|
Can.192 A person is removed from office either by a decree legitimately issued by a competent
authority, with due regard for rights which may have been acquired by contract, or by the law itself according to the norm of can.194
Can.193 $1 A person cannot be removed from an office conferred for an indefinite period of time except for grave reasons and according to the procedure determined by law.
$2 The same holds for the removal of someone from an office conferred for a specified period of time before the term has expired, with due regard for the prescription of
can.624, $3
$3 When, in accord with the prescriptions of law, an office has been conferred on someone at the prudent discretion of a competent authority, that person can be removed from
office for a cause which is, in the judgment of the same authority, considered just.
$4 In order to be effective the decree of removal must be communicated in writing.
Can.194 $1 One is removed from an ecclesiastical office by the law itself:
1.who has lost the clerical state;
2.who has publicly defected from the Catholic faith or from the communion of the Church;
3.a cleric who has attempted marriage even if only civilly.
$2 The removal from office referred to in nn.2 and3 can be enforced only if it is established by the declaration of a competent authority.
Can.195 If a person is removed from an office which is the source of financial support, not by the law itself, but by a decree of the competent authority, this same authority
is to take care such support is seen to for a suitable time, unless it is provided otherwise.
|
๑๙๒. ใครก็ตาม ถูกปลดออกจากตำแหน่งหน้าที่ โดยคำสั่งที่ออกอย่างถูกต้องตามกฎหมาย โดยผู้ใหญ่ผู้มี
อำนาจ โดยคงไว้ซึ่งสิทธิที่อาจได้มาตามหนังสือสัญญา
หรือโดยกฎหมายเองตามกฎเกณฑ์ของมาตรา ๑๙๔
๑๙๓. วรรค ๑ ผู้ที่ได้รับตำแหน่งหน้าที่โดยไม่จำกัดระยะเวลา ไม่สามารถถูกปลดจากตำแหน่งหน้าที่ได้ ยกเว้นมีเหตุผลอันหนักและต้องดำเนินตามกระบวนการที่กฎหมายกำหนด
วรรค ๒ ให้ถือหลักเกณฑ์เดียวกัน ในกรณีที่จะปลดบุคคลที่ได้รับตำแหน่งหน้าที่อันมีเวลากำหนดก่อนครบวาระ โดยคงไว้ซึ่งข้อกำหนดของมาตรา ๖๒๔ วรรค ๓
วรรค ๓ ผู้ที่ได้รับตำแหน่งหน้าที่เพราะดุลยพินิจของผู้ใหญ่ผู้มีอำนาจตามข้อกำหนดของกฎหมาย บุคคลนั้นสามารถถูกปลดออกจากตำแหน่งหน้าที่ได้ด้วยเหตุอันชอบ
ตามการวินิจฉัยของผู้มีอำนาจคนเดียวกัน
วรรค ๔ คำสั่งปลดออก มีผลต่อเมื่อมีการแจ้งให้ทราบเป็นลายลักษณ์อักษร
๑๙๔. วรรค ๑ ให้ถือว่าบุคคลต่อไปนี้ถูกปลดออกจากตำแหน่งหน้าที่ในพระศาสนจักรโดยกฎหมายเอง
๑.ผู้ที่สูญเสียสถานภาพสมณะ
๒.ผู้ที่ละทิ้งความเชื่อคาทอลิกหรือแยกตัวออกจากสหพันธ์ของพระศาสนจักรอย่างเปิดเผย
๓.สมณะที่ฝืนแต่งงาน แม้เพียงตามกฎหมายบ้านเมืองก็ตาม
วรรค ๒ การปลดออกจากตำแหน่งหน้าที่ ที่กล่าวถึงใน ๒ และ ๓ จะบังคับได้ก็ต่อเมื่อปรากฎชัดแจ้งจากการประกาศของผู้ใหญ่ผู้มีอำนาจเท่านั้น
๑๙๕. หากบุคคลที่ถูกปลดออกจากตำแหน่งหน้าที่อันเป็นแหล่งที่มาของค่าครองชีพ โดยที่มิได้เป็นการปลดออกด้วยตัวบทกฎหมายเอง แต่เป็นการปลดออกตามคำสั่งของผู้ใหญ่ผู้มีอำนาจ
ผู้มีอำนาจนั้นจะต้องจัดให้มีค่าครองชีพสำหรับระยะเวลาอันควร เว้นแต่จะมีการจัดการไว้เป็นอย่างอื่น
|
