|
2626การอวยพร แสดงออกถึงการเคลื่อนไหวพื้นฐานของการอธิษฐานแบบคริสตชน เป็นการพบปะระหว่างพระเจ้าและมนุษย์
ในการอวยพร พระพรของพระเจ้าและการน้อมรับของมนุษย์เป็นหนึ่งเดียวกันในการเสวนาซึ่งกันและกัน การภาวนาของการอวยพรนั้น เป็นการตอบสนองของมนุษย์ต่อพระพรต่างๆ ของพระเจ้า เนื่องจากว่า พระเจ้าทรงอำนวยพระพร ดวงใจมนุษย์สามารถตอบสนองโดยกล่าวสดุดีพระผู้ซึ่งเป็นแหล่งท่อธารแห่งการอวยพรทั้งปวง
2627รูปแบบพื้นฐานสองแบบที่แสดงออกถึงการพัฒนานี้คือ
บางครั้งการอวยพรมีการยกระดับนำขึ้นไปสู่พระบิดาเจ้าในพระจิตเจ้าโดยอาศัยพระคริสตเจ้า (เราถวายสดุดีเพื่อให้เราได้รับพระพร) (เทียบ อฟ.1:3-14; 2คร.1:3-7; 1ปต.1:3-9) บางครั้งก็ขอพระหรรษทานของพระจิตเจ้า ซึ่งเสด็จลงมาจากพระบิดาโดยทางพระคริสต-เจ้า (เป็นพระองค์ซึ่งทรงอวยพรเรา) (เทียบ 2คร13:14; รม15:5-6,13; อฟ.6:23-24)
628การนมัสการ เป็นท่าทีแรกของมนุษย์ซึ่งยอมรับว่าเป็นสิ่งสร้างต่อพระพักตร์พระผู้สร้าง การนมัสการนั้นยกย่องความยิ่งใหญ่ขององค์พระเจ้า ผู้ได้ทรงสร้างเรามา (เทียบ
สดด.95:1-6) และพระสรรพานุภาพของพระผู้ช่วยให้รอด ผู้ปลดปล่อยเราเป็นอิสระจากความชั่วร้าย
การนมัสการเป็นการก้มลงกราบของจิตใจต่อพระพักตร์ "พระมหากษัตริย์แห่งพระสิริ" (สดด.24:9-10) และความเงียบสงบที่แสดงความเคารพต่อพระพักตร์พระเจ้า "ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราเสมอเป็นนิตย์" (น.ออกัสติน) การนมัสการพระเจ้าสามครั้งศักดิ์สิทธิ์น่ารักสูงสุด เต็มเปี่ยมด้วยความสุภาพถ่อมตนและให้ความมั่นคงต่อการวอนขอของเรา
|
