อิกญาซีโอถูกคนต่างศาสนาปรักปรำ และถูกตัดสินประหารชีวิตหลังจากการพิจารณาคดี ท่านเดินทางไปกรุงโรมภายใต้การควบคุม การประหารชีวิตเกิดขึ้นหลังจากการเดินทางครั้งสำคัญ ตลอดการเดินทางท่านให้คำแนะนำ และให้กำลังใจกลุ่มคริสตชนจำนวนมาก ชื่อเสียงของอิกญาซีโอกระจายไปทั่ว ไม่เฉพาะแต่ในเมืองอันทิโอกเท่านั้น แต่ในส่วนอื่นๆ ของแคว้นอาเซียน้อยด้วย คนต่างศาสนาก็รู้จักท่านเช่นกัน
พวกเขามองว่าท่านเป็นเสมือนเสาหลักที่สำคัญของพระศาสนจักร ซึ่งพวกเขาหวังจะทำลายพระศาสนจักรด้วยการกำจัดท่านนั่นเอง ท่านถูกปรักปรำและหลังจากการพิจารณาคดีอย่างรวดเร็ว ท่านถูกตัดสินประหารชีวิต ผู้พิพากษาตัดสินให้ประหารชีวิตท่านที่กรุงโรม ดังนั้นท่านจึงถูกส่งตัวไปกรุงโรมภายใต้การควบคุมของทหารสองคน ข่าวการเดินทางของท่านกระจายไปอย่างรวดเร็ว ตลอดเส้นทางไปกรุงโรม
คริสตชนจำนวนมากรวมตัวกันเพื่อมาดูและฟังพระสังฆราชที่กล้าหาญของพวกเขา ท่านปลอบโยนและให้กำลังใจแก่พวกเขาทุกคน เมื่ออิกญาซีโอมาถึงเมืองสเมอร์นา ได้พบกับโปลีการ์ป บุคคลสำคัญอีกคนหนึ่งในพระศาสนจักรสมัยแรก ทั้งสองเป็นมิตรและเพื่อนร่วมความเชื่อ ได้ช่วยกันกระตุ้นให้คริสตชนมีความซื่อสัตย์ต่อพระเยซูเจ้าและความรักของพระองค์ สถานการณ์ของพระศาสนจักรไม่ค่อยดีนัก เพราะเป็นช่วงเวลาของการเบียดเบียน
แต่ไม่มีเหตุผลที่จะหมดความหวังในพระเจ้า พระเยซูเจ้าไม่เคยละทิ้งผู้ที่ติดตามพระองค์ ความคิดเช่นนี้เป็นความสุขและเป็นการปลอบโยนที่ยิ่งใหญ่ อิกญาซีโอตกลงใจจะแบ่งปันความคิดนี้ให้แก่บรรดาคริสตชน ดังนั้นจากเมืองสเมอร์นา ท่านเขียนจดหมายถึงกลุ่มคริสตชนมากมาย บอกว่า ท่านมีความสุขมากกว่าความทุกข์ในเรื่องความตายที่กำลังมาถึง เพราะในไม่ช้าท่านจะไปอยู่กับพระเยซูเจ้า จดหมายฉบับหนึ่งส่งถึงคริสตชนที่กรุงโรมโดยเฉพาะ ท่านเป็นคนแรกที่เขียนถึงพระศาสนจักรที่กรุงโรม ชี้ให้เห็นว่า ด้วยเหตุที่กรุงโรมมีอำนาจสูงสุด
ต้องสร้างความสัมพันธ์ ความรัก ความเป็นหนึ่งเดียวกันของพระศาสนจักรท้องถิ่นทั้งหมด ข้อเขียนนี้เป็นเหมือนพินัยกรรมและความตั้งใจสุดท้าย อิกญาซีโอกระตุ้น คริสตชนและผู้นำที่กรุงโรมให้เฝ้าระวังความเชื่อของพระศาสนจักรทั้งหมด และท่านได้ชมเชยพวกเขา ท่านยังบอกคริสตชนที่กรุงโรมว่า ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับตัวท่าน และไม่ต้องเข้าไปแทรกแซงผู้มีอำนาจโรมัน
เพื่อเป็นประโยชน์สำหรับท่าน ท่านเขียนว่า มันน่าพิศวงที่จะเป็น "ดวงอาทิตย์ที่กำลังตกในหนทางที่นำไปสู่พระเจ้า" ท่านเกรงว่าความปรารถนาดีของคริสตชนที่โรม จะเป็นการขัดขวางโอกาสของท่านไม่ให้ได้พบพระเจ้า "เหมือนเมล็ดข้าวที่ต้องโม่เพื่อทำขนมปัง ดังนั้นท่านปรารถนาที่จะถูกถวายบูชา เพื่อจะได้เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า" จากเมืองสเมอร์นา ท่านได้เดินทางไปถึงโตรอัส
ที่นี่ท่านเขียนจดหมายอีกหลายฉบับ และหนึ่งในนั้นท่านเขียนถึงโปลีการ์ป ในที่สุดท่านถูกนำตัวไปถึงกรุงโรม และถูกนำตัวไปให้สัตว์ร้าย แบบอย่างจิตใจที่ยิ่งใหญ่ของพระสังฆราชองค์นี้บรรเทาใจคริสตชนเป็นจำนวนมาก เราระลึกถึงอิกญาซีโอ ในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ | 
