|
2746
เมื่อ "เวลาของพระองค์" มาถึง พระเยซูเจ้าทรงภาวนาต่อพระบิดาเจ้า (เทียบ ยน.17) การภาวนาของพระองค์นั้น เป็นบทสวดที่ยาวที่สุดที่ถ่ายทอดถึงเราโดยทางพระวรสาร ครอบคลุมแผนการทั้งมวลของการสร้างและความรอด เช่นเดียวกับความมรณาและการกลับเป็นขึ้นมาของพระองค์การภาวนา ณ เวลาของพระเยซูเจ้ายังคงเป็นของพระองค์เสมอ ดังเช่น ปัสกาของพระองค์ที่เกิดขึ้น"ครั้งหนึ่งตลอดไป" ยังอยู่คงเป็นปัจจุบันในพิธีกรรมของพระศาสนจักรของพระองค์
2747ธรรมประเพณีคริสตชนให้คำจำกัดความบทสวดนี้ "บทภาวนาในฐานะสงฆ์" ของพระเยซูเจ้า เป็นบทสวดของพระมหาปุโรหิตของเรา
ไม่อาจแยกจากเครื่องบูชาได้ จาก "การผ่าน" ไปสู่พระบิดาที่ซึ่งพระองค์ทรง "ถวายตน" ทั้งครบแด่พระบิดา (เทียบ ยน.17:11,13,19)
2748 ในการภาวนาปัสกาและเครื่องบูชานี้ ทุกสิ่งเป็น "การสรุป" ในพระคริสตเจ้า (เทียบ อฟ.1:10) พระเจ้าและโลก พระวาจาและเนื้อหนัง ชีวิตนิรันดรและเวลา
ความรักซึ่งมอบไว้ให้และบาปซึ่งทรยศพระองค์ สาวกในปัจจุบันและบรรดาผู้ที่จะเชื่อในพระองค์ โดยอาศัยถ้อยคำของพวกเขา ความน่าอายและพระสิริ เป็นการภาวนาของความเป็นหนึ่งเดียว
2749พระเยซูเจ้าได้ทรงนำผลงานของพระบิดาไปสู่ความสมบูรณ์อย่างเต็มเปี่ยมและการภาวนาของพระองค์เสมือนเป็นเครื่องบูชา แผ่ขยายไปจนสิ้นพิภพ
การภาวนาตามเวลาของพระองค์ทำให้ยุคสุดท้ายเต็มและนำไปสู่การสิ้นสุดยุคนั้น พระเยซูเจ้า พระบุตรซึ่งพระบิดาได้ทรงมอบทุกสิ่งให้นั้นก็ได้มอบตัวทั้งครบแด่พระบิดาเจ้า และในเวลาเดียวกัน มีการแสดงออกถึงเสรีภาพสูงสุด (เทียบ ยน.
17:11,13,19,24) โดยอำนาจที่พระบิดาได้ทรงประทานให้พระองค์เหนือมนุษย์ทุกคน พระบุตรซึ่งทำตนเป็นผู้รับใช้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า (PANTOCRATOR) พระมหาปุโรหิตของเราซึ่งภาวนาเพื่อเรานั้นยังเป็นผู้ที่ภาวนาเพื่อเรา
และพระเจ้าทรงฟังคำวิงวอนของเรา
2750โดยการเข้าสู่พระนามศักดิ์สิทธิ์ขององค์พระเยซูเจ้าเราสามารถยอมรับคำภาวนาซึ่งพระองค์ทรงสอนเราไว้จากภายในว่า "ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย"
"การภาวนาในฐานะสงฆ์" ของพระองค์ ทำให้การวอนขอยิ่งใหญ่ในบทข้าแต่พระบิดาสมบูรณ์จากภายใน ได้แก่ ความพร้อมเพื่อพระนามพระบิดา (เทียบ ยน.17:6,11,12,26) ความปรารถนาสำหรับพระราชัยของพระองค์
(พระเกียรติ) (เทียบ ยน.17:1,5,10,22,23-26) การทำตามน้ำพระทัยของพระบิดาให้สำเร็จสมบูรณ์ แผนการแห่งความรอด (เทียบ ยน.17:2,4,6,9,11,12,24) และการปลดปล่อยเป็นอิสระจากความชั่วร้าย (เทียบ ยน.17:15)
2751ท้ายสุด ในการภาวนานี้ที่พระเยซูเจ้าทรงเปิดเผยแก่เราและทรงประทาน "ความรู้" ที่ไม่อาจแยกได้ ของพระบิดาและของพระบุตร (เทียบ ยน.17:3,6-10,25)
ซึ่งเป็นธรรมล้ำลึกของชีวิตแห่งการภาวนา
|
