|
2709การเพ่งญาณ คืออะไร นักบุญเทเรซา แห่งพระเยซู กล่าวว่า "ตามความคิดของดิฉัน การภาวนาแบบญาณ มิได้เป็นสิ่งใดนอกจาก การแบ่งปันใกล้ชิดระหว่างเพื่อน หมายความว่า
ให้เวลาบ่อยๆ อยู่คนเดียวกับพระองค์ ผู้ที่เรารู้ว่า พระองค์ทรงรักเรา"
การเพ่งญาณ มุ่งแสวงหาพระองค์ "ผู้ที่ดิฉันรัก" (พซม.1:7; เทียบ 3:1-4) คือพระเยซูเจ้า และในพระองค์ พระบิดา เราแสวงหาพระองค์ เพราะความปรารถนาพระองค์
เริ่มต้นด้วยความรัก และเราแสวงหาพระองค์ในความเชื่อบริสุทธิ์ ซึ่งทำให้เราเกิดในพระองค์ และดำเนินชีวิตในพระองค์ ในการภาวนาภายในเช่นนี้ เราสามารถรำพึง แต่ความตั้งใจของเรามุ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์เอง
2710การเลือกเวลาและช่วงเวลาภาวนา เกิดจากความตั้งใจ ซึ่งเปิดเผยความลับต่างๆ ของหัวใจ คนหนึ่งคงไม่สามารถภาวนาแบบเพ่งญาณ เพียงเมื่อเขามีเวลา เขากำหนดเวลาเพื่อพระ
พร้อมตั้งใจมั่นคงว่าจะไม่ยอมแพ้ ไม่ว่าจะเกิดมีการทดลอง หรือความแห้งแล้งที่ใครอาจประสบ คนหนึ่งคงไม่สามารถรำพึงเสมอๆ แต่เขาสามารถภาวนาภายในบ่อยๆ เพราะขึ้นกับสุขภาพ การงาน หรือสถานะอารมณ์
หัวใจเป็นสถานที่เสาะหาและพบปะนี้ ในความยากจนและในความเชื่อ
2711การเข้าไปในการเพ่งญาณ เป็นเหมือนเข้าไปในพิธีบูชามิสซา กล่าวคือ เรารวมใจ สำนึกถึงฐานะทั้งหมดของเรา ภายใต้การนำของพระจิต สำนึกว่าอยู่ต่อหน้าพระเจ้า
ปลุกความเชื่อเพื่อเข้าไปอยู่ต่อหน้าพระองค์ ผู้ทรงคอยเรา ถอดหน้ากากของเราออก และหันดวงใจกลับไปหาองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงรักเรา เพื่อมอบตัวของเราแด่พระองค์ ดังของถวายที่ได้รับการชำระให้บริสุทธิ์
และได้รับการเปลี่ยนแปลงแล้ว
2712การเพ่งญาณ เป็นการภาวนาของลูกของพระเจ้า ของคนบาปผู้ได้รับการอภัย ผู้ตกลงต้อนรับความรักของผู้ซึ่งรักเขา และเขาต้องการตอบด้วยการรักยิ่งขึ้น (เทียบ ลก.7:36-50;
19:1-10) แต่เขารู้ว่าความรักที่เขากำลังตอบ เป็นพระจิตผู้ประทานให้ในดวงใจของเขา เพราะทุกสิ่งเป็นพระพรจากพระเจ้า การเพ่งญาณเป็นการยอมที่สุภาพ แด่น้ำพระทัยของพระบิดา ในความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพระบุตรสุดที่รัก
2713การเพ่งญาณ เป็นการแสดงถึงธรรมล้ำลึกของการภาวนาแบบซื่อที่สุด (simplest) เป็นพระพร พระหรรษทาน
ที่เรารับด้วยความสุภาพและยากจนเท่านั้น การเพ่งญาณเป็นความสัมพันธ์แบบพันธสัญญา ที่พระเป็นเจ้าทำให้มั่นคงในดวงใจของเรา (เทียบ ยรม.31:33) การเพ่งญาณเป็นความสัมพันธ์ซึ่งพระตรีเอกภาพทำให้มนุษย์เหมือนพระองค์ มีพระฉายาลักษณ์ของพระเจ้า
2714การเพ่งญาณ เป็นเวลาเข้มข้นของการภาวนาอย่างเด่นชัด พระบิดาทำให้เราเข้มแข็งขึ้นด้วยฤทธานุภาพอาศัยพระจิต "พระคริสตเจ้าจะได้ทรงพำนักในจิตใจ (ของเรา)
อาศัยความเชื่อ" และเรา "หยั่งรากและตั้งมั่นอยู่บนความรักแล้ว" (อฟ.3:16-17)
2715การเพ่งญาณ (Contemplation) เป็นการจ้องดูของความเชื่อ แน่วแน่ที่พระเยซูเจ้า "ข้าพเจ้ามองพระองค์และพระองค์มองข้าพเจ้า" นี่เป็นสิ่งที่ชาวบ้านคนหนึ่งแห่งอาร์ส
(ประเทศฝรั่งเศส) ในสมัยของเจ้าอาวาสผู้ศักดิ์สิทธิ์ (นักบุญยอห์น มารีย์ เวียนเนย์ ค.ศ. 1786-1859) ได้เคยกล่าวขณะที่กำลังภาวนาต่อหน้าตู้ศีล การเน้นที่พระเยซูเจ้าเป็นการปฏิเสธตนเอง
การจ้องดูของพระองค์ชำระหัวใจของเราให้บริสุทธิ์ แสงสว่างแห่งการสนับสนุนของพระเยซูเจ้าทำให้ดวงตาแห่งหัวใจของเราสว่างไสว และสอนเราให้เห็นทุกสิ่งในแสงแห่งความจริง และความรักของพระองค์เพื่อมวลมนุษย์
การเพ่งญาณช่วยหันการจ้องดูที่ธรรมล้ำลึกแห่งชีวิตของพระคริสตเจ้า ดังนั้น ทำให้รู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า ทำให้ยิ่งรักพระองค์ และติดตามพระองค์ (เทียบ นักบุญอิ๊กญาซีโอ, แบบฝึกหัดชีวิตจิต 104)
2716การเพ่งญาณ เป็นการได้ยิน พระวาจาของพระเจ้า มากกว่าเป็นผู้รับ ความใส่ใจเช่นนี้คือ การนบนอบแห่งความเชื่อ เป็นการยอมรับแบบไม่มีเงื่อนไขของคนรับใช้
และเป็นการมีส่วนในการตอบรับ (YES) ของพระบุตร ที่จะกลายเป็นผู้รับใช้ ผู้ต่ำต้อยของพระเป็นเจ้า (แบบพระนางมารีย์)
2717การเพ่งญาณ คือ การเงียบ เป็นสัญลักษณ์ของโลกที่จะมาถึง หรือ "ความรักแบบเงียบๆ" (นักบุญยอห์น แห่งไม้กางเขน) คำพูดในแบบภาวนาชนิดนี้ไม่ใช่สำนวนโวหาร
เป็นเหมือนการจุดไฟที่หล่อเลี้ยงไฟแห่งความรัก ในความเงียบนี้ คนผิวเผินจะทนรับมิได้ พระบิดากล่าวกับเราโดยอาศัยพระวจนาตถ์ทรงรับเอากาย รับทนทุกข์ สิ้นพระชนม์ และกลับคืนพระชนมชีพ ในความเงียบนี้
พระจิตทรงช่วยเราให้สามารถแบ่งปันในการภาวนาของพระเยซู
2718การเพ่งญาณ เป็นการรวมกัน (Union) กับการภาวนาของพระคริสตเจ้า ตราบเท่าที่ทำให้เรามีส่วนในธรรมล้ำลึกของพระองค์ พระศาสนจักรฉลองธรรมล้ำลึกของพระคริสตเจ้าในบูชามิสซา
และพระจิตเจ้าทำให้มีชีวิตชีวา ในการภาวนาแบบนี้ เพื่อความรักของเราจะแสดงออกเป็นกิจการ
2719การเพ่งญาณ เป็นความสัมพันธ์ (Communion) แห่งความรัก ที่ให้กำเนิดชีวิตสำหรับฝูงชน ทำให้ยอมรับที่จะอยู่ในเวลากลางคืนแห่งความเชื่อ
คืนปัสกาแห่งการกลับคืนชีพผ่านจากคืนแห่งความทุกข์โศก และหลุมฝังศพ
สามช่วงเวลาเข้มข้นของพระเยซูเจ้า ซึ่งพระจิต (มิใช่เนื้อหนังที่อ่อนแอ) นำมาสู่ชีวิตในการภาวนา เราต้องเต็มใจที่จะ "ตื่นอยู่กับ (พระองค์) สักหนึ่งชั่วโมง" (เทียบ มธ. 26:40)
|
