การหนีไปประเทศอียิปต์

เมื่อนำพระเยซูไปถวายในพระวิหารแล้ว ลูกาผู้นิพนธ์พระวรสารบอกว่า. “เมื่อพวกท่านได้ปฏิบัติทุกสิ่งทุกอย่างตามก ฎหมายของพระเจ้าแล้ว, พวกท่านได้กลับไปแคว้นคาลีลี ไปที่นาซาเรธเมืองของท่าน. ฝ่ายพระกุมารก็เจริญเติบโต แข็งแรงขึ้น, เปี่ยมด้วยพระดำริปรีชา และพระหรรษทานของพระเจ้าก็อยู่ในพระองค์” (ลก.2,39-40).

อย่างไรก็ดี, มัทเธวเองได้เขียนไว้, ก่อนจะถึงการกลับไปสู่คาลิลีนั้น ต้องเอาเหตุการณ์หนึ่งมาสอดคั่นไว้ เป็นเหตุการณ์ที่สลักสำคัญมาก และในโอกาสนี้ พระญาณสอดส่องก็ทรงพึ่งท่านโยเซฟอีก. เรื่องบันทึกว่า. “เมื่อพวกท่าน (บรรดามหาบัณฑิต) ได้กลับไปแล้ว บัดนั้นเทวดาของพระเจ้าประจักษ์มาหาโยเซฟขณะนอนอยู่ พูดว่า. ลุกขึ้นและนำเอากุมารกับแม่หนีไปประเทศอียิปต์ และให้อยู่ที่นั้น จนกว่าข้าพเจ้าจะบอกท่าน. เรื่องก็คือ เฮรอดจะตาม หาพระกุมารมาจะฆ่าเสีย” (มธซ.2,13). เนื่องจากบรรดามหาบัณฑิตได้มาจากตะวันออก, เฮรอดจึงได้ทราบเรื่องการสมภพ “แห่งกษัตริย์ของพวกยิว” (เทียบ มธ.2,2). เมื่อบัณฑิตเหล่า นั้นกลับไปแล้ว เฮรอดเองได้ส่งคนไปฆ่าเด็กทุกคนที่เบธเลเฮม และละแวกนั้นทั้งหมด, เป็นเด็กที่มีอายุแต่ 2 ขวบลงมา” (มธ.2,16) แน่นอน ในการฆ่าเด็กทั้งหมดนั้น เขาก็มุ่งจะดับทารกที่เพิ่งเกิดมา “กษัตริย์ของชาวยิว” ซึ่งเป็นบุคคลที่เขาทราบจากบรรดามหาบัณฑิตเอง คราวเมื่อมาถึงวังของเขา ฉะนั้นโยเซฟ เมื่อได้รับคำเตือน เวลากลางคืน, ในกลางคืนนั้นท่านก็รับเอาพระกุ มารและแม่พระไปหลบที่ประเทศอิยิปต์ และได้อยู่ที่นั้นจนกระทั่งเฮรอดถึงแก่กรรม, ทั้งนี้เพื่อให้เป็นไปตามพระดำรัสของพระสวามีเจ้า ผ่านทางผู้ทำนายว่า.“ เราได้เรียกลูกของเรากลับมาจากอิยิปต์” (มธ.2,14, เทียบ โฮซ.11,1)

เพราะเหตุนี้ การเดินทางของพระเยซูกลับจากเบธเลเฮมไปสู่นาซาเรธ จึงเลื่อนไปผ่านทางประเทศอิยิปต์. อิสราเอลออ กจาก “การเป็นทาส” ได้อพยพเดินทางเพื่อเริ่มพันธสัญญาเดิม, เป็นฉันใด, โยเซฟผู้รับฝากและผู้ร่วมงานธรรมล้ำลึกของพระญาณสอดส่อง, ท่านได้เอาใจใส่ในที่เนรเทศ ดูแลพระองค์ท่านผู้ที่บันดาลให้พันธสัญญาใหม่สำเร็จลุล่วงไป, เป็นฉันนั้น