|
2726ในการต่อสู้เรื่องการภาวนานั้นเราต้องเผชิญกับแนวคิดที่หลงผิดเรื่องการภาวนาในตัวเราเองและรอบๆ เรา บางคนมองเห็นการภาวนาเป็นวิธีปฏิบัติธรรมดาทางจิตวิทยา
บางคนเห็นเป็นความพยายามที่จะมีสมาธิเพื่อบรรลุถึงจิตว่าง
บางคนลดคุณค่าของการภาวนาเป็นเพียงถ้อยคำและท่าทางตามพิธี โดยไม่รู้ตัว คริสตชนจำนวนมากถือว่าการภาวนาเป็นภาระที่เข้าไม่ได้กับทุกสิ่งซึ่งเขาต้องทำ เขาไม่มีเวลา บรรดาผู้ที่แสวงหาพระเจ้าโดยทางการภาวนานั้นท้อใจรวดเร็วเพราะพวกเขาไม่รู้ว่าการภาวนานั้นมาจากพระจิตเจ้าด้วยและไม่ใช่มาจากพวกเขาเองเท่านั้น
2727เราต้องเผชิญหน้ากับข้อเท็จจริงที่ว่า ทัศนคติมาจากแนวความคิดของโลกที่เป็นอยู่นี้สามารถแทรกซึมชีวิตของเรา ถ้าเราไม่ตื่นเฝ้า ตัวอย่างเช่น
บางคนคิดว่าสิ่งที่จริงคือ สิ่งที่พิสูจน์ได้โดยเหตุผลและวิทยาศาสตร์เท่านั้น แต่การภาวนาเป็นธรรมล้ำลึกซึ่งอยู่เหนือจิตสำนึกและจิตไร้สำนึกของเรา บางคนเน้นราคาการผลิตและผลกำไร แต่การภาวนา ไม่มีผลผลิตและดังนั้นจึงไร้ประโยชน์ บางคนเน้นความรู้สึกประสาทสัมผัสและความสะดวกสบายเป็นเกณฑ์ของสิ่งจริง ของสิ่งดี และสิ่งสวยงาม แต่การภาวนาเป็น "ความรัก ความงดงาม" เป็นความต้องการเพื่อพระสิริของพระเจ้าผู้ทรงชีวิตและแท้จริง ในที่สุด บางคนเห็นการภาวนาเป็นการหนีจากโลก เพื่อตอบโต้การเน้นกิจกรรม แต่อันที่จริง การภาวนาแบบคริสตชนไม่ได้แปลกแยกจากความเป็นจริง ทั้งไม่หย่าขาดจากชีวิต
2728ในที่สุด
การต่อสู้ของเราต้องเผชิญกับสิ่งซึ่งเรามีประสบการณ์ว่าเป็นความไม่สำเร็จของเราในการภาวนา การหมดกำลังใจต่อความแห้งแล้ง ความเสียใจที่ไม่ได้มอบทุกสิ่งแด่องค์พระเจ้า เนื่องจากว่า เรามี "ทรัพย์สมบัติมากมาย" (เทียบ มก.10:22) ความหลอกลวง เพราะไม่ได้รับตามที่ขอตามอำเภอใจเรา ความหยิ่งยโสของเรา ซึ่งดันทุรังต่อความไม่เหมาะสมที่เป็นคนบาป เราต่อต้านความคิดว่าการภาวนาเป็นพระพรที่ได้เปล่าและไม่สมควร ฯลฯ บทสรุปก็เป็นแบบเดียวกันเสมอคือทำไมต้องภาวนา เพื่อเอาชนะอุปสรรคเช่นนั้น ต้องต่อสู้เพื่อให้ได้ความถ่อมตนสุภาพ ความไว้ใจและความพากเพียร
|
