|
2828 "ขอประทานให้แก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย" เป็นความไว้ใจงดงามของบุตรซึ่งรอคอยทุกสิ่งจากพระบิดาของตน
"พระองค์ผู้โปรดให้ดวงอาทิตย์ของพระองค์ขึ้นเหนือคนดีและคนชั่ว และโปรดให้ฝนตกเหนือคนชอบธรรม และคนอธรรม" (มธ.5:45) ทรงประทาน "อาหารในเวลาเหมาะสม" (สดด.104:27)
แก่สิ่งมีชีวิตทั้งปวง พระเยซูเจ้าทรงสอนข้อนี้แก่เรา เพราะว่าเป็นการถวายเกียรติแด่พระบิดาของเรา ด้วยการรับรู้ว่าพระองค์ทรงดีงามเพียงใด เหนือความดีทั้งปวง
2829 "ขอประทานแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย"
ยังเป็นสำนวนแสดงออกของพันธสัญญา เราเป็นของพระองค์และพระองค์ทรงเป็นของเรา เพื่อเห็นแก่เรา แต่คำว่า "ข้าพเจ้าทั้งหลาย" นี้ยังยอมรับรู้จักพระองค์ในฐานะพระบิดาของมนุษย์ทุกคน และเราภาวนาเพื่อทุกคน ด้วยความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับความจำเป็นและความทุกข์ของเขาทั้งหลาย
2830"อาหารประจำวันของข้าพเจ้าทั้งหลาย" พระบิดาผู้ทรงประทานชีวิตแก่เรานั้นไม่อาจที่จะไม่ประทานอาหารจำเป็นสำหรับชีวิตแก่เรา กล่าวคือสิ่งของที่เหมาะสมและพระพร
ทั้งวัตถุและจิตวิญญาณ ในบทเทศน์บนภูเขานั้น พระเยซูเจ้าทรงยืนยันถึงความไว้ใจในฐานะบุตรนี้ ซึ่งร่วมงานกับพระญาณสอดส่องของพระบิดาของเรา (เทียบ มธ.6:25-34) พระองค์ไม่ทรงเชื้อเชิญเราให้เกียจคร้าน (เทียบ
2ธส.3:6-13) แต่ทรงประสงค์ปลดปล่อยเราจากความทุกข์ และความเดือดร้อนใจทั้งมวลเช่นนี้เป็นการมอบตนแบบลูกๆ แห่งบุตรพระเจ้า
ผู้ที่แสวงหาพระอาณาจักรของพระเป็นเจ้าและความชอบธรมของพระองค์ เขาสัญญายกสิ่งอื่นไว้ข้างๆ เพราะทุกสิ่งเป็นของพระเจ้า ผู้ที่มีพระเจ้า ก็ไม่ขาดแคลนสิ่งใด
เขาจะไม่พบว่าต้องการสิ่งใด เมื่ออยู่ต่อหน้าพระเจ้า (น. ซีเปรียน)ถ
2831 แต่ข้อเท็จจริงที่ว่า มีบรรดาผู้ซึ่งหิวโหยเพราะขาดอาหารเผยให้เห็นถึงความลึกซึ้งของคำขอนี้ โศกนาฏกรรมแห่งความหิวโหยในโลกเรียกร้องบรรดาคริสตชน
ซึ่งภาวนาด้วยความจริงใจให้มีความรับผิดชอบต่อพี่น้องของเขา ทั้งในการประพฤติปฏิบัติส่วนตัว และการเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับครอบครัวมนุษย์ การขอโดยการภาวนาของพระเป็นเจ้านี้
ไม่อาจแยกจากนิทานเปรียบเทียบเรื่องลาซารัสผู้ยากไร้ได้ และของการพิพากษาครั้งสุด (เทียบ ลก.16:19-31; มธ.25:31-46)
2832เชื้อทำให้แป้งฟูอย่างไร ความใหม่แห่งพระราชัยก็ต้อง "ฟื้นฟู" แผ่นดินโลกโดยทางพระจิตแห่งพระคริสตเจ้าอย่างนั้น (เทียบ การแพร่ธรรมของฆราวาส ข้อ 5)
เราต้องทำให้เป็นที่แน่ชัดโดยการสร้างความยุติธรรมในความสัมพันธ์ส่วนบุคคลและสังคม เศรษฐกิจและนานาชาติ ต้องไม่ลืมว่า ไม่มีโครงสร้างที่ยุติธรรมถ้าไม่มีมนุษย์ที่ต้องการจะเป็นคนชอบธรรม
2833 อาหาร "ของข้าพเจ้าทั้งหลาย" เป็นอาหาร หนึ่งเดียวสำหรับคนจำนวนมาก ความยากจนแห่งมหาบุญลาภเป็นคุณธรรมแห่งการแบ่งปัน
ทำให้เกิดความพร้อมที่จะนำเอาสิ่งดีงามทางวัตถุและทางจิตใจไว้เป็นของกลางร่วมกันและแบ่งปันกัน ไม่ใช่เพราะการบีบบังคับแต่เพราะความรัก เพื่อว่าความอุดมของกลุ่มหนึ่งต้องไม่ทำให้เกิดความขาดแคลนของกลุ่มอื่นๆ (เทียบ
2คร.8:1-15)
2834"จงภาวนาและทำงาน" (เทียบ น.เบเนดิ๊ก) "เราต้องภาวนาเสมือนว่าทุกสิ่งขึ้นอยู่กับพระเป็นเจ้าและปฏิบัติเหมือนว่าทุกสิ่งขึ้นอยู่กับเรา" (น. อิกญาซีโอ)
แม้เมื่อเราได้ทำงาน อาหารที่เรารับก็กลายเป็นของขวัญจากพระบิดาของเรา เป็นการดีที่จะขอพระองค์ และขอบพระคุณพระองค์ ในฐานะครอบครัวคริสตชนปฏิบัติ เมื่อเวลารับประทานอาหาร เราต้องภาวนา
2835คำขอนี้พร้อมกับความรับผิดชอบที่เกี่ยวข้องกัน ยังประยุกต์ได้กับความหิวอีกชนิดหนึ่ง ซึ่งมนุษย์กำลังทุกข์ทรมานอยู่ "มนุษย์จะบำรุงชีวิตด้วยอาหารสิ่งเดียวก็หาไม่...
แต่อยู่ได้ด้วยทุกสิ่งที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของเป็นเจ้า" (ฉธบ.8:3; มธ.4:4) กล่าวคือ ด้วยพระวาจาและพระจิตเจ้า บรรคริสตชนต้องออกแรงพยายาม เพื่อ "ประกาศพระวรสารให้แก่ผู้ยากไร้" มีความหิวโหยบนแผ่นดินโลก
"ไม่ใช่ความหิวอาหาร ไม่ใช่ความกระหายน้ำ แต่กระหายฟังพระวาจาของพระเจ้า" (อมส.8:11) ดังนั้น ความหมายของคริสตชนโดยเฉพาะในคำขอที่สี่เกี่ยวกับขนมปังแห่งชีวิต
คือพระวาจาของพระเป็นเจ้าที่จะยอมรับไว้ในความเชื่อ พระกายของพระคริสตเจ้าที่ได้รับในศีลมหาสนิท (เทียบ ยน.6:26-58)
2836"วันนี้" ยังเป็นสำนวนแห่งความไว้ใจ ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสอนเราไว้ เราไม่อาจคิดประดิษฐ์การเสแสร้งได้ เนื่องจากว่า
เป็นเรื่องเกี่ยวกับพระวาจาโดยเฉพาะและพระกายของพระบุตรของพระองค์ คำว่า "วันนี้" ไม่เพียงแต่วันนี้แห่งกาลเวลาที่รู้ตายของเราเท่านั้น เป็นวันนี้ของพระเจ้า
ถ้าท่านรับศีลทุกวัน สำหรับท่านทุกวัน คือ วันนี้ ถ้าวันนี้ พระคริสตเจ้าเป็นของท่าน พระองค์ทรงกลับเป็นขึ้นมาเพื่อท่านทุกวัน
ในวิธีใดหรือ "เจ้าเป็นบุตรของเรา วันนี้เราได้ให้กำเนิดแก่เจ้าแล้ว" (สดด.2:7) วันนี้จึงเป็นวันเมื่อพระคริสตเจ้ากลับเป็นขึ้นมา (น.อัมโบรส)
2837 "ประจำวัน" "epiousios" ไม่ได้ใช้ในข้อความอื่นใดในพันธสัญญาใหม่ เข้าใจกันในความหมายตามกาลเวลา เป็นการนำมาใช้สอนคำว่า "วันนี้"
(เทียบ อพย. 16:19-21) เพื่อยืนยันเราในความไว้ใจ "โดยปราศจากข้อจำกัด" เข้าใจกันในความหมายเชิงคุณภาพ หมายถึงสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิตและในความหมายกว้าง สิ่งดีงามเพียงพอทุกอย่างเพื่อยังชีพ (เทียบ
1ทธ.6:8) ใช้ตามตัวอักษร (epi ousios "เหนือสาระสำคัญ") คำนี้โดยตรงหมายถึงปังทรงชีวิต พระกายพระคริสตเจ้า "ยาอมตะ" ปราศจากซึ่งสิ่งนี้ เราไม่มีชีวิตในตัวเรา (ยน.6:53-56)
ท้ายสุดเมื่อเชื่อมโยงกับข้อความข้างต้น เป็นที่ประจักษ์ว่า วันนี้ก็คือวันของพระเป็นเจ้า วันงานเลี้ยงแห่งพระอาณาจักร ทำการฉลองล่วงหน้าในศีลมหาสนิท เป็นการลิ้มรสล่วงหน้าแห่งพระอาณาจักรที่จะมาถึง
เพราะเหตุนี้ จึงเป็นการดีที่พิธีกรรมศีลมหาสนิทได้รับการฉลองทุกวัน
ศีลมหาสนิทเป็นอาหารประจำวันของเรา... อานุภาพเฉพาะของอาหารสวรรค์นี้ก็คือความเป็นหนึ่งเดียวกัน เพื่อให้พวกเรากลายเป็นพระกายของพระคริสตเจ้า กลายเป็นอวัยวะของพระองค์
เรากลายเป็นสิ่งซึ่งเรารับเข้ามา...แต่ยังมีบทอ่านที่ท่านฟังทุกวันในโบสถ์ก็เป็นอาหารประจำวันด้วย
การฟังและการขับร้องเพลงสดุดีก็เป็นปังอาหารประจำวัน สิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องช่วยเหลือที่จำเป็นต่อการจาริกแสวงบุญของเราบนแผ่นดินโลก (น.ออกูสติน)
พระบิดาบนสวรรค์ทรงเตือนเรา ลูกๆ ให้ขอปังจากสวรรค์ พระคริสตเจ้า "พระองค์เองทรงเป็นปังซึ่งหว่านลงในพรหมจารี รับเอาเนื้อหนัง ในพระมหาทรมาน
สุกในเตาอบของพระคูหาแล้วเก็บรักษาไว้ในโบสถ์ ถูกนำมาไว้บนพระแท่น แล้วนำมาแจกแก่สัตบุรุษเป็นอาหารจากฟ้าสวรรค์" (น.เปโตร คริสโซโลโก เทียบ ยน.6:51)
|
