สภาซันเฮดรินเป็นการประชุมบรรดาผู้นำของประชาชนชาวยิว มีการประชุมหลายครั้งในหนึ่งปี  หรือเมื่อไรก็ตามที่สมาชิกคนสำคัญเรียกให้มีการประชุม สมาชิกสภาซันเฮดรินจะประชุมกันในห้องหนึ่งที่พระวิหารหรือที่ศาลาธรรม ซึ่งเป็นสถานที่สำหรับสวดภาวนาและนมัสการของชาวยิว เพื่อตัดสินใจเรื่องที่สำคัญเกี่ยวกับเรื่องศาสนา เกี่ยวกับการรักษากฎหมายของชาวยิว หรือชีวิตของพลเมือง สภานี้มีอยู่ในทุกเมืองหลักๆ ของปาเลสไตน์ แต่สภาซัดเฮดรินที่กรุงเยรูซาเล็มสำคัญที่สุดเพราะเป็นเมืองหลวง

สภาซันเฮดรินที่กรุงเยรูซาเล็ม  เป็นเหมือนสภานิติบัญญัติหรือรัฐสภา ทำการตัดสินใจในเรื่องสำคัญไม่ใช่เฉพาะสำหรับกรุงเยรูซาเล็มเท่านั้น แต่สำหรับแคว้นทั้งหมด สภาซันเฮดรินประกอบด้วยสมาชิก 71 คน ที่จะประชุมกันในห้องโถงทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของพระวิหาร สมาชิก 71 คนนี้มาจากสามกลุ่มคือ สมณะ ธรรมาจารย์ และผู้อาวุโส

สมณะ ดำรงตำแหน่งสำคัญเสมอในประวัติศาสตร์ของชาวอิสราเอล พวกเขามีอำนาจเหนือศาสนบริกรในพระวิหาร ตามกฎหมายของชาวยิว สมณะมีหน้าที่อธิบายพระคัมภีร์ให้แก่ประชาชน ผู้นำของสมณะคือ มหาสมณะ ผู้เป็นหัวหน้าของประชาชนชาวยิวทั้งหมดด้วย ไม่ใช่สมณะทั้งหมดเป็นสมาชิกของสภาซันเฮดริน  แน่นอน มีเพียงมหาสมณะและผู้อยู่ในตำแหน่งก่อนหน้าเขา ซึ่งบ่อยครั้งพวกหลังนี้มีอำนาจมากกว่ามหาสมณะที่ดำรงตำแหน่งในเวลานั้น

ธรรมาจารย์ มีอิทธิพลมากในสมัยของพระเยซูเจ้า เป็นชาวยิวที่มีความรู้ ซึ่งทีละเล็กทีละน้อยได้รับหน้าที่ต่อจากสมณะในการอธิบายกฎหมาย หลังจากผ่านการฝึกฝนอบรมอันยาวนานซึ่งใช้เวลาหลายปี ธรรมาจารย์คนหนึ่งได้รับสิทธิในการสอนกฎหมายยิว แก้ปัญหาและโต้แย้งเกี่ยวกับกฎหมาย ดังนั้นธรรมาจารย์จึงกลายเป็นกลุ่มคนที่มีอำนาจต่อประชาชนอย่างมากด้วยการใช้อำนาจเหนือกฎหมายยิว เฉพาะธรรมจารย์บางคนเท่านั้นที่ถือว่าโดดเด่น อันเนื่องมาจากความรู้หรือความสัมพันธ์ทางครอบครัว ซึ่งทำให้สามารถเป็นสมาชิกของสภาซันเฮดรินได้ บ่อยครั้งทีเดียวพระเยซูเจ้าใช้ถ้อยคำที่รุนแรงกับธรรมาจารย์ที่ลืมไปว่า กฎหมายมีเจตนาเพื่อช่วยประชาชนให้เจริญชีวิตความเชื่อในพระเจ้า

ผู้อาวุโส คือ บรรดาเจ้าของที่ดินและพ่อค้าที่มีฐานะร่ำรวย เป็นหัวหน้าของตระกูลใหญ่  การได้รับเลือกเข้าไปในสภาซันเฮดรินยังหมายถึงความสำเร็จในชีวิตสังคมชาวยิวด้วย

เราได้ยินการกล่าวถึงสภาซันเฮดรินในเรื่องพระเยซูเจ้าและอัครสาวกอยู่บ่อยๆ  ซันเฮดรินเป็นการประชุมของบรรดาผู้นำของชาวยิวที่ ประกอบด้วยบรรดาสมณะ ธรรมาจารย์และผู้ที่มีฐานะร่ำรวยที่เรียกว่า ผู้อาวุโส