พระเยซูเจ้าทรงรักษาผู้เป็นโรคเรื้อน

40ผู้เป็นโรคเรื้อนคนหนึ่งมาเฝ้าพระองค์ คุกเข่าอ้อนวอนว่า 'ถ้าพระองค์พอพระทัย พระองค์ย่อมสามารถรักษาข้าพเจ้าให้หายได้'

41พระเยซูเจ้าทรงสงสารตื้นตันพระทัย จึงทรงยื่นพระหัตถ์สัมผัสเขา ตรัสว่า 'เราพอใจ จงหายเถิด!

42ทันใดนั้น โรคเรื้อนก็หายไป เขากลับเป็นปกติ 43พระเยซูเจ้าทรงให้เขาไปทันที ทรงกำชับอย่างแข็งขันว่า

44'ระวัง อย่าบอกอะไรให้ใครทราบเลย แต่จงไปแสดงตนแก่สมณะ และถวายเครื่องบูชาตามที่โมเสสกำหนด เพื่อเป็นหลักฐานแก่คนทั้งหลายว่าท่านหายจากโรคแล้ว'

45แต่เมื่อชายผู้นั้นจากไป เขาก็ป่าว-ประกาศกระจายข่าวไปทั่ว จนพระองค์ไม่อาจเสด็จเข้าไปในเมืองได้อย่าง เปิดเผยอีกต่อไป พระองค์จึงประทับอยู่นอกเมืองในที่เปลี่ยว ถึงกระนั้น ประชาชนจากทุกทิศก็ยังมาเฝ้าพระองค์