คำปราศรัยของพระเยซูเจ้าในศาลาธรรมที่เมืองคาเปอรนาอุม

22วันรุ่งขึ้น ประชาชนที่ยังอยู่บนฝั่งโน้น สังเกตเห็นว่า  มีเรืออยู่ที่นั่นเพียงลำเดียว และจำได้ว่าพระเยซูเจ้ามิได้เสด็จลง เรือไปกับบรรดาศิษย์ บรรดาศิษย์ได้ไปกันตามลำพังเท่านั้น

23แต่เรือลำอื่นจากเมืองทีเบเรียสได้มายังสถานที่ที่พวกเขาได้กินขนมปัง

24เมื่อประชาชนเห็นว่าทั้งพระเยซูเจ้าและบรรดาศิษย์ไม่ได้อยู่ที่นั่นอีกก็พากันลงเรือเหล่านั้นมุ่งไปที่เมืองคาเปอร-นาอุม เพื่อตามหาพระเยซูเจ้า

25เมื่อได้พบพระองค์ที่ฟากโน้นแล้ว จึงทูลถามว่า 'พระอาจารย์ ท่านมาที่นี่เมื่อไร?'

26พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า"เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าท่านแสวงหาเรา มิใช่เพราะได้เห็นเครื่องหมายอัศจรรย์ แต่เพราะได้กินขนมปังจนอิ่มถ

27 อย่าขวนขวายหาอาหารที่กินแล้วเสื่อมสลายไปแต่จงหาอาหารที่คงอยู่ และนำชีวิตนิรันดรมาให้อาหารนี้บุตรแห่งมนุษย์จะประทานให้แก่ท่านเพราะพระเจ้าพระบิดาทรงประทับตรารับรองบุตรแห่ง
มนุษย์ไว้แล้ว"

28เขาเหล่านั้นจึงทูลว่า 'พวกเราจะต้องทำอะไรเพื่อให้กิจการของพระเจ้าสำเร็จ?'

29พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า 'กิจการของพระเจ้าก็คือให้ท่านทั้งหลายเชื่อในผู้ที่พระองค์ทรงส่งมา'

30ประชาชนจึงทูลถามว่า 'ท่านกระทำเครื่องหมายอัศจรรย์อันใดเพื่อพวกเราจะได้เห็น และจะได้เชื่อในท่าน?    ท่านทำอะไรเล่า?

31บรรพบุรุษของเราได้กินมานนาในถิ่นทุรกันดาร ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า พระองค์ประทานขนมปังจากสวรรค์ให้ เขากิน'

32พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า"เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่ามิใช่โมเสสที่ให้ขนมปังจากสวรรค์แก่ท่าน   แต่เป็นพระบิดาของเราที่ประทานขนมปังแท้จากสวรรค์ให้ท่าน

33เพราะว่าขนมปังของพระเจ้าคือขนมปังซึ่งลงมาจากสวรรค์และประทานชีวิตให้แก่โลก"

34ประชาชนจึงทูลว่า 'นายขอรับ โปรดให้ขนมปังนี้แก่พวกเราเสมอเถิด'

35พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า"เราเป็นปังแห่งชีวิตผู้ที่มาหาเราจะไม่หิวและผู้ที่เชื่อในเราจะไม่กระหายอีกเลย

36เราได้บอกท่านทั้งหลายแล้วว่าท่านเห็นเราแล้ว แต่ไม่เชื่อ

37ทุกคนที่พระบิดาทรงมอบให้เรา จะมาหาเราและผู้ที่มาหาเราเราจะไม่ผลักไสไปเลย

38เพราะว่าเราลงมาจากสวรรค์มิใช่เพื่อทำตามใจของเราแต่เพื่อทำตามพระประสงค์ของผู้ทรงส่งเรามา

39พระประสงค์ของผู้ทรงส่งเรามาก็คือเราจะไม่สูญเสียผู้ใดที่พระองค์ทรงมอบให้แก่เราเลย แต่จะให้ผู้นั้นกลับคืนชีพในวันสุดท้าย

40พระประสงค์ของพระบิดาของเราก็คือทุกคนที่เห็นพระบุตร   แล้วเชื่อในพระบุตรจะมีชีวิตนิรันดรและเราจะให้เขากลับคืนชีพในวันสุดท้าย"

41ชาวยิววิจารณ์ไม่เห็นด้วยกับพระเยซูเจ้า ที่ได้ตรัสว่า 'เราเป็นปังซึ่งลงมาจากสวรรค์'

42เขาพูดกันว่า 'คนคนนี้ไม่ใช่ เยซู บุตรของโยเซฟหรือ เรารู้จักทั้งบิดาและมารดาของเขาดี    แล้วเขาพูดได้อย่างไรว่า "เราลงมาจากสวรรค์?"'

43พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า 'เลิกวิจารณ์กันเสียทีเถิด'

44"ไม่มีใครมาหาเราได้นอกจากพระบิดาผู้ทรงส่งเรามาจะทรงชักนำเขาและเราจะทำให้เขากลับคืนชีพในวันสุดท้าย

45มีเขียนไว้ในหนังสือของบรรดาประกาศกว่าทุกคนจะได้รับคำสอนจากพระเจ้าทุกคนที่ได้ฟังพระบิดา   และเรียนรู้จากพระองค์ก็มาหาเรา

46ไม่มีใครได้เห็นพระบิดานอกจากผู้ที่มาจากพระเจ้า

47เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าผู้ที่เชื่อในเรา ก็มีชีวิตนิรันดร

48เราเป็นปังแห่งชีวิต

49บรรพบุรุษของท่านทั้งหลายได้กินมานนาในถิ่นทุร-กันดารแล้วยังตาย

50แต่ปังที่ลงมาจากสวรรค์เป็นอย่างนี้คือผู้ที่กินปังนี้แล้วจะไม่ตาย

51เราเป็นปังทรงชีวิต ที่ลงมาจากสวรรค์ใครที่กินปังนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดไปและปังที่เราจะให้นี้ คือเนื้อของเราเพื่อให้โลกมีชีวิต'"

52ชาวยิวจึงเถียงกันว่า 'คนนี้เอาเนื้อของตนให้เรากินได้อย่างไร?' 53พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า "เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าถ้าท่านไม่กินเนื้อของบุตรแห่งมนุษย์และไม่ดื่มโลหิตของเขาท่านจะไม่มีชีวิตในตนเอง

54ผู้ที่กินเนื้อของเรา และดื่มโลหิตของเราก็มีชีวิตนิรันดรเราจะทำให้เขากลับคืนชีพในวันสุดท้าย

55เพราะว่าเนื้อของเราเป็นอาหารแท้และโลหิตของเราเป็นเครื่องดื่มแท้

56ผู้ที่กินเนื้อของเรา และดื่มโลหิตของเราก็ดำรงอยู่ในเราและเราก็ดำรงอยู่ในเขา

57พระบิดาผู้ทรงชีวิตทรงส่งเรามาและเรามีชีวิตเพราะพระบิดาฉันใดผู้ที่กินเนื้อของเรา จะมีชีวิตเพราะเราฉันนั้น

58นี่คือปังที่ลงมาจากสวรรค์ไม่เหมือนปังที่บรรดาบรรพบุรุษได้กินแล้วยังตายผู้ที่กินปังนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป"

59พระองค์ตรัสเช่นนี้ขณะที่ทรงสอนในศาลาธรรมที่เมืองคาเปอรนาอุม

60เมื่อศิษย์หลายคนได้ยินพระองค์ตรัสดังนี้ ได้กล่าวว่า'ถ้อยคำนี้ขัดหูจริง ใครจะฟังได้?'

61พระเยซูเจ้าทรงทราบโดยพระองค์ว่าบรรดาศิษย์กำลังบ่นกันถึงเรื่องนี้ จึงตรัสกับเขาว่า 'เรื่องนี้ทำให้ท่านสะดุดใจหรือ?

 62แล้วถ้าท่านจะเห็นบุตรแห่งมนุษย์กลับขึ้นสู่สถานที่ที่เคยอยู่แต่ก่อนเล่า ท่านจะว่าอย่างไร?

63'พระจิตเจ้าเป็นผู้ประทานชีวิตลำพังมนุษย์ทำอะไรไม่ได้วาจาที่เรากล่าวแก่ท่านทั้งหลายนั้นให้ชีวิต   เพราะมาจากพระจิตเจ้า

64'แต่บางท่านไม่เชื่อ' พระเยซูเจ้าทรงทราบตั้งแต่แรกแล้วว่าผู้ใดไม่เชื่อ และผู้ใดจะทรยศต่อพระองค์

65พระองค์ตรัสต่อไปว่า 'เพราะฉะนั้น เราจึงได้บอกท่านทั้งหลายว่า ไม่มีผู้ใดมาหาเราได้เว้นแต่ผู้ที่พระบิดาประทานให้ เขามา'

66หลังจากนั้น ศิษย์หลายคนได้เปลี่ยนใจ ไม่ติดตามพระองค์อีกต่อไป