พระเยซูเจ้าทรงดำเนินบนผิวน้ำ

22หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าทรงสั่งให้บรรดาศิษย์ลงเรือข้ามทะเลสาบล่วงหน้าพระองค์ไปทันที ขณะที่พระองค์ทรงจัดให้ประชาชนกลับไป

23เมื่อทรงอำลาประชาชนแล้ว พระองค์ก็เสด็จขึ้นไปบนภูเขาเพื่ออธิษฐานภาวนาตามลำพัง ครั้นเวลาค่ำ พระองค์ทรงอยู่ที่นั่นเพียงพระองค์เดียว

24ส่วนเรืออยู่ห่างจากฝั่งหลายร้อยเมตร กำลังแล่นโต้คลื่นอย่างหนักเพราะทวนลม

25เมื่อถึงยามที่สี่ พระองค์ทรงดำเนินบนทะเลไปหาบรรดาศิษย์

26เมื่อบรรดาศิษย์เห็นพระองค์ทรงดำเนินอยู่บนทะเลดังนั้น ต่างตกใจมากกล่าวว่า 'ผีมา' และส่งเสียงอื้ออึงด้วยความกลัว

27ทันใดนั้นพระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า 'ทำใจให้ดี!เราเอง! อย่ากลัวเลย'

28เปโตรทูลตอบว่า 'พระเจ้าข้า ถ้าเป็นพระองค์ก็จงสั่งให้ข้าพเจ้าเดินบนน้ำไปหาพระองค์เถิด'

29พระองค์ตรัสว่า 'มาเถิด' เปโตรจึงลงจากเรือ เดินบนน้ำไปหาพระเยซูเจ้า

30แต่เมื่อเห็นว่าลมแรง เขาก็กลัวและเริ่มจมลง แล้วร้องว่า 'พระเจ้าข้า ช่วยข้าพเจ้าด้วย'

31ทันใดนั้นพระเยซูเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์จับเขา ตรัสว่า 'ท่านช่างมีความเชื่อน้อยจริง สงสัยทำไมเล่า?'

32เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นมาประทับในเรือพร้อมกับเปโตรแล้ว ลมก็สงบ

33คนที่อยู่ในเรือจึงเข้ามากราบนมัสการพระองค์ทูลว่า 'พระองค์ทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้าอย่างแท้จริง'