พระเยซูเจ้าและเบเอลเซบุล

22ครั้งหนึ่ง มีผู้นำคนตาบอดเป็นใบ้และถูกปิศาจสิงคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์   พระองค์ทรงรักษาเขาให้หาย คนนั้นก็พูดได้และมองเห็น

23ประชาชนทุกคนต่างประหลาดใจพูดว่า 'คนนี้เป็นโอรสของกษัตริย์ดาวิดใช่ไหม?'

24เมื่อชาวฟาริสีได้ยินเช่นนี้ ก็พูดว่า 'คนนี้ขับไล่ปิศาจด้วยอำนาจของเบเอลเซบุล เจ้าแห่งปิศาจนั่นเอง'

25พระเยซูเจ้าทรงทราบความคิดของเขา จึงตรัสว่า 'อาณาจักรใดแตกแยกกันเองย่อมพินาศ  เมืองใดหรือครอบครัวใดแตกแยกกันเองย่อมจะตั้งอยู่ไม่ได้

26ถ้าซาตานขับไล่ซาตาน มันก็แตกแยกกันเอง แล้วอาณาจักรนั้นจะตั้งอยู่ได้อย่างไร?

27ถ้าเราขับไล่ปิศาจด้วยอำนาจของเบเอลเซบุล  พวกพ้องของท่านขับไล่ปิศาจด้วยอำนาจของใครเล่า?    เพราะฉะนั้น พวกพ้องของท่านจะเป็นผู้ตัดสินท่าน

28แต่ถ้าเราขับไล่ปิศาจด้วยพระจิตของพระเจ้า ก็หมายความว่าพระอาณาจักรของพระเจ้ามาถึงท่านแล้ว

29 'ผู้ใดจะสามารถเข้าไปในบ้านของผู้เข้มแข็ง     และปล้นทรัพย์สินของเขาได้ถ้าไม่มัดผู้เข้มแข็งไว้เสียก่อน?  เมื่อทำเช่นนี้แล้วเท่านั้น เขาจึงสามารถปล้นบ้านนั้นได้

30'ผู้ใดไม่อยู่กับเรา ย่อมเป็นปฏิปักษ์กับเรา ผู้ใดไม่รวบรวมสิ่งต่างๆไว้กับเรา ย่อมทำให้สิ่งเหล่านั้นกระจัดกระจายไป

31เพราะฉะนั้น เราบอกท่านทั้งหลายว่า มนุษย์จะได้รับการอภัยบาปทุกชนิดรวมทั้งคำผรุสวาทด้วย  แต่คำผรุสวาทต่อพระจิตเจ้าจะไม่ได้รับการอภัยเลย

32ใครที่กล่าวร้ายต่อบุตรแห่งมนุษย์จะได้รับการอภัย แต่ใครที่กล่าวร้ายต่อพระจิตของพระเจ้าจะไม่ได้รับ การอภัยเลย ทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า