่แตกต่างไปจากงานที่กำหนดไว้เมื่อก่อตั้งบ้านนั้นขึ้นมา จำเป็นต้องขอคำยินยอมจากพระสังฆราชสังฆ-มณฑล แต่ไม่จำเป็นต้องขอหากเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงการปกครองภายในและระเบียบวินัยเท่านั้น ทั้งนี้โดยรักษาไว้ซึ่งกฎหมายของการก่อตั้ง

๖๑๓  วรรค ๑ บ้านนักพรตของบรรดานักพรตภาวนาและของฤาษี ซึ่งอยู่ใต้การปกครองและการดูแลของอธิการคณะของตนเองนั้น เป็นกลุ่มที่ปกครองตนเองอย่างอิสระ เว้นไว้แต่ว่าธรรมนูญกำหนดไว้เป็นอย่างอื่นวรรค ๒ อธิการของบ้านที่ปกครองตนเองอย่างอิสระเป็นอธิการชั้นผู้ใหญ่โดยกฎหมาย

๖๑๔ อารามนักพรตหญิง ซึ่งเป็นภาคีกับสถาบันนักพรตชายนั้น ยังคงรักษาวิธีการดำเนินชีวิตและการปกครองของตนไว้ตามธรรมนูญของสถาบัน สิทธิและพันธะร่วมกันให้กำหนดในลักษณะที่ว่า จากการเป็นภาคีนั้น ยังผลให้เกิดคุณ-ประโยชน์ทางจิตวิญญาณ

๖๑๕ อารามที่ปกครองตนเองอย่างอิสระ ซึ่งไม่มีอธิการชั้นผู้ใหญ่ นอกเหนือไปจากอธิการของตนเอง และไม่ได้ร่วมภาคีกับสถาบันนักบวชอื่นใดในลักษณะที่ว่า อธิการของสถาบันอื่นนั้นมีอำนาจอย่างแท้จริง เหนืออารามที่กล่าวนั้น ตามที่มีกำหนดไว้ในธรรมนูญ ในกรณีเช่นนี้ ให้อารามนั้นอยู่ในความดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษของพระสังฆราชสังฆมณฑล ตามกฎเกณฑ์แห่งกฎหมาย

๖๑๖ วรรค ๑ ตามกฎเกณฑ์ของธรรมนูญ อธิการสูงสุดสามารถยุบบ้านนักพรตที่ก่อตั้งขึ้นโดยชอบ หลังจากได้ปรึกษาพระ-สังฆราชสังฆมณฑลแล้ว กฎหมายเฉพาะของสถาบันจะต้องกำหนดการจัดการทรัพย์สินของบ้านที่ถูกยุบ โดยคำนึงถึง

เจตนารมณ์ของผู้ก่อตั้งหรือผู้บริจาค และสิทธิที่ได้มาโดยชอบวรรค ๒ การยุบบ้านนักพรตของสถาบันที่มีอยู่เพียงบ้านเดียวเป็นสิทธิของสันตะสำนัก ซึ่งมีสิทธิที่จะกำหนดว่าในกรณีเช่นนี้ควรจัดการอย่างไรกับทรัพย์สินของบ้าน

วรรค ๓ การยุบบ้านที่ปกครองตนเองอย่างอิสระ ดังที่ระบุไว้ในมาตรา ๖๑๓ เป็นสิทธิของที่ประชุมใหญ่ของคณะ เว้นไว้แต่ว่าธรรมนูญจะระบุไว้เป็นอย่างอื่น

วรรค ๔ การยุบอารามนักพรตหญิงที่ปกครองตนเองอย่างอิสระ  เป็นสิทธิของสันตะสำนัก โดยต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดแห่งธรรมนูญของสถาบันที่เกี่ยวกับด้วยทรัพย์สิน