2551"ทรัพย์สมบัติของท่านอยู่ที่ใด ใจของท่านก็อยู่ที่นั่น" (มธ.6:21)
2552พระบัญญัติประการที่สิบห้ามความโลภที่เกิดจากตัณหาอยากรวย และอำนาจที่ติดอยู่ในความร่ำรวยนั้น
2553ความอิจฉาริษยาคือการเสียใจที่เห็นสมบัติของคนอื่นและปรารถนาจะเอามาเป็นเจ้าของอย่างไม่อาจต้านทานได้ ความอิจฉาริษยาเป็นบาปต้นประการหนึ่ง
2554ผู้ได้รับศีลล้างบาปต้องต่อสู้กับความอิจฉาริษยาด้วยความหวังดีให้ผู้อื่น ความสุภาพถ่อมตนและการมอบตนไว้กับพระญาณสอดส่องของพระเจ้า
2555บรรดาคริสตชน "ได้ตรึงธรรมชาติของตนพร้อมกับกิเลสตัณหาไว้กับไม้กางเขนแล้ว" (กท.5:24) คริสตชนเหล่านี้พระจิตเจ้าทรงนำไปและปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระองค์
2556การมีใจอิสระไม่ผูกพันกับความร่ำรวยนั้นเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับเข้าสู่พระราชัยสวรรค์ "ผู้ใดมีใจยากจนก็เป็นสุข"
2557ความปรารถนาแท้จริงของมนุษย์นั้นคือ "ข้าพเจ้าต้องการเห็นพระเจ้า" ความกระหายพระเจ้านั้นดับลงได้โดยน้ำทรงชีวิตนิรันดร์ (เทียบ ยน.4:14)
|