พระสังฆราชคริสตชนได้รับการต้อนรับจากข้าราชสำนักแห่งอาณาจักร และได้รับความเคารพนับถืออย่างมาก เวลานี้พระสังฆราชได้รับเกียรติเท่ากับสมาชิกสภาสูงแห่งกรุงโรมและเป็นผู้สูงศักดิ์ ในไม่ช้าบรรดาพระสังฆราชก็ได้รับอนุญาติให้ทำหน้าที่ในฐานะผู้พิพากษา
แม้ในคดีที่ไม่เกี่ยวกับพระศาสนจักรด้วย การเผยแผ่ความเชื่อคริสตชนเป็นงานที่สำคัญที่สุด ภายในหนึ่งศตวรรษ จากค.ศ.300-400 คริสต์ศาสนาเป็นศาสนาของคนส่วนใหญ่ในอาณาจักร กลุ่มคริสตชนทุกกลุ่มมีส่วนร่วมในงานนี้ นำโดยบรรดาพระสังฆราชท้องถิ่นและบรรดาพระสงฆ์ ซึ่งบัดนี้กำลังเริ่มปรากฏให้เห็นในภาคตะวันออก กลุ่มคริสตชนใหม่ๆ ถูกจัดตั้งขึ้นเป็นพระศาสจักรท้องถิ่นภายใต้การนำของพระสังฆราช ดังนั้นทั้งในเมืองและชนบทรอบๆ
ก็เป็นคริสตชนเพิ่มมากขึ้น นักเทศน์และมิชชันนารีออกไปเผยแผ่พระวรสารในชนบทห่างไกลมากขึ้น ตามธรรมเนียมโบราณ นักบวชและพระสังฆราช บ่อยๆ จะได้รับการเสนอชื่อโดยกลุ่มคริสตชนทั้งหมด บรรดาคริสตชนฆราวาสจะแสดงการเห็นด้วยยอมรับด้วยการโห่ร้องเสมอๆ การขยายตัวนี้ได้สร้างปัญหาใหม่เกิดขึ้น ในช่วงระหว่างการเบียดเบียน คนที่กลับใจอย่างแท้จริงเท่านั้นจะเข้ามาในพระศาสนจักร แต่เวลานี้ประชาชนมากมายเข้ามาเป็นคริสตชน
เพียงเพราะว่าจักรพรรดิชื่นชอบคริสต์ศาสนา หรือเพราะดูเหมือนว่าทุกๆ คนเป็นกันอย่างนั้น เพื่อแก้ปัญหานี้ พระศาสนจักรเริ่มเอาใจใส่และให้ความสนใจมากขึ้นต่อการอบรมคริสตชนใหม่ และพระศาสนจักรยังเอาใจใส่เพิ่มขึ้นในการฟื้นฟูปรับปรุงเรื่องพิธีกรรมและเรื่องศีลศักดิ์สิทธิ์ด้วย |