|
2705การรำพึง ก่อนใดหมดเป็นการเสาะหา จิตใจแสวงหาที่จะเข้าใจเหตุผล และวิธีทางของชีวิตคริสตชน เพื่อที่จะติดแน่นและตอบสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้ากำลังขอ
ความสำนึกที่เรียกร้องนี้เป็นสิ่งปฏิบัติยาก บ่อยๆ เรามีหนังสือช่วยเหลือ แต่บรรดาคริสตชนก็มิได้สนใจเท่าใด เช่น พระคัมภีร์ โดยเฉพาะหนังสือพระวรสร รูปภาพศักดิ์สิทธิ์ หนังสือพิธีกรรมตามวันหรือเทศกาลต่างๆ
ข้อเขียนของบรรดาปิตาจารย์ฝ่ายจิต ผลงานด้านชีวิตจิต หนังสือดีๆ เกี่ยวกับการสร้าง และเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ที่พูดเกี่ยวกับพระเป็นเจ้าในสมัยปัจจุบัน
2706การรำพึงสิ่งที่เราอ่านจะช่วยเราให้เข้าใจสิ่งนั้นในชีวิตของเรา เราผ่านจากข้อคิดมาสู่ความเป็นจริง ยิ่งเราสุภาพและซื่อสัตย์
เราจะค้นพบว่าการรำพึงตามความเคลื่อนไหวที่กระตุ้นใจ เราสามารถแยกแยะความหมายได้ หากเราปฏิบัติด้วยความซื่อสัตย์ เราจะมาพบแสงสว่างว่า "ข้าแต่พระเป็นเจ้า พระองค์ปรารถนาให้ข้าพเจ้าทำสิ่งใด"
2707มีวิธีรำพึงหลายประการแตกต่างกัน แล้วแต่อาจารย์ฝ่ายจิต คริสตชนใช้แต่ละวิธีเพื่อพัฒนาความปรารถนาที่จะรำพึงอย่างสม่ำเสมอ
เพื่อมิให้เป็นเหมือนกับดินสามชนิดแรกในเรื่องเปรียบเทียบ ผู้หว่าน (เทียบ มก.4:4-7,15-19) วิธีการเป็นเพียงคำแนะนำ สิ่งสำคัญที่เราต้องบรรลุถึงในการภาวนาคือ พระเยซูคริสตเจ้า โดยอาศัยพระจิตเจ้า
2708การรำพึงเกี่ยวข้องกับ ความคิด การสร้างมโนภาพ ความรู้สึกและความต้องการ ความเคลื่อนไหวของสมรรถภาพต่างๆ เป็นสิ่งจำเป็น เพื่อทำให้ความเชื่อลึกซึ้งมั่นใจ
นำไปสู่การกลับใจ และทำให้เรามีน้ำใจเข้มแข็ง
ปรารถนาจะติดตาม พระคริสตเจ้า ก่อนอื่นใด บทภาวนาของคริสตชนรำพึงถึงธรรมล้ำลึกของพระคริสตเจ้า เช่นเดียวกับในการอ่านพระคัมภีร์ร่วมกัน (lectio divina) หรือการสวดสายประคำ รูปแบบของการไตร่ตรองภาวนานี้มีคุณค่ายิ่ง แต่การภาวนาแบบคริสตชนควรไปไกลกว่านี้ คือเพื่อรู้จักความรักของพระเยซูเจ้า และเพื่อสัมพันธ์กับพระองค์
|
