การจำศีลอดอาหารและการทำกิจการดี เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคริสตชนในยุคแรกๆ ในเรื่องราวอริสตอสและเพื่อนของเขาเรื่องนี้ พวกเขาโต้นเถียงกันเรื่องการจำศีลอดอาหาร เป็นเหมือนการใช้โทษบาปและการสรรเสริญพระเจ้า

เช้าวันหนึ่ง อริสตอสและอเโอดาตุสไปกับกลุ่มคนงานเพื่อช่วยกันเก็บเกี่ยวต้นปาปีรัสที่ขึ้นอยู่ตามริมฝั่งแม่น้ำไนล์ ในเวลาอาหารกลางวัน คนงานหยุดพักผ่อนและทานอาหารกัน แต่ในวันนี้อริสตอสและอเดโอดาตุสไม่ท่านอาหาร เพราะมันเป็นวันศุกร์ และพวกเขากำลังจำศีลอดอาหาร มันเป็นวิธีที่พวกเขาจะทำกิจใช้โทษบาปและสรรเสริญพระเจ้า

เพื่อนสองคนนี้ เร่งรีบไปบ้านของเพื่อนคริสตชนคนหนึ่งที่กำลังป่วย

"มันเป็นการดีสำหรับคุณ ที่มาเยี่ยมฉัน" ชายคนนั้นพูด ขณะที่กำลังเตรียมถ้วยใส่ซุป "ยกโทษให้ฉันด้วย สำหรับการทานอาหารในวันนี้"

"คุณเจ็บป่วย คุณต้องการอาหารเพื่อสุขภาพร่างกายของคุณ" อริสตอสตอบ

"ในพระคัมภีร์บอกว่า มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง มีเวลาสำหรับการจำศีลอดอาหารและเวลาสำหรับรับประทานอาหาร"

"ทุกคนกำลังภาวนาเพื่อคุณจะได้มีสุขภาพดีอีกครั้ง" อเดโอดาตุสกล่าว

"นั่นเป็นความใจดีของพวกเขา" ชายคนป่วยกล่าวตอบ เมื่อมองดูผู้มาเยี่ยมเขาจึงถามว่า "คนงานคนอื่นๆ พูดกันว่าอย่างไร เมื่อคุณไม่ทานอาหารกับพวกเขา"

"พวกเขาไม่ได้สังเกตสิ่งที่เราทำ" อเดโอดาตุสตอบ

"การอดอาหารเป็นเรื่องส่วนตัว" อริสตอสอธิบาย "มันสอนเราให้เป็นคนสุภาพถ่อมตน ฉันได้เรียนรู้ว่า ฉันสามารถเลิกบางสิ่งบางอย่างที่ฉันคิดว่า ฉันไม่สามารถทำได้"

อริสตอสจำได้ว่า การจำศีลอดอาหารเป็นการทำกิจใช้โทษบาปของเขา และเขายังระลึกถึงวันเวลาที่เขาเป็นคริสตังสำรอง เมื่อเขาและคริสตังสำรองจำศีลอดอาหารก่อนที่จะรับศีลล้างบาป

อริสตอสก้มตัวลงข้างชายผู้ป่วย "ฉันภาวนาให้คุณมีสุขภาพดีก่อนวันปัสกา แล้วพวกเราจะจำศีลอดอาหารด้วยกัน ในวันเหล่านั้นซึ่งระลึกการรับทรมานของพระเยซูเจ้า"

"ก่อนวันปัสกา พวกเราจะสิ้นสุดการจำศีลอดอาหารและฉลองการกลับคืนพระชนมชีพของพระองค์" อเดโอดาตุสตอบ แล้วนั้นเขาและอริสตอสก็จบการเยี่ยมเยียนและกลับไปตัดต้นปาปีรัสกับเพื่อนๆ คนงานต่อไป