ง. บทส่งท้าย

ก. พระเยซูเจ้าทรงสำแดงพระองค์ที่ฝั่งทะเลสาบทีเบเรียส

21 1หลังจากนั้น พระเยซูเจ้าทรงสำแดงพระองค์แก่บรรดาศิษย์อีกครั้งหนึ่งที่ฝั่งทะเลสาบทีเบเรียส เรื่องราวเป็นดังนี้

2ศิษย์บางคนกำลังอยู่ด้วยกัน คือซีโมน เปโตร กับโทมัสที่เรียกกันว่า "ฝาแฝด" นาธานาเอล ซึ่งมาจากหมู่บ้านคานา    ในแคว้นกาลิลี บุตรทั้งสองคนของเศเบดีและศิษย์อีกสองคน  

3ซีโมน เปโตรบอกคนอื่นว่า "ข้าพเจ้าจะไปจับปลา" ศิษย์คนอื่นตอบว่า "พวกเราจะไปกับท่านด้วย"      เขาทั้งหลายได้ออกไปลงเรือ แต่คืนนั้นทั้งคืนเขาจับปลาไม่ได้เลย

4พอรุ่งสาง พระเยซูเจ้าประทับยืนอยู่บนฝั่ง แต่บรรดาศิษย์ไม่ทราบว่าเป็นพระเยซูเจ้า

5พระเยซูเจ้าทรงร้องถามว่า "ลูกเอ๋ย มีอะไรกินบ้างไหม?" เขาตอบว่า "ไม่มี"

6พระองค์จึงตรัสว่า "จงเหวี่ยงแหไปทางกราบเรือด้านขวาซิ แล้วจะได้ปลา" บรรดาศิษย์จึงได้เหวี่ยงแหออกไป   และดึงขึ้นไม่ไหว เพราะได้ปลาเป็นจำนวนมาก

7ศิษย์ที่พระเยซูเจ้าทรงรักกล่าวกับเปโตรว่า "เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้านี่" เมื่อซีโมน เปโตรได้ยินว่า "เป็นองค์พระผู้เป็น เจ้า เขาก็หยิบเสื้อมาสวม (เพราะเขาไม่ได้สวมเสื้ออยู่) แล้วกระโดดลงไปในทะเล

8ศิษย์คนอื่นได้เข้าฝั่งมากับเรือ และลากแหที่ติดปลาเข้ามาด้วย เพราะอยู่ไม่ห่างจากฝั่งนัก ประมาณหนึ่งร้อยเมตรเท่านั้น
9เมื่อบรรดาศิษย์ขึ้นจากเรือมาบนฝั่ง ก็เห็นถ่านติดไฟลุกอยู่ มีปลาและขนมปังวางอยู่บนไฟ

10พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "จง เอาปลาที่เพิ่งจับได้มาบ้างซิ"

11ซีโมนเปโตรจึงลงไปในเรือ แล้วลากแหขึ้นฝั่ง มีปลาตัวใหญ่ติดอยู่เต็ม นับได้หนึ่งร้อยห้าสิบสามตัว แต่ทั้งๆที่ติดปลามากเช่นนั้น แหก็ไม่ขาด

12พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "มากินอาหารกันเถิด" ไม่มีศิษย์คนใดกล้าถามว่า "ท่านเป็นใคร?" เพราะรู้ว่าเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า

13พระเยซูเจ้าทรงเข้ามาหยิบขนมปังแจกให้เขา แล้วทรงเอาปลามาแจกให้เช่นเดียวกัน

14นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่พระเยซูเจ้าทรงสำแดงพระองค์แก่บรรดาศิษย์หลังจากที่ทรงกลับคืนพระ-ชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย

15เมื่อรับประทานเสร็จแล้ว พระเยซูเจ้าตรัสกับซีโมนเปโตรว่า "ซีโมน บุตรของยอห์น ท่านรักเรามากกว่าคนเหล่านี้    รักเราไหม?" เปโตรทูลตอบว่า "ใช่แล้ว พระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้ารักพระองค์" พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า   "จง เลี้ยงลูกแกะของเราเถิด"

16พระองค์ตรัสถามเขาอีกเป็นครั้งที่สองว่า "ซีโมน บุตรของยอห์น ท่านรักเราไหม?" เขาทูลตอบว่า "ใช่แล้ว   พระเจ้าข้า พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้ารักพระองค์" พระองค์ตรัสกับเขาว่า "จงดูแลลูกแกะของเราเถิด

17พระองค์ตรัสถามเป็นครั้งที่สามว่า "ซีโมน บุตรของยอห์น ท่านรักเราไหม?" เปโตรรู้สึกเป็นทุกข์ที่พระองค์ตรัสถามตนถึงสามครั้งว่า "ท่านรักเราไหม? เขาทูลตอบว่า  "พระเจ้าข้า   พระองค์ทรงทราบทุกสิ่ง    พระองค์ทรงทราบว่าข้าพเจ้ารักพระองค์" พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "จงเลี้ยงดูแกะของเราเถิด"

18เราบอกความจริงแก่ท่านว่าเมื่อท่านยังหนุ่มอยู่ท่านคาดสะเอวด้วยตนเอง และเดินไปไหนตามใจชอบแต่เมื่อท่านจะชราท่านจะยื่นมือออกแล้วคนอื่นจะคาดสะเอวให้ท่านและพาท่านไปในที่ที่ท่านไม่อยากไป"

19พระเยซูเจ้าได้ตรัสเช่นนี้เพื่อแสดงว่าเปโตรจะถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าโดยตายอย่างไร    และเมื่อตรัสดังนี้แล้ว ทรงเสริมว่า "จงตามเรามาเถิด"

20เปโตรเหลียวไปดู ก็เห็นศิษย์ที่พระเยซูเจ้าทรงรักตามมา -เป็นคนที่เอนกายชิดกับพระเยซูเจ้าในการเลี้ยงอาหารค่ำ และทูลถามพระองค์ว่า "พระเจ้าข้า ผู้ที่ทรยศพระองค์เป็นใคร?"

21เมื่อเปโตรเห็นเขา ก็ทูลถามพระเยซูเจ้าว่า "คนนี้จะเป็นอย่างไร พระเจ้าข้า?"

 22พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า "ถ้าเราอยากให้เขาอยู่จนกว่าเราจะมา ธุระอะไรของท่านเล่า? ท่านจงตามเรามาเถิด"

23เพราะฉะนั้น จึงมีเรื่องที่เล่าลือกันไปทั่วในกลุ่มบรรดาพี่น้องว่าศิษย์คนนี้จะไม่ตาย แต่พระเยซูเจ้ามิได้ตรัสว่า  "เขาจะไม่ตาย" แต่ได้ตรัสว่า "ถ้าเราอยากให้เขาอยู่จนกว่าเราจะมาธุระอะไรของท่านเล่า?"