ลักษณะ ๗ นิติกรรม

Can. 124 $1 For the validity of a juridic  act  it  is  required that it beplaced by a person capable of placing it, and that it include those elements which essentially constitute it as well as the formalities and requisites imposed by law for the validity of the act.otherwise it is valid, unless the law makes some other provision. However, an act placed out of ignorance or error can be the occasion for a recissory action in accord with the norm of law.

Can.127 $1 When the law determines that in order to place certain acts a superior requires the consent or counsel of a college or group of persons, the college or group must be convoked according to the norm of can. 166, unless particular or proper law provides otherwise when counsel only is to be sought; however, for such acts to be valid it is required that the consent of an absolute majority of those present be obtained or that the counsel of all who are present be sought.

$2 When the law determines that a superior in order to place certain acts requires the consent or the counsel of certain persons as individuals:

2.1 if consent is required, the action of the superior is invalid if the superior does not seek the consent of those  persons or acts

2.2 if counsel is required, the action of the superior is invalid if the superior does not listen to those persons; although in no way obliged to accede to their recommendation, even if it be unanimous, nevertheless the superior should not act contrary to it, especially when there is a consensus, unless there be a reason which,

$3 All whose consent or counsel is required are obliged to offer their opinion sincerely and, if the seriousness of the matter requires it, to observe secrecy sedulously, and this obligation can be insisted upon by the superior.

Can.128 Anyone who unlawfully inflicts damage upon someone by a juridic act, or indeed by any other act placed with malice or culpability, is obliged to compensate for the damage inflicted.

๑๒๔. วรรค ๑ นิติกรรมจะถูกต้องตามกฎหมายก็ต่อเมื่อกระทำโดยผู้มีความสามารถทำนิติกรรมได้ และนิติกรรมนั้นต้องรวมองค์ประกอบต่างๆ ที่จำเป็นในการทำนิติกรรม เช่นเดียวกันต้องรวมพิธีการและสิ่งจำเป็นที่กฎหมายกำหนดเพื่อความถูกต้องของนิติกรรม

วรรค ๒ นิติกรรมที่กระทำอย่างถูกต้องตามองค์ประกอบภายนอกให้สันนิษฐานว่า มีผลตามกฎหมาย

๑๒๕. วรรค ๑ การกระทำของบุคคลที่กระทำขึ้นเพราะถูกบังคับจากภายนอกโดยไม่อาจขัดขืนได้ให้ถือว่ายังไม่มีการกระทำ

วรรค ๒ การกระทำที่กระทำขึ้น เพราะความหวาดกลัวอย่างมาก ซึ่งเกิดจากการข่มขู่อย่างอยุติธรรมหรือเพราะการฉ้อฉลถือว่ามีผลตามกฎหมาย เว้นไว้แต่ว่า กฎหมายระบุไว้เป็นอย่างอื่น แต่การกระทำนั้นเพิกถอนได้ โดยการตัดสินของผู้พิพากษา เมื่อมีการยื่นคำร้องจากผู้เสียหายหรือจากผู้สืบทอดตามกฎหมายของผู้เสียหายหรือจากผู้มีหน้าที่ (ex officio)

๑๒๖. การกระทำที่กระทำขึ้น เพราะความเขลาหรือความหลงผิดที่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบสำคัญที่เป็นแก่นแท้ของการกระทำนั้น หรือที่เป็นเงื่อนไขที่ขาดเสียมิได้ (sine qua non) ถือเป็นโมฆะ มิฉะนั้น ถือว่าถูกต้องตามกฎหมาย เว้นไว้แต่ว่า กฎหมายระบุไว้เป็นอย่างอื่น อย่างไรก็ตามการกระทำที่กระทำขึ้นเพราะความเขลา หรือความหลงผิดเป็นโอกาสให้เพิกถอนได้ตามกฎเกณฑ์ของกฎหมาย

๑๒๗. วรรค ๑ เมื่อกฎหมายกำหนดให้การกระทำบางอย่างที่ผู้ใหญ่ต้องขอความเห็นชอบหรือคำแนะนำของคณะหรือกลุ่มบุคคลก่อน ก็ต้องเรียกประชุมคณะหรือกลุ่มบุคคลตามกฎเกณฑ์ของมาตรา ๑๖๖, เว้นไว้แต่ว่า ในกรณีที่ต้องขอคำแนะนำเท่านั้น กฎหมายเฉพาะถิ่นหรือกฎหมายพิเศษกำหนดไว้เป็นอย่างอื่น อย่างไรก็ตาม การกระทำดังกล่าวจะถูกต้องตามกฎหมาย ต่อเมื่อมีความเห็นชอบโดยเสียงเกินกึ่งหนึ่งของผู้เข้าประชุม หรือขอความเห็นของผู้เข้าประชุมทั้งหมด

วรรค ๒ เมื่อกฎหมายกำหนดให้ผู้ใหญ่ เพื่อที่จะกระทำการบางอย่างต้องได้รับความเห็นชอบ หรือคำแนะนำของบุคคลบางคนเป็นรายบุคคล ดังต่อไปนี้

๒.๑ ถ้าต้องรับความเห็นชอบให้ถือว่าการกระทำของผู้ใหญ่เป็นโมฆะ หากผู้ใหญ่ผู้นั้นมิได้ขอความเห็นชอบจากบุคคลเหล่านั้น       หรือ

กระทำตรงข้ามกับความเห็นของบุคคลเหล่านั้นหรือบุคคลใดบุคคลหนึ่ง

๒.๒ ถ้าต้องขอคำแนะนำให้ถือว่าการทำของผู้ใหญ่เป็นโมฆะ หากผู้ใหญ่ไม่ฟังคำแนะนำจากบุคคลเหล่านั้นถึงแม้ว่าไม่มีข้อผูกมัดให้ถือตามคำแนะนำของเขาเหล่านั้น แม้จะมีคำแนะนำเป็นเอกฉันท์ก็ตาม กระนั้นก็ดี ผู้ใหญ่ไม่ควรกระทำตรงข้ามกับคำแนะนำ เป็นต้น เมื่อมีความเห็นพ้องต้องกัน เว้นไว้แต่ว่ามีเหตุผลที่เหนือกว่าตามการตัดสินของผู้ใหญ่

วรรค ๓ ทุกคนที่ต้องให้ความเห็นชอบหรือคำแนะนำ มีหน้าที่ต้องให้ความเห็นอย่างจริงใจ และหากเป็นเรื่องสำคัญต้องรักษาความลับอย่างรอบคอบ และผู้ใหญ่สามารถเรียกร้องให้ถือความลับนั้น

๑๒๘. ผู้ใดก็ตามที่ทำนิติกรรม อันก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นโดยผิดกฎหมายหรือกระทำการอื่นใดโดยมีเจตนาร้ายหรือทำผิดต่อผู้อื่น ต้องชดเชยความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้น