พระเยซูเจ้าต่อหน้าปิลาต

11ขณะนั้น พระเยซูเจ้าประทับยืนอยู่ต่อหน้าผู้ว่าราชการ ผู้ว่าราชการจึงถามพระองค์ว่า 'ท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิวหรือ?' พระเยซูเจ้าทรงตอบว่า 'ท่านพูดเองนะ'

12แต่เมื่อบรรดาหัวหน้าสมณะและผู้อาวุโสกล่าวหาพระองค์ พระองค์มิได้ทรงตอบอะไร

13ปิลาตจึงถามพระองค์ว่า 'ท่านไม่ได้ยินเขากล่าวหาท่านหลายประการทีเดียวหรือ?'

14แต่พระองค์มิได้ตรัสตอบประการใด ทำให้ผู้ว่าราชการประหลาดใจมาก
15มีประเพณีที่ผู้ว่าราชการต้องปล่อยนักโทษคนหนึ่งตามคำขอร้องของประชาชนในวันฉลอง

16เวลานั้น มีนักโทษอุกฉกรรจ์คนหนึ่งชื่อ บารับบัส

17ดังนั้น เมื่อประชาชนมาชุมนุมกันปิลาตจึงถามว่า 'ท่านทั้งหลายต้องการให้ข้าพเจ้าปล่อยผู้ใด ปล่อยบารับบัส หรือ เยซูที่เรียกว่าพระคริสต์?'

18ปิลาตทราบอยู่แล้วว่า เขาได้จับพระองค์มามอบให้เพราะความอิจฉา

19ขณะที่ปิลาตนั่งอยู่บนบัลลังก์ศาลนั้น ภรรยาของเขาส่งคนมาบอกว่า 'อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับผู้ชอบธรรมคนนี้เลยเพราะวันนี้ ฉันได้ฝันถึงเรื่องของคนคนนี้ จึงไม่สบายใจมาก'

20แต่บรรดาหัวหน้าสมณะและผู้อาวุโสได้เสี้ยมสอนยุยงประชาชน เพื่อขอให้ปล่อยบารับบัส และประหารพระเยซูเจ้า

21ผู้ว่าราชการจึงถามว่า 'ในสองคนนี้ ท่านอยากให้ข้าพเจ้าปล่อยคนไหน?' พวกเขาตอบว่า 'บารับบัส'

22ปิลาตจึงถามว่า 'ถ้าเช่นนั้น  จะให้ข้าพเจ้าทำอะไรกับเยซู ซึ่งมีชื่อว่า พระคริสต์?'     ทุกคนตอบว่า 'ให้เขาถูกตรึงกางเขน!'

23ปิลาตถามอีกว่า 'เขาได้ทำผิดอะไร?' แต่ประชาชนร้องตะโกนดังยิ่งขึ้นว่า 'ให้เขาถูกตรึงกางเขน!'

24เมื่อปิลาตเห็นว่าไม่มีประโยชน์อะไร มีแต่จะวุ่นวายยิ่งขึ้น จึงเอาน้ำมาล้างมือต่อหน้าประชาชน กล่าวว่า 'ข้าพเจ้า ไม่ขอเกี่ยวข้องกับโลหิตของผู้นี้ เรื่องนี้เป็นธุระของท่าน'

25ประชาชนทุกคนตอบว่า 'ขอให้เลือดของเขาตกเหนือเราและเหนือลูกหลานของเราเถิด!'

26แล้วปิลาตได้สั่งให้ปล่อยบารับบัสสั่งให้โบยตีพระเยซูเจ้า แล้วส่งพระองค์ให้เขานำไปตรึงบนไม้กางเขน