ขอบคุณข้อมูลจากเว็บไซต์ของบ้านเณรยอแซฟ

         บ้านเณรแห่งแรกในประไทยตั้งขึ้นเมื่อปีพ.ศ. 2209 ที่กรุงศรีอยุธยา โดยพระสังฆราชลังแบนต์ เดอลาม็อต ท่านได้ให้ชื่อบ้านเณรนั้นว่า "บ้านเณรนักบุญยอแซฟ" ต่อมาในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2308 ได้ย้ายไปอยู่ที่จันทบุรี เพราะภัยสงครามจากพม่า และในเดือนธันวาคมปีเดียวกัน   จึงได้ย้ายไปตั้งที่ฮอนดัตในเวียดนาม  ภายหลังในเดือน ธันวาคม พ.ศ. 2312 จึงได้ย้ายไปตั้งที่วีรัมปัตนัมในอินเดีย และในที่สุดได้ปิดลงชั่วคราว เมื่อปลายปี พ.ศ. 2326 จึงเปิดดำเนินการอีกครั้งหนึ่งที่ปีนัง  

 ในขณะที่บ้านเณรได้ย้ายไปตั้งอยู่นอกประเทศไทยแล้วนั้น พระสังฆราชเลอบองได้ตระหนักถึงความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้อง มีบ้านเณรในประเทศไทยต่อไป ดังนั้นประมาณปี พ.ศ. 2313 ท่านจึงมอบหมายให้คุณพ่อการ์โนลต์ ตั้งบ้านเณรแห่งใหม่ขึ้น ต่อมาในปี พ.ศ. 2315 บ้านเณรแห่งใหม่จึงเกิดขึ้นที่กรุงเทพฯ เรียกว่า "บ้านเณรซางตาครู้ส" และภายหลังเมื่อคุณพ่อการ์โนลต์ได้รับแต่งตั้งเป็นพระสังฆราชในปี พ.ศ. 2330 แล้ว ท่านก็ได้พยายามรวบรวมเณรจากบ้านเณรที่ตะกั่วทุ่งและจันทบุรีเข้ากับบ้านเณรซางตาครู้ส ซึ่งสำเร็จในปี พ.ศ. 2337 บ้านเณรซางตาครู้สในเวลานั้นเป็นทั้งบ้านเณรใหญ่และบ้านเณรเล็ก
  
       ต่อมาในปี พ.ศ. 2365 บ้านเณรซางตาครู้สได้ย้ายไปตั้งสถานที่ใกล้ ๆ กับวัดอัสสัมชัญ ที่เพิ่งสร้างเสร็จในปีเดียวกัน โดยพระสังฆราชฟลอรังส์ (เริ่มย้ายในปี พ.ศ. 2363 และสถานที่ดังกล่าวเป็นที่ตั้งของโรงเรียนอัสสัมชัญบางรักในปัจจุบัน) เรียกบ้านเณรแห่งนี้ว่า "บ้านเณรอัสสัมชัญ"

       ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2415  ก็ได้ย้ายไปตั้งที่บางช้าง  เรียกว่า "บ้านเณรพระหฤทัยแห่งพระเยซู" ในปี พ.ศ. 2416 บ้านเณรแห่งนี้ ได้เริ่มส่งเณร ใหญ่ไปศึกษาปรัชญาและเทววิทยาที่ปีนัง ส่วนเณรใหญ่บางคนที่ได้ศึกษาปรัชญาและเทววิทยาไปบ้างแล้ว ก็ให้ศึกษาที่บ้านเณรบางช้างไปจนจบ ดังนั้นเมื่อถึงปี พ.ศ. 2462 บ้านเณรบ้างช้าง ซึ่งแต่เดิมนั้นเป็นทั้ง บ้านเณรใหญ่และบ้านเณรเล็กจึงมีสภาพเป็นบ้านเณรเล็กเท่านั้น 
 
       และในที่สุดเมื่อปี พ.ศ. 2477 จึงย้ายบ้านเณรไปตั้งที่ศรีราชา ซึ่งขณะนั้นยังคง เป็นเขตปกครองของมิสซังกรุงเทพฯ (ต่อมาในปี พ.ศ. 2487 จึงมีการแยกมิสซังจันทบุรีออกจากมิสซังกรุงเทพฯ ดังนั้นบ้านเณรศรีราชาจึงอยู่ในเขตมิสซังจันบุรีตั้งแต่นั้นมา) บ้านเณรได้ให้การศึกษาอบรมแก่เณร 2 มิสซัง ได้แก่ มิสซังกรุงเทพฯ และ มิสซังลาว

       โดยเหตุที่จำนวนเณรเพิ่มมากขึ้นทุกปี และบ้านเณรตั้งอยู่ในเขตมิสซังจันบุรี ดังนั้นในวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2507 ฯพณฯหลุยส์โซแรง ซึ่งเป็นพระสังฆราชมิสซังกรุงเทพฯ จึงได้มอบหมายให้ ฯพณฯยอแซฟนิตโย (ยวง เคียมสูน) ซึ่งเป็นพระสังฆราชผู้ช่วยในเวลานั้น ดำเนินการก่อสร้างบ้านเณรแห่งใหม่ของมิสซังกรุงเทพฯขึ้น บ้านเณรแห่งใหม่นี้ได้รับชื่อว่า "สามเณรลาลัยนักบุญยอแซฟ" ที่ใช้ชื่อนี้ก็เพื่อให้เป็นชื่อเดียวกันกับ บ้านเณรแห่งแรกของมิสซังกรุงสยาม เมื่อ 300 กว่าปีก่อนที่กรุงศรีอยุธยา