ในปาเลสไตน์ พระเยซูเจ้าทรงเดินทางกับพวกอัครสาวกจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง  พระองค์ประกาศการเริ่มต้นของยุคใหม่สำหรับทุกคน

พระองค์ทรงเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ ในปาเลสไตน์และประกาศการเริ่มต้นของยุคใหม่ ซึ่งพระองค์ทรงอธิบายพระอาณาจักรของพระเป็นเจ้า ทุกๆ คนสามารถเป็นเจ้าของได้ แม้แต่คนบาปหรือคนที่หลงผิดไป เพื่อที่จะทำให้ข่าวดีของพระองค์ชัดเจน พระองค์ทรงเล่าเรื่องเปรียบเทียบเรื่องหนึ่ง

ชายผู้หนึ่งมีบุตรสองคน บุตรคนเล็กพูดกับบิดาว่า 'พ่อครับ โปรดให้ทรัพย์สมบัติส่วนที่เป็นมรดกแก่ลูกเถิด' บิดาก็แบ่งทรัพย์สมบัติให้แก่ลูกทั้งสองคน ต่อมาไม่นาน บุตรคนเล็กรวบรวมทุกสิ่งที่มีแล้วเดินทางไปยังประเทศห่างไกล ที่นั่นเขาประพฤติเสเพล ผลาญเงินทองจนหมดสิ้น เมื่อเขาหมดตัว ก็เกิดกันดารอาหารอย่างหนักทั่วแถบนั้น และเขาเริ่มขัดสน จึงไปรับจ้างอยู่กับชาวเมืองคนหนึ่ง คนนั้นใช้เขาไปเลี้ยงหมูในทุ่งนา เขาอยากกินฝักถั่วที่หมูกินเพื่อระงับความหิว แต่ไม่มีใครให้ เขาจึงรู้สำนึกและคิดว่า คนรับใช้ของพ่อฉันมีอาหารกินอุดมสมบูรณ์ ส่วนฉันอยู่ที่นี่ หิวจะตายอยู่แล้ว ฉันจะกลับไปหาพ่อ พูดกับพ่อว่า 'พ่อครับ ลูกทำบาปผิดต่อสวรรค์และต่อพ่อ ลูกไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีก โปรดนับว่าลูกเป็นผู้รับใช้คนหนึ่งของพ่อเถิด' เขาก็กลับไปหาบิดา ขณะที่เขายังอยู่ไกล บดามองเห็นเขา รู้สึกสงสาร จึงวิ่งไปสวมกอดและจูบเขา (ลก 15:11-20)

พระเยซูเจ้าพยายามบอกว่าพระเจ้าเปรียบเสมือนบิดา ที่ต้อนรับผู้ต้องการกลับมาหาพระองค์ด้วยความรักและความเมตตา แม้ว่าจะทำความผิดมากมาย

สิ่งที่พระเยซูเจ้าบอกเราเรียกว่า คำสั่งสอน พระวรสาร ซึ่งทั้งสองคำต่างหมายถึงข่าวดีนั่นเอง ข่าวดีของพระเยซูเจ้าประกาศว่าพระเป็นเจ้าทรงรักและทรงต้อนรับทุกคนที่กลับมาหาพระองค์ พระเยซูเจ้าทรงมีข้อเรียกร้องสำหรับผู้ที่ต้องการติดตามพระองค์ด้วย นั่นคือ

ไม่เพียงพอที่จะรักพระเจ้า ผู้นั้นจะต้องรักพระเจ้าด้วยสุดดวงใจและสุดสติปัญญา

ไม่เพียงพอที่จะรักเพื่อนพี่น้อง ผู้นั้นจะต้องรักเพื่อนมนุษย์ทุกคน แม้คนที่เป็นศัตรู

ไม่เพียงพอที่จะทำตามกฎเกณฑ์ ผู้นั้นจะต้องปฏิบัติด้วยใจบริสุทธิ์และท่าทีที่ถูกต้องด้วย

ชายคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ทูลถามว่า 'พระอาจารย์ ข้าพเจ้าต้องทำความดีอะไรเพื่อจะมีชีวิตนิรันดร' พระองค์ตรัสกับเขาว่า 'เหตุใดจึงถามเราถึงความดี ผู้ทรงความดีมีแต่ผู้เดียวเท่านั้น ถ้าท่านอยากเข้าสู่ชีวิตนิรันดร ก็จงปฏิบัติตามบทบัญญัติเถิด' เขาทูลถามว่า 'บทบัญญัติข้อใด' พระเยซูเจ้าตอบว่า 'อย่าฆ่าคน อย่าล่วงประเวณี อย่าลักขโมย อย่าเป็นพยานเท็จ จงนับถือบิดามารดา จงรักผู้อื่นเหมือนรักตนเอง' ชายหนุ่มผู้นั้นทูลถามว่า 'ข้าพเจ้าปฏิบัติตามบทบัญญัติเหล่านี้ทุกข้อแล้ว ยังขาดอะไรอีกหรือ' พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า 'ถ้าท่านอยากเป็นคนดีอย่างสมบูรณ์ จงไปขายทุกสิ่งที่มี มอบเงินให้คนยากจน และท่านจะมีขุมทรัพย์ในสวรรค์ แล้วจงติดตามเรามาเถิด' เมื่อได้ยินพระวาจานี้ ชายหนุ่มผู้นั้นจากไปด้วยความเป็นทุกข์ เพราะเขามีทรัพย์สมบัติมากมาย (มธ 19:16-22)

พระเยซูเจ้า ทรงต้องการให้บุคคลที่ปรารถนาเป็นศิษย์ของพระองค์ เสียสละสิ่งต่างๆ เหล่านั้น